Kur’an’da İnsanların Yaratılışı Meselesi

İnsan, nasıl yaratıldı? Bu soru, insanlık tarihi boyunca üzerinde en çok durulan konulardan biri olmuştur. Bu konuda felsefî düşünce ve kuramlar yanında semavî ve yerel dinlerin de insanlığın yaratılışı ve çoğalmasıyla ilgili müntesiplerine bilgiler verdiği görülmektedir. Kur’an-ı Kerîm de bu anlamda, ilk insanın Allah tarafından yaratıldığı ve bu “can” dan da insanların çoğaltıldığı anlatılmaktadır. Yakın dönemlerde, ilk insanın Adem olduğu ve diğer insanların da Adem’den yaratıldığı düşüncesine karşın; ilk insanın Âdem (a.s) olmadığı, onun da babasının olduğu, insanların çoğalmasının bir anne ve babadan olamayacağı, Âdem kelimesinin bir türü ifade ettiği vb. iddialar Kur’an’dan temellendirilmek istenerek savunulmuştur. Bu görüşlerden, insanların toplu olarak yaratıldığı iddiası, münâzaranın; iltizâm edilmeyenle ilzâm edilemez kuralınca sadece Kur’an temelli ele alınıp incelenmektedir. Bu değerlendirmeler esnasında da yapılan usul ve mantık hataları, devir ve teselsülü gerektiren önermeler belirtilmektedir. Tefsir çalışmalarında Kur’an merkezli olduğu iddia edilen bu yorumun ilmi temellere dayanmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Âdem (a.s), Bir Nefis, İnsan, Yaratılış

The Creation of People According to The Quran

How was man created? This question is one of the most emphasized issues in human history. In this context, besides philosophical thoughts and theories, it is seen that celestial and local religions also give information to their followers about the creation of humanity. In the same way, the Qur’an provides clear information about the creation and proliferation of the first human being. Different views related to the creation of the first human being revive and said to be based on the Qur’an have been put forward: The first man is not Adam (a.s), he is his father, that the multiplication of people can not be a mother and a father, Adam’s term expresses a kind, and so on. All of them, based on the Qur’an allegedly. From these views, one can not be forced to accept anyone who claims that a person is created collectively and does not accept it, will be handled and examined only on the basis of the Qur’an. In addition to this, the methods and logic mistakes that are made, the proposals that require cycles and continuity, are tried to be presented with a concrete example of how the subjective interpretations given to the Qur’an bring about a corruption in exegesis.

Keywords:

