Bu makalede Türk edebiyatının iki büyük mizah şahaseri olan Şeyhî’nin Harnâme’si ile Fuzûlî’nin Şikâyetnâme’sini karşılaştırarak Klâsik Türk Edebiyatında mizahın hangi temel unsurlar üzerine bina edildiği meselesi üzerinde duracağız. Bilindiği gibi bu iki eserden birincisi mesnevi, ikincisi mektup formundadır. Birbirinden iki farklı formda mizah bakımından iki ayrı şaheser yaratabildiğine göre mizahta dış formun çok fazla bir önemi olmasa gerek. Öyleyse mizahı sağlayan ne? İki eserin karşılaştırılmasında bu sorunun cevabı aranacaktır.