Coğrafi ve Sistemik Yakınlık Üniversitelerde Bilimsel İşbirliğinin İtici Faktörleri Midir? Ar-Ge Projeleri İle Ampirik Bir Çalışma

Üniversitelerin kendi içlerinde ortak araştırmaların belirlenmesi ve teşvik edilmesi stratejik planlamanın önemli bir parçası haline gelmiştir. Bu kapsamda çalışmanın amacı ekonomik coğrafyada ağ oluşumunu açıklamak için kullanılan coğrafi ve sistemik yakınlık türlerinin bilimsel işbirliği üzerindeki etkilerini birlikte incelemektir. Çalışmada yakınlık ve bilimsel işbirliği ağları arasındaki ilişki analiz edilerek literatüre katkı sağlamak hedeflenmiştir. Bu noktada araştırmanın gerekçesini ortaya koyan önemli soru şu şekildedir: Yakınlığın coğrafi ve sistemik boyutunun, kabul edilen ve başarılı TÜBİTAK 1001 bilimsel işbirliği eğilimi üzerindeki etkisi nedir? Çalışmada coğrafi ve sistemik yakınlığın üniversitelerdeki bilimsel işbirliği üzerindeki etkisi 2012-2020 yılları arasında 193 üniversite tarafından gerçekleştirilen 2323 adet TÜBİTAK 1001 projesi çerçevesinde değerlendirilecektir. Bu bağlamda araştırma TÜBİTAK 1001 projeleri bilimsel ağında 18.477 işbirliği ve 8.205 araştırmacıyı kapsamaktadır. Çalışmada kullanılan analiz yöntemi Newton'un evrensel yerçekimi yasasına benzeyen bir yerçekimi modelidir. Analizler R programında gerçekleştirilmiştir. Bulgulara bakıldığında fiziksel mesafenin araştırmacılar arasındaki işbirliği üzerinde önemli bir olumsuz etkiye sahip olduğu görülmüştür. Sistemik yakınlığın ise tüm bağımlı değişkenlerin etkisi altında bilimsel işbirliği üzerinde önemli ve olumlu bir etkisi mevcuttur. Ayrıca üniversitelerin proje sayısı arttıkça kurulan işbirlikleri sayısı da artmıştır. Bu sonuçlar neticesinde araştırma, hem literatüre katkı sağlamakta hem de bilimsel işbirliklerinin geliştirilmesinde yakınlıkların etkisinin istatistiksel olarak ortaya konulması bakımından politika yapıcılara yol göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Bilimsel işbirliği, TÜBİTAK 1001 projeleri, coğrafi yakınlık, sistemik yakınlık, yerçekimi modeli, Scientific collaboration, TUBITAK 1001 project, geographical proximity, systemic, proximity, gravity model.

Are Geographical and Systemic Proximity Driving Factors for Scientific Collaboration in Universities? An Empirical Study with R&D Projects

The aim of the study is to examine together the effects of geographical and systemic proximity types used to explain network formation in economic geography on scientific cooperation. At this point, the important question that reveals the rationale of the research is as follows: What is the effect of the geographical and systemic dimensions of proximity on the accepted and successful TUBITAK 1001 scientific cooperation trend? In the study, the effect of geographical and systemic proximity on scientific cooperation in universities will be evaluated within the framework of 2323 TUBITAK 1001 projects carried out by 193 universities between 2012-2020. The analysis method used in the study is a gravity model similar to Newton's law of universal gravity. Looking at the findings, it was seen that physical distance had a significant negative effect on collaboration between researchers. Systemic proximity, has a significant and positive effect on scientific collaboration of scientists under the influence of all dependent variables. In addition, as the number of projects in universities increased, the number of collaborations also increased. The research both contributes to the literature and guides policy makers in terms of statistically revealing the effect of affinities in the development of scientific collaborations.

Keywords:

Scientific collaboration, TUBITAK 1001 project, geographical proximity, systemic, proximity, gravity model.,

