ÖĞRETİM ELEMANLARININ ÖĞRETİM STRATEJİLERİ-YÖNTEM VE TEKNİKLERİ, İLETİŞİM VE ÖLÇME DEĞERLENDİRME YETERLİKLERİNE YÖNELİK ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ

Bu araştırmada eğitim ve fen-edebiyat fakültelerinde görev yapan öğretim elemanlarının “öğretim strateji-yöntem ve tekniklerini kullanma”, “iletişim” ve “ölçme-değerlendirme” becerileri, öğrenci görüşlerine göre incelenmiştir. Araştırma, betimsel yöntemle yapılmıştır. Araştırmada çalışma grubunu 2009–2010 öğretim yılında Kilis 7 Aralık Üniversitesi Muallim Rıfat Eğitim Fakültesi ve Fen-edebiyat Fakültesi ile Gaziantep Üniversitesi Eğitim ve Fen-Edebiyat Fakültelerinin lisans programlarında okuyan 568 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen anket kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde, aritmetik ortalama ve standart sapma ve anlamlılık değerlerini belirlemek için t testi kullanılmıştır. Araştırma bulguları, öğrenci görüşlerine göre, öğretim elemanlarının yarısından çoğunun “öğretim strateji-yöntem ve tekniklerini kullanma”, “iletişim” ve “ölçme-değerlendirme” becerileri açısından yeterli düzeyde olmadıklarını göstermektedir. Öğrenci görüşleri cinsiyet, fakülte ve alan değişkeni açısından anlamlı farklılık göstermiştir.

Anahtar Kelimeler:

Öğretim elemanı, öğretim yöntemi, iletişim, ölçme-değerlendirme

STUDENT VIEWS REGARDING TEACHING STAFFS’ SUFFICENCIES IN TEACHING STRATEGIES- METHODS AND TECHNIQUES, COMMUNICATION, MEASUREMENT AND EVALUATION

In this descriptive study, teaching methods and techniques, communication, measurement and evaluation skills of instructors working at faculty of education and faculty of arts and sciences were investigated according to student views. In the research, working group consisted of 568 undergraduate students of faculty of education and faculty of arts and sciences at Kilis 7 Aralik University and University of Gaziantep. The questionnaire developed by the researcher was used to gather the data. In analyzing data, t-test was used to find out frequency, percentage, mean, standard deviation and meaningfulness values. The findings indicated that more than half of the instructors’ skills about teaching methods and techniques, communication, measurement and evaluation were not adequate. The views of students showed significant differences according to gender, faculty, and department variables.

Keywords:

Teaching staff, teaching methods, communication, measurement and evaluation,

PDF

___

Kaynakça
Aksu, M.B., Çivitçi, A. ve Duy, B.(2008). “Yükseköğretim Öğrencilerinin Öğretim Elemanlarının Ders Uygulamaları ve Sınıf İçi Davranışlarına İlişkin Görüşleri”. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (9) 16, 17-42.
Alpay, H. R.(2004). “Bir Ortam Olarak Üniversite Tasarımı”. Uluslar Arası Üniversite Eğitimi Kongresi, İstanbul: Fatih Üniversitesi.
Aydın, A. (1998). Sınıf Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Başar, H.(2009). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem Yayınları .15.Baskı.
Bilen, M.(2009). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı yayıncılık, 7. baskı.
Bolat, S.(1990). Yükseköğretimde Öğretim Elemanı- Öğrenci İletişimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ergün, M. (2001). “Üniversitelerde Öğretim Etkinliğinin Geliştirilmesi”. 2000 Yılında Türk Milli Eğitim Örgütü ve Yönetimi Ulusal Sempozyumu, Ankara: Öğretmen Hüseyin Hüsnü Tekışık Eğitim Araştırma Geliştirme Vakfı Yayınları, 88-192.
Can, N. (2004). “Öğretmenlerin Geliştirilmesi ve Etkili Öğretmen Davranışları”. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 103-119.
Erden, M.( 2001). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul: Alkım Yayınları.
Gasset, Y. O. (1997). Üniversitenin Misyonu. (Çev: Bülent Üçpınar). İstanbul:Birleşik Yayıncılık.
Gronlund, N.E. (1976). Measurument and Evaluation in Teaching. 3rd Ed., New York:Macmillan Publishing Co.
Günay, D. (2004). “Üniversitenin Neliği, Akademik Özgürlük ve Üniversite Özerkliği”. I.Uluslar Arası Üniversite Eğitimi Kongresi, İstanbul: Fatih Üniversitesi.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırmalar ve İstatistik Teknikler. Ankara: Tekışık Web Ofset.
Köseoğlu, K.(1994). “İlköğretime Öğretmen Yetiştiren Kurumlarda Öğretim Elemanı Yeterliliklerinin Değerlendirilmesi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Mahiroğlu, A. (1988). “İlköğretim Öğretmenlerinin Öğretmenlik Formasyon Programları İle Yetiştirilmesinde Görev Alan Öğretim Elemanlarının Öğretmenlik Davranışlarının Değerlendirilmesi”. Cumhuriyet'in 75. Yılında İlköğretim I.Sempozyumu, Ankara: H.H.Tekışık yay.
Murat, M., Arslantaş, H.İ. ve Özgan, H. (2006). “Öğretim Elemanlarının Sınıf İçi Eğitim-Öğretim Etkinlikleri Açısından Değerlendirilmesi”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(3), 263-278.
Perrott, E. (1982). Effective Teaching: A Practical Guide to İmproving Your Teaching. London: Longman.
Sümbül, A.Murat.(1996 ). “Öğretmen Niteliği ve Öğretimdeki Rolleri”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 8(3), 597-608.
Şen, Ş. ve Erişen Y. (2002). “Öğretmen Yetiştiren Kurumlarda Öğretim Elemanlarının Etkili Öğretmenlik Özellikleri”. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 99-116.
Taş, S. (2009). “Öğretim Elemanlarının Sınıf İçi ve Sınıf Dışı Davranışlarının Öğretim Elemanı-Öğrenci İletişimine Yansımaları”. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(9), 171-192.
Taymaz, H. (1997). Hizmet İçi Eğitim: Kavramlar İlkeler Yöntemler. Ankara: Pegem Yayınları.