ZİHİNSEL ENGELLİ ÇOCUĞA SAHİP OLAN ANNELERİN ÇOCUKLARIN KİŞİSEL HİJYENİ HAKKINDA BİLGİ VE UYGULAMALARININ SAPTANMASI

Amaç; Bu araştırma zihinsel engelli çocuğa sahip olan annelerin çocuklarının kişisel hijyeni hakkındabilgi ve uygulamaların saptamak amacıyla yapılmıştır.Gereç- Yöntem; Bu çalışma tanımlayıcı türde yapılmıştır. Örneklem, Ankara Belediye sınırları içindebulunan 5 öğretilebilir zihinsel engelli okulda öğrenim gören toplam 240 zihinsel engelli öğrencininannelerinden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri hazırlanan soru kağıdı aracılığı ile toplanmıştır. Verilerinistatistiksel değerlendirmesinde Kikare testi ve yüzde oranları kullanılmıştır.Bulgular ve Sonuçlar; Bu araştırmada, kişisel hijyen uygulamalarında istendik davranış geliştirmedehem annenin hem de çocuğun yetersiz kaldığı görülmüştür. Kişisel hijyen uygulamalarında çocuklarınbağımsızlık durumunun okul eğitiminin süresinin artması ile yükseldiği sonucu eğitimin önemle elealınmasının gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bu sonuçlar, annelerin çocuk bakımı ve hijyen konusundaeğitim gereksinimini göstermektedir

DETERMINATION OF KNOWLEDGE AND APPLICATIONS OFMOTHERS WITH MENTALLY-HANDICAPS CHILD ABOUT SELFHYGINE OF THEIR CHILDREN

Purpose; The aim of this study was to determine knowledge and applications of mothers withmentally-handicaps child about self-hygine of their children.Material-Method; This study is conducted as a descriptive style. The sampling size is occured by240 mothers with mentally-handicaps child from 5 schools for mentally handicapped in the Ankara. Data were collected with questionnaire. In the analysis of statistical evaluation, chi-square testand percentage ratio were used.Finding and Results; As a result of this research, it is determined that both mothers and their mentallyhandicaps child were insufficient to develop desirable behaviour about self-hygiene application of theirchildren. The result of more independence of children about self-hygiene of them with education periodshows the importance of education. These results shows that the necessity for education of mothersabout child care and hygine

