AFETLERDE KAMU YÖNETİMİNİN ROLÜ VE TOPLUM TEMELLİ AFET YÖNETİMİNE DOĞRU

Afetlerin toplumların risk algısı bağlamında yönetilmesi, döngüsel bir süreç olarak tanımlanmaktadır. Afet yönetimi, afetlerin doğası itibariyle kamu yönetiminin etkin olduğu bir süreç olarak planlanmalıdır. Ancak afetlerde sadece resmi kurumların değil, gönüllü şahısların ve hükümet dışı örgütlerin de çokça faaliyet gösterdiği bilindiğine göre, bu yapılarla ilişkilerin de kamu politikasının bir çalışma alanını oluşturması gerekmektedir. Bu çalışma alanında afet döngüsünün yapısından dolayı disiplinler arası çalışma, bir zorunluluk olarak ortaya çıkmaktadır. Bu çalışmada afetlerin kamu yönetimi açısından ele alınmasını müteakip, afet kaynaklı krizlerin yönetilmesinde kamu yönetimi ile sivil toplum örgütleri, gönüllüler ve hükümet dışı örgütlerin işbirliği içinde çalışması gerekliliği vurgulanacaktır.

Anahtar Kelimeler:

-

The management of disasters in the context of risk perception of societies is defined as a continuum. Disaster management should be planned as a process which public administration takes part in effectively, because of the nature in disasters. However volunteers and NGO’s (Non Governmental Organiztion) often undertake some work in disasters, reletions with these entities must be a study field for public administration in the public policy process. In this kind of study, an interdisciplinary approach emerges as an imperious way. In this study after we take the disasters in to context of public administration, it well to be emphaiszed that the necessity of cooperation between the public administration and civil society organizations/NGO’s/volunteers in crisis caused by disasters

Keywords:

