Kültürel Zeka Seviyesi ve Saldırganlık Arasındaki Korelasyonun İncelenmesi

Bu çalışma, Türkiye’deki bir üniversitede okuyan öğretmen adaylarının kültürel zeka ve saldırganlık seviyeleri arasında ilişki olup olmadığını belirlemeyi amaçlamıştır. Çalışmanın örneklemini mezun ve 2016-2017 akademik yılında pedagojik formasyon programına devam eden 214 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Çalışma grubunun 146 %71,9 sı kadın ve 57 %28,1 si erkektir. Kültürel Zeka Ölçeği CIS ve Buss-Perry Saldırganlık Ölçeği BPAS birlikte uygulanmıştır. Frekans sonuçları, Türk öğretmen adaylarının kültürel zeka seviyesinin davranış alt boyutunun en yüksek olduğu aynı zamanda üstbiliş altboyutunun ise en düşük olduğunu göstermiştir. Spearman’ın korelasyon sonuçlarına göre toplam kültürel zeka seviyesi ile toplam saldırganlık seviyesi arasında beklenen bir sonuç olarak anlamlı bir ilişki vardır.

Anahtar Kelimeler:

Kültürel zeka, saldırganlık, saldırganlık seviyesi, öğretmen adayları, pedagoji.

An Examination of Correlation between Cultural Intelligence Level and Aggression

This study aimed to determine if there is any correlation between cultural intelligence and aggression levels of teacher candidates studying at a university in Turkey. Participants of the study were 214 teacher candidates graduated and enrolled pedagogical formation classes on 2016-2017 academic years. 146 %71,9 were women and 57 % 28,1 were men of the study group. Both the Cultural Intelligence Scale CQS and the Buss-Perry Aggression Scale BPAS were applied together. Results of frequencies showed that motivation subdimension of cultural intelligence is the highest on Turkish teacher candidates, while metacognitive subdimension is the lowest. According to the Spearman’s correlation results, there is a significant association between the total intelligence level and total aggression level which was an expected result.

Keywords:

Cultural intelligence, aggression, aggression level, teacher candidates, pedagogy.,

