Analysis of Occupational Health and Safety Programs in Associate, Undergraduate and Graduate Degree (The Sample of Turkey’s Seven Regions)

Bu araştırmada ülkemiz üniversitelerinde son yıllarda yoğun olarak açılmaya başlanan İSG ön lisans, lisans, yüksek lisans ve doktora program sayıları analiz edilerek bu programların mevcut durumu incelenmiştir. Çalışmamız retrospektif tipte, tanımlayıcı kayıt taramasıdır. Araştırmanın evrenini ülkemizdeki 112 devlet, 73 özel olmak üzere toplam 185 üniversite; örneklemini ise İSG programı ve/veya bölümü bulunduran tüm yükseköğretim kurumları oluşturmaktadır. 01 Ocak 2017-01 Ocak 2018 tarihleri arasında ÖSYM yerleştirme kılavuzu, Bilgi Yönetim Sistemi ve Bologna Bilgi Sisteminden alınan verilerle; Türkiye’nin 7 bölgesinde yer alan kamu ve özel üniversitelerin ön lisans, lisans, yüksek lisans ve doktora programlarının sayıları, kayıtlı ve mezun öğrenci sayıları, öğretim elemanı sayıları doküman tarama modeli kullanılarak elektronik ortamda tespit edilmiş ve önceki çalışmalarla karşılaştırılarak sunulmuştur. Türkiye’de önlisans düzeyinde 79, lisans düzeyinde 7 ve lisansüstü düzeyinde ise 62 üniversitede İSG programı bulunduğu tespit edilmiştir. Önlisans programlarında öğretim elemanı başına düşen öğrenci sayısı ise 2013-2014 öğretim yılında 91 iken, bu oran 2016-2017 öğretim yılında 201’e yükselmiştir. 2013-2014 öğretim yılında yüksek lisans programlarındaki mevcut öğrenci sayısı 1635 iken 2016-2017 öğretim yılında ise 8773’e yükselmiştir. 2013-2017 yıllarına ait veriler değerlendirildiğinde program ve öğrenci sayısı hızla artmasına rağmen öğretim elemanı sayısındaki artış bunun gerisinde kalmıştır. Türkiye’de öğretim elemanı başına düşen öğrenci sayısı OECD ülkeleriyle karşılaştırıldığında önemli bir öğretim elemanı açığı olduğu görülmektedir. Bu yüzden öğretim elemanı ihtiyacı ivedi ve planlı bir şekilde karşılanması gerekmektedir.

___

  • Ceylan, H. (2012). The occupational health and safety training problems and possible solutions in Turkey. Electronic Journal of Vocational Colleges, 22, 94-104.
  • Yıldırım, E. (2010). A study of the role of education in workers ‘occupational health and safety and measuring the level of consciousness of occupational health and occupational safety education. Master’s Thesis, Inonu University Institute of Social Sciences, Malatya.
  • Law on Occupational Health and Safety. Dated 30/06/2012 and issued in No. 28339 official gazette.
  • Kalkan, M. E., and Deniz, V. (2015). The current status of OHS graduate education in Turkey. Turkish National Society for Occupational Health and Safety Journal, October 2014-March 2015, 95-100.
  • Sivrikaya, O. (2016). The current situation in Turkey in Higher Education Institutions in terms of occupational health and safety training. Journal of Higher Education and Science, 6(2), 151-162.
  • Regulation on the Duties, Authorities, Responsibilities and Trainings of Occupational Safety Specialists. Dated 12/29/2012 and issued in No. 28512 official gazette.
  • Arıkan, R., and Sarı, Y.D. The importance of OHS in National Education. Available from: http://www.app.csgb.gov.tr/isggm/oshaturkey/sunumlar/111.pdf. Access Date: 14 June, 2017.
  • 2017-ÖSYS Guide to Higher Education Programs and Quotas. ÖSYM (Student Selection and Placement Center).
  • YÖK (2018). Higher Education Information management System, Board of Higher Education. Available from: https://istatistik.yok.gov.tr Access Date:02.02.2018.
  • OECD. (2013). Education at a glance, 2013: OECD indicators. Paris: OECD.
  • Sevinç, B. (2001). Graduate education practices in Turkey, problems and solutions. Dokuz Eylül University Faculty of Education Journal, 34(1), 25-40.
  • Sezgin, F. (2002). The teaching roles of the thesis advisor in the training of research staff. Master’s Thesis, Gazi University Institute of Educational Sciences, Ankara.
  • Tosun, M. (2012).Quality management in graduate education: an application at İnönü University Institute of Social Sciences. Master Thesis, Inonu University Institute of Social Sciences, Malatya