Yaşadığımız çağda insan kendini durmadan metaların peşinde yok oluşa çeker. Her yok oluşa çekiliş, insanî özünün çekilmesine neden olurken, aynı zamanda "tümkimliksel veri alanı"nın, tahrip edilmesine neden olur. Tahsin Yücel, "Kumru İle Kumru" adlı romanında, metanın tabulaşarak insanın "bilinç katmanlarının yakmasını" trajik bir şekilde ortaya koyar. Kumru'nun metalaşmış düzenin içinde yer edinmesi, onu silerek ötekileştirir. Ötekileşen Kumru, varlığını metalaşan nesnelere tutunarak önceler. Metalaşmış yaşam içinde Kumru trajiği, tüm insanlığın kendi öz değerlerinden uzaklaşan, yaşamın kutsallığını silen ve insanı değer yitimine uğratan, yalıtık değerler silsilesi haline gelir.

In unserer Zeit sterben die Menchen um Die Ware dauernd nach Zugurundegehen. Jedes Sterben danach ist Anlass der Vernictung des menchlichen Selbst und zugleich der allidentitälichen Datenbereich. In diesem Roman stellt Yücel tragisch dar, wie Tabusein der Ware die Bewusstseinschichten des Menchen verbrennent. Dass die Turteltaube in der Ordnung des Taubseins Stellung nimmt, verfremdet sie. Die verfremdete Turteltaube bevorzugt ihr Existenz durch tabuseinende Ware. Die Tragödie der Turteltaube im tabuseienden Leben bringt dazu, dass die Menchheit sich von ihren Werten entgernt, dass die Heiligkeit des Lebens verlorengeht und dass negative Wertenkelten zusande kommen.