An Evaluation of an Integrated Disaster Management and an Emergency Assembly Area: The Case of Kadıköy, Istanbul

Purpose The present study aims to analyze theaccessibility and adequacy of the emergency assembly areas (EAAs) in Kadıköywhich has the highest ratio of at-risk buildings in Istanbul. Design/Methodology/ApproachIn this study, accessibility and adequacy of the EAAs are analyzed. To analyze the accessibilitynetwork analysis carried out within a geographic information system (GIS) programis used. Through an accessibility analysis, the ratio of the population that resides within 500 m walking distance of each EEA was ascertained. Furthermore, an adequacy analysis was carried out to measure the size of each emergency assembly area, and its adequacy for the population within its catchment area was analyzed. In addition, an accessibility and adequacy analysis were made of the social infrastructure facilities that have been defined as second-level emergency assembly areas.FindingsAccording to the research findings, 57 percent of the current population of the district resides within 500 m of one or more of Kadıköy’s 73 EEAs. It was found also that the emergency assembly areas accessible by three-quarters of the population within 500 m could be considered inadequate. Based on these findings, it was concluded that emergency assembly areas should be of adequate size, away from disaster risks and accessible to all residents, and that the standards for the open and closed areas within the emergency assembly areas should be defined in legislation and included as mandatory in future plans. Research Limitations/ImplicationsThe research was limited to Kadıköy which has the highest ratio of at-risk buildings in Istanbul. Originality/ValueWhen evaluated alongside relevant studies regarding EAAs, the present study can be said to contribute to literature in its analysis of both the accessibility and adequacy of the existing EAAs and secondary assembly areas, taking a holistic approach, the study makes use of a network analysis method in the GIS program to identify the number of people living in each residential structure within the Kadıköy district. In addition, the study seeks to contribute further to literature by measuring the accessibility of social and technical infrastructure within the city planning discipline through a network analysis.

PDF

___

5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu. (2004). Accessed from: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5216.pdf
5393 sayılı Belediye Kanunu. (2005). Accessed from: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf
6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun. (2012). Accessed from: https://www.mevzuat.gov.tr/Metin1.Aspx?MevzuatKod=1.5.6306&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=&Tur=1&Tertip=5&No=6306
Aksoy, Y., Turan, A.Y., & Atalay, H. (2009). İstanbul Fatih ilçesi yeşil alan yeterliliğinin Marmara depremi öncesi ve sonrası değerleri kullanılarak incelenmesi, Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 14 (2),137-150.
Alt Yapılar için Afet Yönetmeliği. (2007). Accessed from: https://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.11102&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=alt%20yap%C4%B1lar
Aman, D., D. (2019). Olası Marmara depreminde toplanma alanları yer seçim kriterlerinin belirlenmesi: İstanbul Bağcılar örneği.Ph.D. Thesis, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Balamir M. (2007). Afet politikası, risk ve planlama, TMMOB Afet Sempozyumu, 5-7 Aralık İMO Kongre ve Kültür Merkezi, Ankara, Türkiye.
Balamir, M. (2004). Deprem konusunda güncel gelişmeler ve beklentiler, Planlama Dergisi, 1,15-28.
Balamir, M. (2011). Uluslararası afetler politikasının ana ekseni: kentsel sakınım. 1. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, 11-14 Ekim ODTÜ, Ankara, Türkiye.Balamir, M. (2015). Risk yönetimi ve planlama, yeni yaklaşımlar ve Türkiye. Gazi Üniversitesi Kent Söyleşileri. https://www.youtube.com/watch?v=u9svr5T2U14&t=113s
Balta, M. Ö. (2013). Kentsel risklerin planlama temelinde analizi ve dirençli kent planlama yaklaşımı. Ph.D. Thesis,Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Buldurur, M. A., & Kurucu, H. (2015).İstanbul’da Afet Yönetimi ve Acil Ulaşım Yollarının Değerlendirmesi, Planlama Dergisi, 25(1), 21-31.
Chen, W., Zhai, G., Fan, C., Jin, W., & Xie, Y. (2017). A planning framework based on system theory and GIS for urban emergency shelter system: A case of Guangzhou, China. Human and Ecological Risk Assessment: An International Journal, 23(3), 441–456. https://doi.org/10.1080/10807039.2016.1185692
Çınar, A. K., Akgün, Y., Maral, H. (2018). Afet sonrası acil toplanma ve geçici barınma alanlarının planlanmasındaki faktörlerin incelenmesi: İzmir-Karşıyaka örneği, Planlama Dergisi, 28(2), 179-200. https://doi.org/10.14744/planlama.2018.07088
Comber, A., Brunsdon, C., Green E. (2008). Using a GIS-Based Network Analysis To Determine Urban GreenspaceAccessibility for Different Ethnic and Religious Groups, Landscape and Urban Planning, 86, 103–114.