PDF

___

Altuğ, F. (2017). Yakınlık türlerinin farklı bilgi tabanlarına sahip sektörlerde bilgi, öğrenme ve yenilik süreçlerine etkisi: Eskişehir örneği. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Altuğ, F. ve Yılmaz, M. (2018). Farklı bilgi tabanlarına sahip sektörlerde yakınlık türlerinin bilgi, öğrenme ve yenilik/inovasyon süreçlerine etkisi: Eskişehir örneği. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 58(1), 844-881. doi: 10.33171/dtcfjournal.2018.58.1.40
Altuğ, F. (2020). İnovasyonun coğrafyası: Coğrafi ve ilişkisel yakınlıkların bilgi yayılması ve öğrenme süreçlerine etkisi. Ege Coğrafya Dergisi, 29(1), 151-165. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/ecd
Altuğ, F. (2022). Bilişsel ve örgütsel yakınlığın bilimsel iş birliklerine etkisi: Türkiye’deki coğrafya dergileri üzerine ampirik bir araştırma. Ege Coğrafya Dergisi, 31(1), 83-99. doi: 10.51800/ecd.1091105
Amano, K. ve Fujita, M. (1970). A long run economic effect analysis of alternative transportation facility plans—regional and national. Journal of Regional Science, 10(3), 297-323. doi: 10.1111/j.1467-9787.1970.tb00054.x
Anderson, J. E. ve Van Wincoop, E. (2003). Gravity with gravitas: a solution to the border puzzle. American Economic Review, 93(1), 170-192. doi: 10.1257/000282803321455214
Andersson, D. E., Gunessee, S., Matthiessen, C. W. ve Find, S. (2014). The geography of Chinese science. Environment and Planning a, 46(12), 2950-2971. doi: 10.1068/a130283p
Arap, İ. ve Erat V. (2017). Türkiye’nin bilim politikası: TÜBİTAK üzerinden bir çözümleme. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 323-339. doi: 10.24988/deuiibf.2017321590
Asheim, B.T. (2001). Project organization and globally distributed knowledge bases. Centre for Technology, Innovation and Culture Working Paper, University of Oslo, Oslo.
Baldan, C. (2020). Örtü altı tarımında sosyal ve coğrafi yakınlığın bilgi yayılımı üzerindeki etkisi: Kumluca örneği. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Barber, M. J. ve Scherngell, T. (2013). Is the European R&D network homogeneous? Distinguishing relevant network communities using graph theoretic and spatial interaction modelling approaches. Regional Studies, 47(8), 1283-1298. doi: 10.1080/00343404.2011.622745
Bıyıklı, M. (2019). Mekânın ağsal ilişkiler üzerinden tanımlanmasında yakınlık ilişkileri: Alanya turizm sektörü örneği. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Boschma, R. A. (2005). Does geographical proximity favour innovation?. Economie et Institutions, 6(7), 111-128. doi: 10.4000/ei.926
Bouba-Olga, O. ve Grossetti, M. (2008). Socio-économie de proximité. Revue dEconomie Regionale Urbaine, (3), 311-328. doi: 10.3917/reru.083.0311
Bozeman, B. ve Boardman, C. (2014). Research collaboration and team science: A state-of-the-art review and agenda. Cham: Springer.
Broekel, T. ve Boschma, R. (2012). Knowledge networks in the Dutch aviation industry: The proximity paradox. Journal of Economic Geography, 12(2), 409-433. doi: 10.1093/jeg/lbr010
Brower, R., Chandrasekharan, S. ve Wiese, U. J. (1999). QCD as a quantum link model. Physical Review D, 60(9), 094502. doi: 10.1103/PhysRevD.60.094502
Cameron, A. C. ve Trivedi, P. K. (2009). Microeconometrics using stata. College Station: Stata Press.
Cao, Z., Derudder, B. ve Peng, Z. (2019). Interaction between different forms of proximity in inter‐organizational scientific collaboration: The case of medical sciences research network in the yangtze river delta region. Papers in Regional Science, 98(5), 1903-1924. doi: 10.1111/pirs.12438
Capone, F. ve Lazzeretti, L. (2018). The different roles of proximity in multiple informal network relationships: Evidence from the cluster of high technology applied to cultural goods in Tuscany. Industry and Innovation, 25(9), 897-917. doi:10.1080/13662716.2018.1442713
Carrincazeaux, C., Lung, Y. ve Vicente, J. (2008). The scientific trajectory of the french school of proximity: Interaction-and institution-based approaches to regional innovation systems. European Planning Studies, 16(5), 617-628. doi: 10.1080/09654310802049117