___

  • AAMR/American Association on Mental Retardation. (1992). Mental Retardation Definition, Classification and Systems of Supports. Ruth Luckasson Edition. 9th. Washington
  • Akkök F. (1984). Davranışsal Yaklaşıma Dayalı Aile Rehberliğin Öğretilebilir Çocukların Öz-Bakım Becerilerin Gelişimine Etkisi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi. Ankara
  • Cavkaytar A. (1990). Zihin engellilere özbakım ve ev içi becerilerinin öğretiminde bir aile eğitimi programının etkililiği. Özel Eğitim Dergisi. No; 12. Ankara.
  • Diagnostic and Management Guidelines For Mental Disorders İn Primary Care (1996). World Health Organızation. Hogrefe. Huber Publishers. Seattle.Toronto. Bern. Göttingen
  • Eripek S. (1996). Zihinsel Engelli Çocuklar. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları. Eskişehir
  • Evalutıon Of Methods For The Treatment Of Mental Disorders (1991). World Health organızation. Geneva.
  • Fırat A. (2000). Özel Eğitimde Aile Eğitimi Ve Danışmanlığı. T.C Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Rehberlik Ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü Özel Eğitimde Aile Eğitimi Sempozyumu. 13-14 Nisan Ankara.
  • Fox R. A, Binder M. C. (1990). Parenting A developmental-Behavioral Approach. Advances in Special Education. Vol. 7.
  • GATA Hemşirelik Yüksek Okulu. (1994). Hemşirelik Esasları Kitabı. GATA Basımevi. Ankara
  • Gemici A, Saldıroğllu H. (1991). Özel Eğitimle İlgili Mevzuat. Kanunlar, Yönetmelikler, Genelgeler. Tazebay A (editör) T.C Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Ve Rehberlik Dairesi Başkanlığı. Milli Eğitim Basımevi. Ankara
  • Gertrude K, Forland M. C, Thomas N. D. (1991). Psychiatric Mental Health Nursıng. J. b. Lippin Colt Company. Sidney.
  • Gırolama G, Reich J H . (1993). Personality Disorders. Epidemıology Of Mental Dısorders and Psychosocıal Problems. World Health Organızatıon. Geneva
  • Halk Sağlığı Hemşireliği El Kitabı. (1998). Vehbi Koç Vakfı Yayınları No: 14 . İ
  • Herkes İçin Sağlık Hedefleri. (1989). DSÖ ve SSYB yayınları. Ankara
  • Hodgin R, Newell P. 1998). Çocuk Haklarına Dair Sözleşme Uygulama El kitabı. Fikirlier N(Editor). UNİCEF. Ajans-Türk Basın ve Basım A. Ş. Ankara
  • Işıl Ö. (1994). Zeka Özürlü Çocukların Günlük Yaşam Aktivelerine Uyumunda Annelere Verilen Eğitimin Etkinliği. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi. İstanbul
  • Kırcaali İ G. (1998). Dünyada Özel Eğitim. Özel Eğitim Anadolu Üniversitesi AÖF Yayınları. Eskişehir
  • Kırcaeli G. İ. (2000). Küçük Adımlar Gelişimsel Geriliği Olan Çocuklara Yönelik Erken Eğitim Programının Aile Görüşlerine Dayalı Olarak Değerlendirmesi. Eğitim Fakültesi Yayınları. No 69 Eskişehir
  • Kocaman G. (1989). Herkese Sağlık Hedefine Ulaşmada Hemşirenin Sorumlulukları Ve Eğitimi. 1. Ulusal Hemşirelik Eğitimi Sempozyumu Kitabı. Hilal Matbaası. İstanbul
  • Martin R F, Brown E K. (2001). School Health Nursıng. Communuty Publıc Health Nursıng. James and Bartlett Publıshers. Canada.
  • Ontaı L L, Hınrıchs S, Beard M, Wılcox B L. (2003). Improvıng Chıld Care Qualty In Early Head Start Programs. Infant mental Healty Journal. Vol. 23(1-2).
  • Ölçen A N. (1992). Zihinsel Özürlü Çocuk ve yetişkinlerin Eğitim Ve istihdam Koşulları. 1. Ulusal Özel Eğitim Kongresi. Hacettepe Üniversitesi Ev Ekonomisi Yüksek Okulu Çocuk sağlığı ve Eğitimi Bölümü Özel Eğitim Ana Bilim Dalı. Yapa Yayınları. 11-12 Kasım. Ankara.
  • Özer D S, Mangır M. (1997). Meslek okullarına devam eden eğitilebilir zihinsel engelli öğrencilerin ve ana babalarının özellikleri. Çocuk Ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. V. 4.
  • Özürlüler Şurası. Çağdaş Toplum Yaşam Ve Özürlüler Komisyon Raporları (1999). Genel Kurul Görüşleri. T.C Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı. Hacettepe Üniversitesi. 29 Kasım-02 Aralık. Ankara.
  • Salvage J, Heijnen S. (1997). Nursing İn Europe. A Resource For Better Health. WHO Regional Publications. European series. No. 74. Denmark
  • Smith B M, Patton J R, Ittenbach R. (1994). Mental Retardation. Fourth Edition. McMillan College Publishing Company. USA.
  • Stanhope. M, Lancester J. (2000). Community Publıc Health Nursıng. Fifty Editıon. Mossby Com. Toronto, New-york.
  • Strengthening Nursıng And Mıdwıfery Progress And Future Directıons 1996-2000(2001). World Healty Organızatıon. Geneva
  • Sucuoğlu B. (2001). Zihinsel engelli olan ve olmayan çocuk ve anne ikililerinin etkileşim örüntülerinin karşılaştırılması. Çocuk Ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi V. 8
  • Tuncel N. (1992). Temel Sağlık Hizmetleri Doğrultusunda Ülkemizde Ana Çocuk Sağlığı Hemşiresinin Görev, Yetki ve Sorumluğu. 1. Ulusal Ana ve Çocuk Sağlığı Hemşireliği Sempozyumu Kitabı. İ. Ü. Basımevi. İstanbul
  • Ulusoy M. F, Görgülü R. S. (1996). Hemşirelik Esasları-Temel Kuram, Kavram, İlke Ve Yöntemler. Cilt 1, 2. 72 TDFO Ltd. Şti. Ankara
  • Varon N. (1992). Zihinsel Engelli Çocuklara Yönelik Açık Anlatım Yöntemi. Eğitim Fakültesi Yayınları. No. 26. Eskişehir
  • Yörükoğlu A. (1983). Çocuk Ruh Sağlığı. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. 6 Baskı Türk Tarih Kurumu Basımevi. Ankara.
  • White M, Cameron R. (1987). Portage Early Educatıon Programme. A practıcal manuel. Director. George jesien. NFER NELSON Publısıng Company LTd. England
  • WHO. (2001). Stop Exclusion Dare To Care. Mental Health Around The World Health Day. World Health Organızatıon. Department Of Geneva