Afetlerle Mücadelede Neo-Liberal Politik Başarı-sızlığın Bir Manifestosu: Covid-19

Bu çalışma COVID-19 örneklemi bağlamında afetlerle mücadelede neo-liberal politikalara sahip devletlerin başarısızlıklarının betimsel bir analizini yapmaya çalışmaktadır. Afetlerle mücadelede esas aktörler-den biri olarak devletlerin COVID-19 salgın hastalığı ile mücadelede ba-şarısız bir tablo sergilendiği görüldü. Bu süreç devletlerin sosyal refah politikaları terk ederek yerine güçlü bir biçimde uyguladığı neo-liberal ekonomik politikaların afetlerle mücadelede ne kadar kırılgan bir ya-pıya sahip olduğu gerçeğini ortaya koydu. Bu durum aslında neo-libe-ral politikaların afetlerle mücadeledeki başarısızlığın bir manifestosu-dur. Neo-liberal politikaların; devletlerin sosyal hayatın birçok alanına müdahalesini sınırlandırarak yoksulluk, istihdam, eğitim, sağlıkvb. hizmetleri özel teşebbüslere bırakması COVID-19 örneğinde olduğu gibi afetlerle mücadelede de çeşitli sorunların ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Neo-liberal politikaların sermaye temelli hareket etmesi, kötü gidişin temelinde insan davranışlarını ele alması ve sorunların suç-lusu olarak insanın kendisini görmesi ABD gibi ülkelerde özellikle yok-sul, çaresiz, evsiz, savunmasız, sermayesiz insanların tıpkı COVID-19 örneğinde olduğu gibi afetlerin etkilerine daha fazla maruz kalmasına neden olmaktadır.

A Manifesto of Failure of Neo-Liberal Economic Policies in Combating Disasters: The Case of Covid-19

This study examines how neo-liberal policies have been un-successful in combating disasters in the context of the COVID-19. Some states have adopted world politics and social life; however, they have failed to fight this pandemic. Neo-liberal economic policies imple-mented by these states by abandoning social policies are considered to be effective in this process. The failure lies in the manifestation of the fragile nature of neo-liberal policies in fighting disasters. Neo-liberal policies restrict the intervention of states in many areas of social life and leave services such as poverty, employment, and health in the hands of private enterprises. In the case of COVID-19, this has caused various problems in the fight against disasters. Neo-liberal policies are capital-based signifies human behavior as the basis of this bad trend, and seeing itself as the culprit of problems has caused states such as the U.S.A to suffer from more disasters.

PDF

___

Aktay, Y. (2020). Hatırlama ve Nisyan Arasında Salgının Sosyolojik Bakiyesi ve Küreselleşme. Muzaffer Şeker, Ali Özer ve Cem Korkut (Eds.), İçinde Küresel Salgının Anatomisi İnsan ve Toplumun Geleceği, (ss. 645-668). Türkiye Bilimler Akademisi.
Alkan, H. (2020). COVID-19 Sonrasında Yönetsel Kapasite: Demokrasi Bağlamında Devletlerin Geleceği. Muzaffer Şeker, Ali Özer ve Cem Korkut (Eds.), İçinde Küresel Salgının Anatomisi İnsan ve Toplumun Geleceği, (ss. 255-278). Türkiye Bilimler Akademisi.
Aysan, M. F. (2020). Bildiğimiz Refah Devletini Yeniden Düşünmek: COVID-19 Pandemisi ve Sonrasında Sosyal Politikalar. Muzaffer Şeker, Ali Özer ve Cem Korkut (Eds.), İçinde Küresel Salgının Anatomisi İnsan ve Toplumun Geleceği, (ss. 521- 542). Türkiye Bilimler Akademisi.
Bayhan, V. (2020). Küresel Salgının Sosyolojisi ve Yeni Normal Dönemde Paradigma Dönüşümü. Muzaffer Şeker, Ali Özer ve Cem Korkut (Eds.), İçinde Küresel Salgının Anatomisi İnsan ve Toplumun Geleceği, (ss. 815-836). Türkiye Bilimler Akademisi.
Beck, U. (2011). Risk Toplumu: Başka Bir Modernliğe Doğru, (K. Özdoğan ve B. Doğan, Çev.). İthaki Yayınları.
Bolin, B. (2007). Race, Class, Ethnicity, and Disaster Vulnerability. Havidán Rodríguez, Enrico L. Quarantelli ve Russell. R. Dynes (Eds.), İçinde Handbook of Disaster Research, (113- 129). Springer Science+Business Media, LLC.
Brigg, A. (1961). the welfare state in historical perspective. European Journal of Sociology, 2 (2), 221-258.
Dalbay, S. (2019). Liberal politikalardan neoliberal politikalara: sosyal devletin dönüşümü. Akademikbakış Dergisi, 72, 46-68.
Giddens, A. (2012). Sosyoloji. C. Güzel (Haz.). Kırmızı Yayınları.
İnce, C. (2020a). Afetler çağı, afetlerin yapısal dönüşümü ve covıd-19/the age of disasters, structural transformation of disasters and the COVID-19. Turkish Studies 15(4), 565-578. 10.7827/TurkishStudies.44080
İnce, C. (2020b). Küresel afetin yerel yansımaları: COVID-19’un Bitlis esnafı üzerindeki etkileri. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(8), 130-145.
İnce, C. (2020c). Afetlerde sosyal savunmasız bir grup olarak yaşlılar: COVID-19 örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(9), 184-198.
Kadıoğlu, M. (2011). Afet Yönetimi Beklenilmeyeni Beklemek, En Kötüsünü Yönetmek. Marmara Belediyeler Birliği.
Keely, C.B., Reed, H. E. ve Waldman, R. J. (2001). Understanding Mortality Patterns in Complex Humanitarian Emergencies. Holly E. Reed ve Charles B. Keely (Eds.), İçinde Forced Migration & Mortality, (ss. 1-37). National Academy Press.
Lin, L., Nilsson, A., Sjölin, J., Abrahamsson ve Tehler, H. (2015), On the perceived usefulness of risk descriptions for decision- making in disaster risk management. Reliability Engineering and System Safety, 142, 48-55.
Nikiforuk, A. (2018). Mahşerin Dördüncü Atlısı: Salgın ve Bulaşıcı Hastalıklar Tarihi. S. Erkanlı (Çev., 8. Baskı). İletişim Yayınları.
Özer, Y. E. (2017). Afet konusundaki algı ve yerel aktörlerin sorumlulukları. Sayıştay Dergisi, 106, 1-34.
Perrow, C. (2007). Disasters Ever More? Reducing U.S. Vulnerabilities. Havidán Rodríguez, Enrico L. Quarantelli ve Russell. R. Dynes (Eds.), İçinde Handbook of Disaster Research, (ss. 521-533). New York: Springer Science+Business Media, LLC.
Yavuz, K. (2020). Covıd-19 salgınının sosyal politikanın geleceği üzerine etkileri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 45, 181-193.