Cassi, L. ve Plunket, A. (2015). Research collaboration in co-inventor networks: Combining closure, bridging and proximities. Regional Studies, 49(6), 936-954. doi: 10.1080/00343404.2013.816412
Cooke, P., Uranga, M. G. ve Etxebarria, G. (1997). Regional innovation systems: Institutional and organisational dimensions. Research Policy, 26(4-5), 475-491. doi: 10.1016/S0048-7333(97)00025-5
Cooke, P. (2002). Knowledge economies. London: Routledge.
Cunningham, S. W. ve Claudia, W. (2012). Proximity and collaboration in European nanotechnology. Papers in Regional Science, 91(4), 723–742. doi: 10.1111/j.1435-5957.2012.00416.x
Feldman, M. S. (2000). Organizational routines as a source of continuous change. Organization Science, 11(6), 611-629. doi: 10.1287/orsc.11.6.611.12529
Fernández, A., Ferrándiz, E. ve León, M. D. (2021). Are organizational and economic proximity driving factors of scientific collaboration? Evidence from Spanish Universities 2001–2010. Scientometrics, 126(1), 579-602. doi: 10.1007/s11192-020-03748-3
Fromhold-Eisebith, M. ve Werker, C. (2013). Universities’ functions in knowledge transfer: A geographical perspective. The Annals of Regional Science, 51(3), 621-643. doi: 10.1007/s00168-013-0559-z
Gao, J., Yin, Y., Myers, K. R., Lakhani, K. R. ve Wang, D. (2021). Potentially long-lasting effects of the pandemic on scientists. Nature Communications, 12(1), 1-6. doi: 10.1038/s41467-021-26428-z
Gehrke, B. ve Legler, H. (2001). Innovation spotenziale deutscher regionen ım europäischen vergleich. Berlin, Duncker and Humblot.
Gui, Q., Liu, C. ve Du, D. (2018). International knowledge flows and the role of proximity. Growth and Change, 49(3), 532-547. doi: 10.1111/grow.12245
Hoekman, J., Frenken, K. ve Tijssen, R. J. (2010). Research collaboration at a distance: Changing spatial patterns of scientific collaboration with in Europe. Research Policy, 39(5), 662-673. doi: 10.1016/j.respol.2010.01.012
Howells, J. (2006). Intermediation and the role of intermediaries in innovation. Research Policy, 35(5), 715-728. doi: 10.1016/j.respol.2006.03.005
Isfandyari-Moghaddam, A., Saberi, M. K., Tahmasebi-Limoni, S., Mohammadian, S. ve Naderbeigi, F. (2021). Global scientific collaboration: A social network analysis and data mining of the co-authorship networks. Journal of Information Science, 01655515211040655. doi: 10.1177/01655515211040655
Katz, J. (1994). Geographical proximity and scientific collaboration. Scientometrics, 31(1), 31-43. doi: 10.1007/bf02018100
Katz, J. S. ve Martin, B. R. (1997). What is research collaboration?. Research Policy, 26(1), 1-18. doi: 10.1016/S0048-7333(96)00917-1
Kaygalak, İ. 2013. Kurumsal ekonomik coğrafya yaklaşımı: Tanımı, kavramsal çerçevesi ve içeriği. Prof.Dr.Asaf Koçman’a Armağan (Editör: Ertuğ Öner), Ege Üniversitesi Yayınları, No 180 İzmir, 347-360.
Kilelu, C. W., Klerkx, L., Leeuwis, C., & Hall, A. (2011). Beyond knowledge brokering: An exploratory study on innovation intermediaries in an evolving smallholder agricultural system in Kenya. Knowledge Management for Development Journal, 7(1), 84-108. doi: 10.1080/19474199.2011.593859
Klerkx, L. ve Leeuwis, C. (2009). Establishment and embedding of innovation brokers at different innovation system levels: Insights from the Dutch agricultural sector. Technological Forecasting and Social Change, 76(6), 849-860. doi: 10.1016/j.techfore.2008.10.001
Knoben, J. ve Oerlemans, L. A. (2006). Proximity and inter‐organizational collaboration: A literature review. International Journal of Management Reviews, 8(2), 71-89. doi: 10.1111/j.1468-2370.2006.00121.x
Kraut, R.E., Galegher, J. ve Egido, C. (1988). Relationships and task is scientific research collaboration. Human-Computer Interaction, 3(1), 31-58. doi: 10.1207/s15327051hci0301_3
Laafia, I. (2002). Employment in high tech and knowledge intensive sectors in the EU continued to grow in 2001. Statistics in Focus: Science and Technology, 9(4).
Laudel, G. (2001). Collaboration, creativity and rewards: Why and how scientists collaborate. International Journal of Technology Management, 22(7), 762-780. doi: 10.1504/IJTM.2001.002990
Liang, L. ve Zhu, L. (2002). Major factors affecting China’s inter-regional research collaboration: Regional scientific productivity and geographical proximity. Scientometrics, 55(2), 287-316. doi: 10.1023/a:1019623925759