Dokuzuncu Kalkınma Planı 2007-2013(2006). Devlet Planlama Teşkilatı. http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Dokuzuncu-Kalk%C4%B1nma Plan%C4%B1-2007-2013%E2%80%8B.pdf
Erdem, U.; Erdin, E.H., & Özcan N. S. (2017). Afetve acil durumlarda erişilebilirlik,4. Uluslararası Deprem Mühendisliğive Sismoloji Konferansı, 11-13 Ekim 2017, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, Türkiye.
Erdin, E. H., Aydın, B. S., Partigöç, S. N., Zengin Çelik, H., Palazca, A., Horoz, Ç. (2018). Kentiçi Yol Kademelenmesinin Afet Durumunda Toplanma AlanlarınınErişilebilirliğine Etkisi Açısından İrdelenmesi, 2. International Symposium on Natural Hazards and Disaster Management 04-06 Mayıs, Sakarya, Türkiye.
Ergünay, O.; Gülkan, P., & Güler, H.H. (2008). Afet yönetimi ile ilgili terimler açıklamalı sözlük. In M, Kadıoğlu, & E, Özdamar (Eds.). Afet zararlarını azaltmanın temel ilkeleri, (1sted., pp. 301-353). Ankara, JICA Türkiye Ofisi Yayınları.
Güler, H.H. (2008). Zarar azaltma ve şehir planlama. In M, Kadıoğlu, & E, Özdamar (Eds.). Afet zararlarını azaltmanın temel ilkeleri, (1sted., pp. 35-57). Ankara, JICA Türkiye Ofisi Yayınları.
İDMP (2003). İstanbul için deprem master planı.Planlama ve İmar dairesi Zemin ve Deprem İnceleme Müdürlüğü. http://www.ibb.gov.tr/trTR/SubSites/DepremSite/Documents/%C4%B0DMP_TUR.pdf İstanbul Kentsel Dönüşüm Master Planı Analiz verileri, 2016).
JICA (Japon Uluslararası İşbirliği Ajansı) & İBB (İstanbul Büyükşehir Belediyesi). (2002). Türkiye Cumhuriyeti İstanbul ili sismik mikrobölgeleme dâhil afet önleme/azaltma temel planı çalışması son rapor.http://www.ibb.gov.tr/tr-TR/SubSites/DepremSite/PublishingImages/ JICA-TUR.pdf
Kadıoğlu, M. (2008). Modern, bütünleşik afet yönetimin temel ilkeler. In M, Kadıoğlu, & E, Özdamar (Eds.). Afet zararlarını azaltmanın temel ilkeleri, (1sted., pp. 1-34). Ankara, JICA Türkiye Ofisi Yayınları.
Kadıoğlu, M. (2011). Afet yönetimi: beklenilmeyeni beklemek ve en kötüsünü yönetmek.İstanbul, Marmara Belediyeler Birliği Yayını.
Kar, B., & Hodgson, M. E. (2008). A GIS-Based Model to Determine Site Suitability of Emergency Evacuation Shelters. Transactions in GIS, 12(2), 227–248. https://doi.org/10.1111/j.1467-9671.2008.01097.x
KENTGES (Bütünleşik Kentsel Gelişme Stratejisi ve Eylem Planı) 2010-2023 (2010). T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı. https://webdosya.csb.gov.tr/db/kentges/editordosya/kentges_tr.pdf
Kundak, S. (2014). Kentsel risklerin azaltılması.İstanbul: İstanbul il afet ve acil durum müdürlüğü (İstanbul AFAD) ve İstanbul Proje Koordinasyon Birimi (İPKB), İSMEP Yayınları. https://www.ipkb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/10/ISMEP8_KentselRisklerinAzaltC4B1lmasC4B1.pdf
Li, A. C. Y., Nozick, L., Xu, N., & Davidson, R. (2012). Shelter location and transportation planning under hurricane conditions. Transportation Research Part E: Logistics and Transportation Review, 48(4), 715–729. https://doi.org/10.1016/j.tre.2011.12.004
Mekânsal Planlar Yapım Yönetmeliği. (2014). Accessed from: https://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.19788&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=PLAN%20YAPIMINA%20A%C4%B0T%20ESASLARA%20DA%C4%B0R%20Y%C3%96NETOkay N. (2018). Afete dirençli kentlerde risk azaltma, Şehir ve Toplum, 10, 117-127.