Public Administration, Disaster Management, Civil Scietity Volunteers,

PDF

___

AFAD, (2013), UDSEP 2012-2023, İkinci Basım, Ankara. DELEON, P. ve Vogenbeck, D.M., (2007), “Policy Sciences at the Crossroads”, Handbook of Public Policy Analysis, USA, ss. 3-14.
ERGUN, Turgay, (2005), Kamu Yönetimi Kuram Siyasa Uygulama, TODAİE, Ankara.
FİŞEK, Kurthan, (2005), Yönetim, Paragraf Yayınları, Ankara. GİLPHİN, D. R., P. J. Murphy, (2008), Crisis Management in a Complex World, Oxford, U.K.
GLEİCK, James, (2003), Kaos, (çev. Fikret Üçcan), 12. Basım, TÜBİTAK, Ankara.
GÖZLER, Kemal, (Eylül 2007), İdare Hukukuna Giriş, (7.Basım), Ekin Kitabevi, Bursa.
GÜLER, Birgül Ayman, (2003), “Nesnesini Arayan Disiplin: Kamu Yönetimi”, Türkiye’de Kamu Yönetimi, (Ed. B.Aykaç, Ş.Durgun, H.Yayman), Yargı Yayınevi, Ankara, s. 527-544.
GÜNDÜZ, İsmail, (2009), Dünyada ve Türkiye’de Afet Yönetimi, Erdem Yayınları, İstanbul.
HEYLİGHEN, Francis, (2008), “Complexity and Self-organization”, prapared for Encyclopedia of Library and Information Sciences, Belgium, p. 1-20.
HY, R. John, W.L.Waugh Jr., (1990), “The Function of Emergency Management”, Handbook of Emergency Management Programs and Policies Dealing With Major Hazards and Disaster, (Ed. Hy & Waugh), Greenwood, USA, p. 11-25.
İŞTEN, İnanç, (2007), “Kamu Hizmeti Kavramı ve Unsurları”, Askeri Yüksek İdare Mahkemesi Dergisi, Sayı: 22, Ankara.
KAPUCU, Naim, (2008), “Collaborative Emergency Management: Better Community Organising, Better Public Preparedness and Response”, Author(s) Journal Compilation, Blackwell, USA, p. 239-262.
KİRSCHENBAUM, Alan, (2004), Chaos Organization and Disaster Management, Marcel Dekker, USA.
LEBLEBİCİ, Doğan, (2004), “Kamu Yönetimi: Dünyada ve Türkiye’de Gelişimi”, Kamu Yönetimi Gelişimi ve Güncel Sorunları, (Ed. M.Kemal Öktem, U. Ömürgönülşen), İmaj yayınevi, Ankara, s. 7-25.
LEBLEBİCİ, Özkan, (2013), “Afet Yönetimine Kentli Penceresinden Bakmak”, Kentli Hakları Bağlamında Kenti Yeniden Düşünmek, Alter Yayıncılık, Ankara, s. 185- 206.
MARİNİ, Frank, (2000), “Public Administration”, Defining Public Administration, Ed.in Chief Jay M. Shafritz, Westview Press, USA, p. 3-16.
MOREL, B. ve R. Ramanujam, (1999), “Through the Looking Glass of Complexity: The Dynamics of Organizations as Adaptive and Evolving Systems”, Organization Science, (V. 10, N. 3), USA, pp. 278-293.
NİGG, Joanne M., (1995), “Disaster Recovery as a Social Process”, Preliminary Paper, University of Delaware DRC, USA.
ÖZEL İHTİSAS KOMİSYONU, (2014), Afet Yönetiminde Etkinlik Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Kalkınma Bakanlığı, Ankara
ÖZERDEM, A., T.Jacoby, (2006), Disaster Management and Civil Society Earthquake Relief in Japan, Turkey and India, I.B. Tauris, U.K.
QUARANTELLİ, E.L., Russel R. Dynes, (1977), “Response to Social Crisis and Disaster”, Annual Review Sociology, V. 3, USA, p. 23-49.
QUARANTELLİ, E. L., (1997), “Ten Criteria For Evaluating The Management of Community Disaster”, Disaster, (21/1), p. 39-56.
QUARANTELLİ, E.L., (1998) “Major Criteria for Judging Disaster Planning and Managing and Their Applicability In Developing Societies”, International Seminar on The Quality of Life and Environmental Risks, USA:University of Delaware, 1998, p. 1-37.
RATHOD, P.B., (2010), Contemporary Public Administration Ideas and Issues, ABD Publishers, India.
ROSENTHAL, Uriel, Bert Pijnenburg, (1991), “Simulation-oriented Scenarios An Alternative Approach to Crisis Decision Making and Emergency Management”, Crisis Management and Decision Making, (Ed.Rosenthal, Pijnenburg), Springer, p. 1-8.
SİMON, Herbert, D. Smithburg, V. Thompson, (1973), Kamu Yönetimi, (Çev. C. Mıhçıoğlu), Ankara Üniversitesi SBF Yayınları, Ankara.
TAN, Turgut, (1991), “Anayasa Mahkemesi Kararlarında Kamu Hizmeti Yaklaşımı”, Anayasa Yargısı Dergisi, Ankara, s. 233-252.
TORTOP, Nuri, Eyüp G. İsbir vd., (2007), Yönetim Bilimi, (7.Basım), Nobel, Ankara. UNDP, (2004), A Global Report Reducing Disaster Risk A Challenge for Development, UN, USA.
VERSAN, Vakur, (1990), Kamu Yönetimi Siyasi ve İdari Teşkilat, (10. Basım), Der Yayınları, İstanbul.
WAUGH, W. L. Jr., R. John Hy, (1990), “Introduction to Emergency Management”, Handbook of Emergency Management Programs and Policies Dealing With Major Hazards and Disaster, (Ed. Hy & Waugh), Greenwood, USA, p. 1-10.
http://www.mag.org.tr/tur/proje.asp, E.T. 10.10.2014
http://www.magvakfi.org.tr/tanitim.asp, E.T. 24.11.2014