___

• Altun, A. (2009). 21. yüzyıl vatandaşlığı için gerekli bir beceri olarak medya okuryazarlığı: UNESCO, AB ve Türkiye Örnekleri, I. Uluslararası Avrupa Birliği, Demokrasi, Vatandaşlık ve Vatandaşlık Eğitimi Sempozyumu, Uşak.
• Altun, A. (2010). Medya okuryazarlığının Sosyal Bilgiler programlarıyla ilişkilendirilmesi ve öğretimi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.
• Apospori, E., Avlonitis G. & Zisouli, M. (2010). Political culture and perception of political marketing tools: a cross-generational comparison, Journal of Political Marketing, 9, 111–134.
• Arslan, A. (2002). Medyanın birey, toplum ve kültür üzerine etkileri, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-12.
• Arslan, A. (2005). Türkiye’de medya-toplum ilişkisi ve medyanın profesyonellik etiği üzerine sosyolojik bir değerlendirme, Akademik Bakış, Türk Dünyası Celalabad İşletme Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 1-9.
• Asrak Hasdemir, T. (2012). Gelenekselden yeni medya okuryazarlığına: Türkiye örneğinde bir değerlendirme, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (2), 23-40.
• Aufderheide, P. (1993). Media literacy: a report of the national leadership conference on media literacy. Aspen: Aspen Institute, ERIC Document Reproduction Service No. ED 365 294.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
• Cangöz, İ. (2012). İletişim kuramları, (s. 51-71), Medya ve İletişim, (Ed. H. İbrahim Gürcan), Eskişehir: Anadolu Ünv. Yayınları.
• Deveci, H. ve Çengelci, T. (2008). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarından medya okuryazarlığına bir bakış, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 25-43.
• Dilber, F. (2014). Kitle iletişim araçları ve suç olgusu, Sosyal ve Ekonomı̇k Arastırmalar Dergı̇si, 16 (Özel Sayı I): 60-66.
• Doğan, N. K. ve Taşköprülü, Ş. S. (2008). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin medya okuryazarlığı kavramı bağlamında medyayı kullanmaya yönelik tutumlarının belirlenmesi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 32, 81-96.
• Güllüoğlu, Ö. (2012). Bir kitle iletişim aracı olarak televizyonun popüler kültür ürünlerini benimsetme ve yayma işlevi üzerine bir değerlendirme, Global Media Journal Turkish Edition, 2(4), 64-86.
• Kalaycı, Ş. (Ed). (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (2. Baskı), Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kara, T. (2011). Görsel medyanın aile bireyleri üzerindeki etkisi üzerine bir araştırma, TÜİK Uzmanlık Tezi, [Çevrimiçi: http://kutuphane.tuik.gov.tr/pdf/0021098.pdf], Erişim Tarihi: 18.06.2015.
• Karaçor, S. (2009). Yeni iletişim teknolojileri, siyasal katılım, demokrasi, Yönetim ve Ekonomi, 16(2), 121-131.
• Karakaya, S. (2005). Türk medyasında haberin manüplasyonu ve dezenformasyon sorunu, I. Uluslararası Medya Okuryazarlığı Konferansı, Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi, 23-25 Mayıs 2005.
• Karaman, M. K. ve Karataş, A. (2009). Öğretmen adaylarının medya okuryazarlık düzeyleri, İlköğretim Online, 8 (3), 798-808.
• Kaya, K. ve Tuna M. (2008). İlköğretim çağındaki çocukların sosyalleşmesinde televizyonun etkisi, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 159-182.
• Kılıç, D. (2012), Medya kavramı ve toplum (s. 73-90), Medya ve İletişim, (Edt. H. İbrahim Gürcan), Eskişehir: Anadolu Ünv. Yayınları.
• Kocadaş, B. (2005). Kültür ve medya, Bilig, 34, 1-13.
• Kubey, R. (2004). Media literacy and the teaching of civics and social studies at the dawn of the 21st century, American Behavioral Scientist, 48(1), 69-77.
• Kurt, A. A. ve Kürüm D.(2010). Medya okuryazarlığı ve eleştirel düşünme arasındaki ilişki:kavramsal bir bakış, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2), 20-34.
• O'Cass, A. & Pecotich A. (2005). Political opinion leadership and electoral behavior, Journal of Nonprofit & Public Sector Marketing, 14:1-2, 285-307.
• Özkan, A. (2006). Küreselleşme Sürecinin Medya ve Kültür Üzerindeki Etkileri, İstanbul:Tasam Yayınları.
• Pinkleton, B. E. & Austin, E. W. (2002). Exploring relationships among media use frequency, perceived media ımportance, and media satisfaction in political disaffection and efficacy, Mass Communication and Society, 5(2), 141-163.
• Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (RTÜK), (2007). İlköğretim medya okuryazarlığı dersi öğretmen el kitabı, Ankara.
• Savaş, G. (2004). Kitle iletişim araçlarına eleştirel bir yaklaşım, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-5.
• Sevim, F. (2013). Medya okuryazarlığı, toplumsal cinsiyet ve kadının medyada temsili, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Sezen, D. (2011). Katılımcı kültürün oluşumunda yeni medya okuryazarlığı: ABD ve Türkiye örnekleri, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), İstanbul Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Wilkins, K. G. (2000). The role of media in public disengagement from political life, Journal of Broadcasting & Electronic Media, 44(4), 569-580.
• Winchester, T. M., Binney, W. & Hall, J., (2014). Young adults and politics: ınvestigating factors ınfluencing voter decision making, Journal of Nonprofit & Public Sector Marketing, 26, 226–257.