Öğrencilerin Derslerde Teknoloji Ürünü Kullanımına Yönelik Tutumu: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması/Students' Attitudes towards Technology Use in the Lessons: A Scale Development Study

Özet Öğrenme üzerinde en tesirli duyusal özelliklerden biri olarak ifade edilen tutum, öğrencilerin eğitim öğretim hayatlarını olumlu ya da olumsuz yönde etkileme potansiyeline sahiptir. Bu çalışmanın temel amacı, Fen ve Teknoloji dersinde İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin derslerde teknoloji ürünü kullanımına yönelik tutumlarını ölçmek amacıyla bir tutum ölçeği geliştirilmesi ve geliştirilen bu ölçeğin geçerlik-güvenirlik çalışma sonuçlarının ortaya konmasıdır. 20 maddeden oluşan 5'li likert tipi bir ölçek, Kütahya merkez ilköğretim okullarından 4. ve 5. sınıf öğrencileri arasında tesadüfî örnekleme yöntemiyle seçilen 144 öğrenciye uygulanmıştır. Uygulama sonunda ölçek 15 maddeye indirilmiştir. Yapı geçerliği için başvurulan Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) değeri 0.85, Barlett testi anlamlılık değeri ise 0.00 bulunmuştur. Ölçek maddeleri faktör yüklerinin 0.40-0.83 arasında değişen 3 faktörden oluştuğu ve üç faktörün varyansın toplamda % 57'sini açıkladığı belirlenmiştir. Ölçeğin güvenirlik çalışması için hesaplanan iç tutarlık katsayı (Cronbach alpha) değerinin Î±=0.86 olduğu görülmüştür. Bu bulgular, ölçeğin geçerli ve güvenilir bir yapıya sahip olduğunu göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Teknoloji, Öğrenci, Tutum Ölçeği. Abstract Attitude that is noted to be among the most influential affective qualities on learning has the potential to affect the education and training lives of students either in a positive or negative way. The main purpose of this study is to develop an attitude scale in order to measure the attitudes of Primary Education 4th and 5th grade students towards technology use during classes, and also to establish the validity-reliability study results of the developed scale. A five-point Likert-type scale comprised of 20 articles was implemented on 144 primary education 4th and 5th grade students in central Kutahya selected by randomized sampling method. The scale was then set down to 15 articles at the end of the implementation. Kaiser-Meyer-Olkin(KMO) value that was referred to for structural validity was found to be 0.85 and Barlett's test significance value was established to be 0.00. It was also established that the factor loads of scale articles were comprised of 3 factors ranging between 0.40-0.83, and that the three factors brought explanation to a total of 57.00% of the variance. The inner consistency coefficient (Cronbach's alpha) value estimated for the reliability analysis of the scale was observed to be Î±=0.86. These findings demonstrate that the scale has a valid and reliable structure. Keywords: Technology, Student, Attitude Scale.

Anahtar Kelimeler:

Teknoloji, Öğrenci, Tutum Ölçeği

-

Attitude that is noted to be among the most influential affective qualities on learning has the potential to affect the education and training lives of students either in a positive or negative way. The main purpose of this study is to develop an attitude scale in order to measure the attitudes of Primary Education 4th and 5th grade students towards technology use during classes, and also to establish the validity-reliability study results of the developed scale. A five-point Likert-type scale comprised of 20 articles was implemented on 144 primary education 4th and 5th grade students in central Kutahya selected by randomized sampling method. The scale was then set down to 15 articles at the end of the implementation. Kaiser-Meyer-Olkin(KMO) value that was referred to for structural validity was found to be 0.85 and Barlett’s test significance value was established to be 0.00. It was also established that the factor loads of scale articles were comprised of 3 factors ranging between 0.40-0.83, and that the three factors brought explanation to a total of 57.00% of the variance. The inner consistency coefficient (Cronbach’s alpha) value estimated for the reliability analysis of the scale was observed to be α=0.86. These findings demonstrate that the scale has a valid and reliable structure

Keywords:

