Latîfî’nin “Tezkiretü’ş-şu’arâ ve Tabsıratü’n-nuzamâ” adlı tezkiresi’nde şâirlerin hayatları ve edebî kişiliklerine ilişkin değerlendirmelerin yanında onların eserleri ve eserlerine dair görüşlere de yer verilmiştir. Eserlerle alâkalı veriler incelendiğinde Latîfî’nin zengin bir ölçüt dünyasının içinden konuştuğu görülür. Çalışmamızda bu ölçütleri başlıklar altında tasnif ederek onun bu konudaki birikimini göstermeye çalışacağız. Eser adı üstünde şairler tezkiresi olduğu için müellifin dikkati doğal olarak dîvânlar üzerinde yoğunlaşır. Dîvânları mesnevîler ve diğer eserler izler. İlk olarak bu konuya değinilecek, ikinci bölümde ise tezkirede yer bulan şairlerin eserlerinin hangi sıfatlarla vasıflandırıldığı ele alınacaktır.