Okay, N. (2019). Afet risk yönetiminde yaklaşımlar, Mimar ve Mühendisler Grubu, 109, 54-57.
On Birinci Kalkınma Planı 2019- 2023 (2019). T.C. Strateji ve Bütçe Başkanlığı. http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2019/07/On-Birinci-Kalkinma-Plani.pdf
Onuncu Kalkınma Planı 2014- 2018(2013). T.C. Kalkınma Bakanlığı. http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Onuncu-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-2014-2018.pdf
Planlı Alanlar İmar Yönetmeliği. (2017). Accessed from: https://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.23722&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=Planl%C4%B1
T.C. İçişleri Bakanlığı, Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı. (2019). Toplanma Alanını Öğren ki Canın Sağ Olsun-Basın Duyurusu. Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği.https://www.afad.gov.tr/toplanma-alanini-ogren-ki-canin-sag-olsun
TAMP (Türkiye Afet Müdahale Planı) (2013). T.C. İçişleri Bakanlığı Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı. https://www.afad.gov.tr/kurumlar/afad.gov.tr/2419/files/Afet_Mud_Pl_ResmiG_20122013.pdf
Tansley, G.; Schuurman, N.; Amram, O., & Yanchar, N. (2015). Spatial access to emergency services in lowand middle-ıncome countries: A GIS-based analysis, PLoS ONE, 10 (11), 1-12.
Tarabanis, K., & Tsionis, I. (1999). Using network analysis for emergency planning in case of an earthquake. Transactions in GIS, 3(2),187–197. https://doi.org/10.1111/1467-9671.00015
Tezer, A. (2001). Afet yönetimi ilkeleri. İstanbul, İTÜ Afet Yönetim Merkezi Yayınları, İTÜ press.
Tezer, A., & Türkoğlu, H. (2008). Zarar azaltmanın temel ilkeleri. In M, Kadıoğlu, & E, Özdamar (Eds.). Afet zararlarını azaltmanın temel ilkeleri,(1sted., pp. 59-71). Ankara, JICA Türkiye Ofisi Yayınları.
Tezer, A., Okay, N., & Terzi F. (2015). Gaziosmanpaşa İlçesi’nde güvenli yerleşim için mekânsal risk yönetim kapasitesinin geliştirilmesi proje raporu.İstanbul, Gaziosmanpaşa Belediyesi.
Tokyo Metropolitan Goverment TMG, (2015). Disaster Preparedness Tokyo.TMG Tokyo Metropolitan Goverment. http://www.metro.tokyo.jp/ENGLISH/GUIDE/BOSAI/index.htm
TÜİK (2019). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr
UDSEP (Ulusal Deprem Stratejisi ve Eylem Planı) 2012-2023 (2011).Başbakanlık Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı. https://deprem.afad.gov.tr/downloadDocument?id=1643
Unal, M., & Uslu, C. (2016). Gıs-based accessıbılıty analysıs of urban emergency shelters: the case of Adana city,3. International GeoAd vances Workshop, 16–17 Ekim, İstanbul, Turkiye.
Url-1, access date: 22.01.2020.Url-2, access date: 25.01.2020
Url-3, access date: 20.01.2020 Url-4 https://www.metro.tokyo.lg.jp/english/guide/bosai/index.html., access date: 10.10.2020
Wex, F.,Schryen, G., Feuerriegel, S., & Neumann, D. (2014). Emergency response in natural disaster management: Allocation and scheduling of rescue units. European Journal of Operational Research, 235(3), 697–708. https://doi.org/10.1016/j.ejor.2013.10.029
Ye, M.;Wang, J.; Huang, J.; Xu, S., & Chen, Z. (2012). Methodology and its application for community-scale evacuation planning against earthquake disaster,Nat Hazards, 61, 881–892.
Zengin Çelik, H., Erdin, H. E., Sılaydın Aydın, B., & Partigöç, N. S. (2019). Farklı kentsel dokuların toplanma alanı olanağı açısından değerlendirilmesi: İzmir-Narlıdere ilçesi örneği. Çukurova Araştırmaları, 5 (2),276-293. https://doi.org/10.18560/cukurova.1138
Zengin Çelik, H., Özcan, N. S., & Erdin, E. H. (2017). Afet ve acil durumlarda halkın toplanma alanlarının kullanılabilirliğini belirleyen kriterler,4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, 11-13 Ekim 2017, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, Türkiye.