Technology, Student, Attitude Scale,

PDF

___

Akçay, H., Tüysüz, C. ve Feyzioğlu, B. (2003). “Bilgisayar Destekli Fen Bilgisi Öğretiminin Öğrenci Başarısına ve Tutumuna Etkisine Bir Örnek: Mol Kavramı ve Avogadro Sayısı”. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 2, 2(9), 57-66.
Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Üniversitesi İİBF.
Asan, A. ve Haliloğlu, Z. (2005). “Implementing Project Based Learning In Computer Classroom”. TOJET, Volume 4, 3(10), 68-81.
Bilgin, İ., Özarslan, M., ve Bahar, M.(2006). “İlköğretim 8. Sınıf Alan Bağımlı ve Bağımsız Bilişsel Stile Sahip Öğrencilerin Fen Dersine Karşı Tutum ve Maddenin Doğası Konusundaki Başarılarının Karşılaştırılması“, VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara.
Büyüköztürk, Ş. (2008). Veri Analizi El Kitabı, İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum, (9. Baskı), Pegem-Akademi.
Chang, C. Y. (2002). “Does Computer-Assisted İnstruction + Problem Solving =İmproved Science Outcomes? A Pioneer Study”. The Journal of Educational Research, 95 (3):143-150.
Ekici, G. (2002). “Biyoloji Öğretmenlerinin Laboratuar Dersine Yönelik Tutum Ölçeği (BÖLDYTÖ).” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (22), 62-66.
Hacker, R.G. ve Sova, B.(1998). “Initial teacher education: a study of the efficacy of computer mediated courseware delivery in a partnership concept.” British Journal of Education Technology, 29 (4):333-341.
Kalaycı, S. (2005). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kan, A. ve Akbaş, A.(2005).“Lise Öğrencilerinin Kimya Dersine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması”, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Mersin.
Kaptan, F. (2001). Fen Bilgisi Öğretimi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Kenar, İ. (2010). “Mikro BTDFDS Bilgisayar Teknolojileri Fen Deney Setinin Okullarımızda Uygulanabilirliği Ve Öğreticilik Performansının İncelenmesi”. Türk Fizik Derneği 27. Uluslararası Fizik Kongresi, İstanbul-TÜRKİYE.
Kind, P., James, K. ve Barmby, P.(2007). “Developing attitudes towards science measures”, Internatial Journal of Science Education, 29 (7): 871-893.
Koballa, T.R. (1988). “Attitude and related concepts in science education”. Science Education, 72, 115-126.
Özmen, H. ve Kolomuç, A. (2004). “Bilgisayarlı Öğretimin Çözeltiler Konusundaki Öğrenci Başarısına Etkisi”. Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(1), 57-68.
Morgan, C.T. (1991). Psikolojiye Giriş (Çev. Arıcı, H., Aydın, O. ve ark.), Ankara, Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Yayınları.
Nuhoğlu, H. ve Yalçın, N. (2004). “Fizik Laboratuvarına Yönelik Bir Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Öğretmen Adaylarının Fizik Laboratuvarına Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi” Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 5(2), 317-327.
Nuhoğlu, H. (2008). “The Development of an Attitude Scale for Science and Technology Course”, İlköğretim Online, 7(3), 627-639, [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr.
Pell, T. ve Jarvis, T. (2001). “Developing Attitude to Science Scales for Use with Children of Ages From 5 to 11”, International Journal of Science Education, 23 (8): 847-862.
Reid, N. ve Skryabina, E. A.(2002). ”Attitudes Toward Physics”, Research in Science and Technology Education, 20 (1), 67-81.
Shrigley, R.L., Koballa, T. R., & Simpson, R. D. (1988). “Defining attitudes for science educators”. Journal of Research in Science Teaching, 25(8), 659-678.
Sünbül, A. M. (2004). “Düşünce Stilleri Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenirliliği”. Eğitim ve Bilim, 29(132), 25-42.
Şimşek, N.(2002). Kimya Eğitimine Yönelik Bir Tutum Ölçeği Hazırlanması ve Buna Yönelik Çeşitli Değerlendirmelerin Yapılması, Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Tavşancıl, E.(2006). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Tezbaşaran, A. (1996). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Turgut, F. (1983). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları. Ankara: Saydam Matbaacılık.
Turgut, F. ve Baykul, Y. (1992). Ölçekleme Teknikleri. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Ülgen, G. (1996). Eğitim Psikolojisi, Lazer Ofset, Ankara
Yalçınalp, S. Geban Ö. ve Özkan, I. (1995). “Effectiveness of using computer-assisted supplementary instruction for teaching the mole concept”. Journal of Research in Science Teaching, 32, 1083-1095.
Yaman, M. (2007). “The Competence of Physical Education Teachers In Computer Use”. TOJET, 6, 4(5), 46-55.
Yenice, N. (2003). “Bilgisayar Destekli Fen Bilgisi Öğretiminin Öğrencilerin Fen ve Bilgisayar Tutumlarına Etkisi”. TOJET, 2, 4(12), 79- 85.