Adam, One Nafs, People,

PDF

___

Âlûsî, Şihâbuddîn Mahmud b. Abdillâh, Rûhu’l-me‛ânî fî tefsîri’l-Kur’âni’l-‛azîm ve’s-Seb‛i’l-
Bediüzzaman, Said Nursî, İşârâtü’l-i’câz, Envar Neşriyat, İstanbul 1991.
Beğavî, Muhyi’s-sünne Ebû Muhammed el-Hüseyn b. Mes‛ûd, Me‛âlümu’t-Tenzîl, Beyrut,
Bursevî, İsmâil Hakkı b. Mustafâ el-İstânbûlî, Rûhu’l-beyân, Dâru’l-Fikr, Beyrut, ty.
Ebû Hayyân, Muhammed b. Yûsuf el-Endelûsî, el-Bahru’l-muhît, tahk.: Sıdkî Muhammed
Cemîl, Beyrut, Dâru’l-Fikr, ty.
Ebu’s-Su‛ûd, Muhammed b. Muhammed b. Mustafa, İrşâdü’l-‛akli’s-selîm ilâ mezâye’l-Kitâbi’lkerîm,
Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Ziyâd, Me‛âni’l-Kur’ân, tahk.: Ahmed Yûsuf en-Necâtî ve
Halîl b. Ahmed, Ebû Abdirrahmân el-Ferâhîdî, Kitâbu’l-‛ayn, tahk.: Mehdî el-Mahzûmî,
Hāzin, Alâuddîn Ali b. Muhammed, Lübâbü’t-te’vîl fî me‛âni’t-Tenzîl, Beyrut, Dâru’l-Kütübi’l-
İbn Âdil, Ebû Hafs Sirâcuddîn Ömer b. Ali el-Hanbelî, el-Lübâb fî ‛ulûmi’l-Kitâb, tahk.: Âdil
Ahmed Abdulmevcûd, Beyrut, Dâru’l-Kütübi’l-‛İlmiyye, 1419/1998.
İbn ‛Arabî, Muhyiddîn, el-Fütûhâtü’l-mekkiyye, tahk.: Dr. Osmân Yahyâ, el-Mektebetü’l-
İbn ‛Atiyye, Ebû Muhammed Abdulhak, el-Muharrerü’l-vecîz fî tefsîri’l-Kur’âni’l-‛azîz, tahk.:
Abdusselam Abduşşâfî Muhammed, Beyrut, Dâru’l-Kütübi’l-‛Arabiyye, 1422.
İbn Cezzî, Ebu’l-Kāsım Muhammed b. Ahmed el-Kelbî el-Ğırnâtî, et-Teshîl li‛ulûmi’t-Tenzîl,
İbn Ebî Hātim, Ebû Muhammed Abdurrahmân b. Muhammed, Tefsîru’l-Kur’âni’l-‛azîm,
İbn Ebî Zemenîn, Ebû Abdillâh el-Mâlikî, Tefsîru’l-Kur’âni’l-‛azîz, tahk.: Ebû Abdillâh Hüseyn
İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdullâh Cemâluddîn, Şerhu katri’n-nedâ ve belli’s-sadâ, el-
İbn Kesîr, Ebu’Fidâ İsmâil b. Ömer, Tefsîru’l-Kur’âni’l-‛azîm, tahk.: Sâmi b. Muhammed,
İbn Münzir, Ebû Bekir Muhammed b. İbrâhîm en-Nîsâbûrî, Tefsîru İbn Münzir, tahk.: Sa‛d b.
Kazvînî, Muhammed b. Abdirrahmân b. Ömer, el-Îdâh fî ‛ulûmi’l-belâğa, tahk.: Muhammed
Kuşeyrî, Abdulkerîm b. Hevâzin, Letāifu’l-işârât, tahk.: İbrâhîm el-Besyûnî, Mısır, el-
Mâturîdî, Ebû Mansûr Muhammed b. Muhammed, Te’vîlâtu ehli’s-sünne, thk:. Mecdî
Bâselûm, Beyrut, Dâru’l-Kütübi’l-‛İlmiyye, 1426/2005.
Mâverdî, Ebu’l-Hasen Ali b. Muhammed, en-Nüket ve’l-‛uyûn, tahk.: es-Seyyid b.
Merâğî, Ahmed b. Mustafa, Tefsîru’l-merâğî, Mısır, 1395.
Mücâhid, Ebu’l-Haccâc el-Mahzûmî, Tefsîru Mücâhid, tahk.: Muhammed Abdüsselâm
Reşid Rızâ, Muhammed b. Ali, Tefsîru’l-Kur’âni’l-hakîm, Mısır, 1990.
Saçaklızâde, Muhammed, Velediyye, İstanbul, Âsitâne Kitabevi.
Se‛âlebî, Ebu Zeyd Abdurrahmân b. Muhammed, el-Cevâhiru’l-hisân fî tefsîri’l-Kur’ân, tahk.:
Sem‛ânî, Ebu’l-Muzaffer Mansûr b. Muhammed, Tefsîru’s-Sem‛ânî, tahk.: Yâsir b. İbrâhîm,
Semerkandî, Ebu’l-Leys Nasr b. Muhammed, Bahru’l-‛ulûm, tahk.: Muhibbuddîn Ebû Sa‛îd,
Semîn el-Halebî, Ebu’l-Abbâs Şihâbuddîn Ahmed b. Yûsuf, ed-Dürrü’l-mesûn fî ‛ulûmi’l-
Serahsî, Şemsü’l-Eimme Muhammed b. Ahmed, Usûlü’s-serahsî, Dâru’l-Ma‛rife, Beyrut, ty.
Suyûtî, Celâlüddîn Abdurrahmân b. Ebî Bekir, ed-Dürrü’l-mensûr, Beyrut, Dâru’l-Fikr, ty..
Taberî, Muhammed b. Cerîr, Câmü‛u’l-beyân ‛an te’vîli âyi’l-Kur’ân, tahk.: Ahmed Muhammed
Vâhidî, Ebu’l-Hasen Ali b. Ahmed, et-Tefsîru’l-basît, tahk.: İmam Muhammed b. Suud İslâm
İlmi Araştırmalar Dekanlığı, 1430.
Zeccâc, Ebû İshāk İbrâhîm b. es-Serî, Me‛âni’l-Kur’ân ve i‛râbuh, tahk.: Abdulcelil Abduh
Şiblî, Beyrut, ‛Âlemu’l-Kütüb, 1408/1988.
Zemahşerî, Ebu’l-Kāsım Muhammed ‛Amr, el-Keşşâf ‛an hâkāiki ğavâmidi’t-Tenzîl ve ‛uyûni’lakāvîl