PDF

___

Alon, I. & Higgins, J.M. (2005). Global leadership success through emotional and cultural intelligences. Business Horizons, 48(6), 501- 512.
Ang, S. & Van Dyne, L. (2008). Conceptualization of cultural intelli- gence: Definition, distinctiveness, and nomological network. In S. Ang & L. Van Dyne (Eds.), Handbook of Cultural Intelligence: Theo- ry, Measurement, and Applications (pp. 3–15). Armonk, NY: M. E. Sharpe.
Ang, S., Van Dyne, L., Koh, C. K. S., Ng, K. Y., Templer, K. J., Tay, C. et al. (2007). Cultural intelligence: Its measurement and effects on cultural judgment and decision making, cultural adaptation, and task performance. Management and Organization Review, 3, 335– 371.
Ang, S., Van Dyne, L., Yee, N.K. & Koh, C. (2004). The measurement of cultural intelligence. Paper Presented at the Annual Meeting of the Academy of Management, New Orleans, LA.
Allison, P.D. (2001). Missing Data. Sage University Papers Series on Quantitative Applications in the Social Sciences. Thousand Oaks: Sage.
Balkaya, F. & Şahin, N.H. (2003). Çok Boyutlu Öfke Ölçeği, Türk Psiki- yatri Dergisi, 14 (3), 192-202.
Ballard C. G., Jacoby R., Del Ser T., Khan M. N., Munoz D. G., Holmes C., Nagy Z., Perry E. K., Joachim C., Jaros E., O’Brien J. T., Perry R. H., McKeith I. G. (2004). Neuropathological substrates of psy- chiatric symptoms in prospectively studied patients with autop- sy-confirmed dementia with Lewy bodies. Am. J. Psychiatry, 161, 84 84910.1176/appi.ajp.161.5.843
Bandura, A. (1973). Aggression: Asocial learning analysis. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Bandura, A. (2002). Social cognitive theory in a cultural context. Ap- plied Psychology: An International Review, 51, 269–290.
Benson, E. (2003). Intelligent intelligence testing. Monitor, 34(2), 48-51.
Brislin, R., Worthley, R., & MacNab, B. (2006). Cultural intelligence: Understanding behaviors that serve people’s goals. Group & Or- ganization Management, 31(1), 40-55.
Budak, S. (2003). Psikoloji Sözlüğü, Ankara:Bilim Ve Sanat Yayınları.
Buss, A. H. & Durkee, A. (1957). An inventory for assessing different kinds of hostility. Journal of Consulting Psychology, 21(4), 343-349.
Deci, E. L. & Ryan, R. M. (1985). Intrinsic motivation and self- determination in human behavior. New York: Plenum.
Demirtas Madran, H. (2012). Reliability and validity of buss-perry aggression questionnaire-turkish version. Turk Psychiatry Journal, 23.
Earley, P.C. (2002). Redefining interactions across cultures and organi- zations: Moving forward with cultural intelligence. Research in Organizational Behavior, 24, 271–99.
Earley, P. C., & Ang, S. (2003). Cultural intelligence: Individual interac- tions across cultures. Palo Alto, California: Stanford University Press.
Earley, P. C. & Mosakowski, E. (2004). Cultural Intelligence, Harvard Business Review, pp. 139–146.
Enders, C. (2010). Applied Missing Data Analysis. Guilford Press: New York.
Gardner, H. (1999). Intelligence Reframed : Multiple Intelligences for the 21st Century, New York, NY: Basic Books.
Gardner, H., & Hatch, T. (1989). Multiple intelligences go to school: Educational implications of the theory of multiple intelligenc- es. Educational Researcher, 18(8), 4-9.
Goleman, D. (1995). Emotional intelligence: Why it can matter more than IQ? New York: Bentam Books.
Gültekin, F. (2011). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin öfke ve saldırganlık düzeylerinin azaltılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 180-191.
Ilhan, M. & Çetin, B. (2014). Validity and reliability study of the turkish version of the cultural intelligence scale. H. U. Journal of Education, 29(2), 94-114.
Kaplan, B. (2012). An examination of relation between attachment and ag- gression behaviors of adolescents. Unpublished master thesis, Ege University, Izmır.
Keane, J. (1998). Civil society: Old images, new visions. Stanford, CA: Stanford University Press.
Kim, K., Kirkman, B. L., & Chen, G. (2008). Cultural intelligence and international assignment effectiveness: A conceptual model and preliminary findings. In S. Ang & L. Van Dyne (Eds.), Handbook of Cultural Intelligence: Theory, Measurement, and Applications (pp. 71– 90). Armonk, NY: ME Sharpe.
Kutay, N.(2007) Abant İzzet Baysal Üniversitesi Öğretmenlik Bölümleri Birinci Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Saldırganlık Türleri. Un- published Master Thesis, Abant İzzet Baysal University, Bolu.
Lehman, Ann (2005). Jump for Basic Univariate And Multivariate Statis- tics: A Step-by-step Guide. Cary, NC: SAS Press.
Mayer, J.D., Carusu, D.R., & Salovey, P. (1997). Emotional intelligence meets traditional standards for an intelligence. Intelligence, 27(4), 367-298.
Matthews, D. (1988). Gardner's multiple intelligence theory: An evalu- ation of relevant research literature and a consideration of its ap- plication to gifted education. Roeper Review, 11(2), 100-104.
Mercan, N. (2006). Çok kültürlü ortamlarda kültürel zekânın kültürler arası duyarlılık ile ilişkisine yönelik bir araştırma, Niğde Üniver- sitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), 1-13.
Özen, Y. (2013). Saldırganlık, psikolojik şiddet ve duygusal zekâ, Akad- emik Bakış Dergisi, 35.
Özgüven, İ.E. (1998). Bireyi Tanıma Teknikleri. Psikolojik Danışma, Re- hberlik ve Eğitim Merkezi (PDREM): Ankara.
Pigott, T.D. (2001). A Review of Methods for Missing Data, Educational Research and Evaluation, 7 (4), 353-383.
Shokef, E., & Erez, M. (2008). Cultural intelligence and global identity in multicultural teams. In S. Ang & L. Van Dyne (Eds.), Handbook of Cultural Intelligence: Theory, Measurement, and Applications (pp. 177–191). Armonk, NY: ME Sharpe.
Siegler, R.S. (1992). The other Alfred Binet. Developmental Psychology, 28(2), 183
Sternberg, R. J. (1986). A framework for understanding conceptions of intelligence. In R. J. Sternberg & D. K. Detterman (Eds.), What is Intelligence? Contemporary Viewpoints on its Nature and Definition (pp. 3–15). Norwood, NJ: Ablex.
Sternberg, R.J., Forsythe, G. B., Hedlund, J., Horvath, J.A., Wagner, R.K.,Williams, W.M., Snook, S., & Grigorenko, E.L. (2000). Practi- cal Intelligence in Everyday Life. New York: Cambridge University Press.
Templer, K. J., Tay, C., & Chandrasekar, N. A. (2005). Motivational cultural intelligence, realistic job preview, realistic living condi- tions preview, and cross-cultural adjustment. Group and Organiza- tion Management, 31,154–173.
Tetik, S., Ökmen, M., Bal, V. (2014). Meslek Yüksekokulu Öğrencil- erinin Duygusal Zeka Düzeyleri İle Öfke Düzeyleri ve Öfke İfade Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Elektronik Mesleki Gelişim Ve Araştırma Dergisi , 2 (1).
Trochim, W. M. K. (2001). The Research Methods Knowledge Base. Atomic Dog Publication.
Ümit, N. (2010). Ergenlerin duygusal zekaları ve saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi.
Ün Açıkgöz, K. (2011). Aktif öğrenme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Van Dyne, L., Ang, S., & Koh, C. (2008). Development and validation of the CQS: The cultural intelligence scale. In S. Ang & L. Van Dyne (Eds.), Handbook of Cultural Intelligence: Theory, Measurement, and Applications (pp. 16–38). Armonk, NY: ME Sharpe.
Yavuzer Y. & Ure O. (2010). Saldırganlığı önlemeye yönelik psi- ko-eğitim programının lise öğrencilerindeki saldırganlığı azalt- maya etkisi. S. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 389-405
Yeşil, S. (2009). Kültürel Farklılıkların Yönetimi ve Alternatif Bir Strateji: Kültürel Zekâ, Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi İktisa- di ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(16): 100-131.