Long, J. S. (1997). Regression models for categorical and limited dependent variables. Thousand Oaks: Sage.
Maskell, P. ve Malmberg, A. (1999). Localised learning and industrial competitiveness. Cambridge Journal of Economics, 23(2), 167-185. doi: 10.1093/cje/23.2.167
Montobbıo, F. ve Sterzi, V. (2013). The globalization of technology in emerging markets: A gravity model on the determinants of international patent collaborations. World Development, 44, 281-299. doi: 10.1016/j.worlddev.2012.11.017
Morescalchi, A., Pammolli, F., Penner, O., Petersen, A. M. ve Riccaboni, M. (2015). The evolution of networks of innovators within and across borders: evidence from patent data. Research Policy, 44(3), 651-668. doi: 10.1016/j.respol.2014.10.015
Olmeda‐Gómez, C., Perianes‐Rodriguez, A., Ovalle‐Perandones, M. A., Guerrero‐Bote, V. P. ve de Moya Anegón, F. (2009). Visualization of scientific co‐authorship in Spanish universities: from regionalization to internationalization. In Aslib Proceedings. Emerald Group Publishing Limited.
Osareh, F. ve Wılson, C.S. (2002). Collaboration in Iranian scientific publications. Libri, 52, 88–98. doi:10.1515/LIBR.2002.88
Pecqueur, B. ve Zimmermann, J. B. (2004). Economie de proximités. Hermes-Lavoisier, 264.
Plotnikova, T. ve Rake, B. (2014). Collaboration in pharmaceutical research: Exploration of country-level determinants. Scientometrics, 98(2), 1173-1202. doi: 10.1007/s11192-013-1182-6
Ponds, R., Van Oort, F. ve Frenken, K. (2007). The geographical and institutional proximity of research collaboration. Papers in Regional Science, 86(3), 423-443. doi: 10.1111/j.1435-5957.2007.00126.x
Rallet, A. ve Torre, A. (1999). Is geographical proximity necessary in the innovation networks in the era of global economy?. GeoJournal, 49(4), 373-380. doi: 10.1023/A:1007140329027
Roy, J. R. ve Thill, J. C. (2003). Spatial interaction modelling. Papers in Regional Science, 83(1), 339-361. doi: 10.1007/s10110-003-0189-4
Sabbado, L., Daniel, M., Ruiller, C., Fromont, E. ve Crambert, R. (2021). The role of proximity relations in the integration process into the network: An analysis of CEOs’ life narratives. Industry and Innovation, 28(7), 815-835. doi: 10.1080/13662716.2021.1891868
Scherngell, T. ve Barber, M. J. (2011). Distinct spatial characteristics of industrial and public research collaborations: Evidence from the fifth EU framework programme. The Annals of Regional Science, 46(2), 247-266. doi: 10.1007/s00168-009-0334-3
Scherngell, T. ve Hu, Y. (2011). Collaborative knowledge production in China: Regional evidence from a gravity model approach. Regional Studies, 45(6), 755-772. doi: 10.1080/00343401003713373
Simmie, J. (2003). Innovation and urban regions as national and international nodes for the transfer and sharing of knowledge. Regional Studies, 37(6-7), 607-620. doi: 10.1080/0034340032000108714
Torre, A. ve Rallet, A. (2005). Proximity and localization. Regional Studies, 39(1), 47-59. doi: 10.1080/0034340052000320842
Tuysuz, S. (2017). Kurumsal ve ilişkisel ekonomik coğrafya yaklaşımları ve işlemselleştirilmesi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 15(2), 1-16. doi: 10.1501/Cogbil_0000000184
Tübitak, (2020). TÜBİTAK araştırma destek programları başkanlığı. 24.11.2021 tarihinde,https://tubitak.gov.tr/sites/default/files/19970/ardeb_tanitim_sunumu_2020_0.pdf adresinden erişildi.
Tübitak, (2020). TÜBİTAK tarihçesi, 24.11.2021 tarihinde, https://www.tubitak.gov.tr/tr/icerik-hakkimizda adresinden erişildi.
Werker, C. Korzinov, V. ve Cunningham, S. (2019). Formation and output of collaborations: The role of proximity in German nanotechnology. Journal of Evolutionary Economics, 29(2), 697-719. doi: 10.1007/s00191-019-00605-2
Wuyts, S., Colombo, M. G., Dutta, S. ve Nooteboom, B. (2005). Empirical tests of optimal cognitive distance. Journal of Economic Behavior and Organization, 58(2), 277-302. doi: 10.1016/j.jebo.2004.03.019

ISSN: 1307-9905
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 2010
Yayıncı: ADAMOR Araştırma Danışmanlık Medya Organizasyon Yayıncılık Ltd. Şti.