“Beyaz Kartal” olarak tanınan, Türk şiirinin Dede Korkut’u Bahaettin Karakoç, kendine has şiir tarzıyla çağdaş Türk şiirinin önemli isimlerindendir. Ünü ülke sınırlarını aşmış bir şairdir. 1930’da Kahramanmaraş'ın Elbistan ilçesine bağlı Cela köyünde doğdu. Karakoç'un babası çocuklarına cönkler okuyan bir din adamı ve şairdi. Babasına özenerek şiire heveslenen şairin ilk şiiri 1942 yılında Yurt dergisinde yayımlandı. Hasanoğlan Köy Enstitüsü Sağlık Bölümü'nü 1949’da bitiren şair, sağlık memuru olarak çalıştı. 1982'de emekli olan şairin dokuz çocuğu vardır. Şiirleri Seyran, Kar Sesi, Bir Çift Beyaz Kartal, Beyaz Dilekçe, Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman adlarıyla bir araya getirilerek tekrar basılan şair, Seyran’dan önce yazdığı şiirlerini kendi üslubu henüz oluşmadığı gerekçesiyle sonraki kitaplarına almadı. Kahramanmaraş'ta yaşayan Karakoç’un çıkardığı Dolunay dergisi bir sanat okulu işlevi gördü ve Karakoç, dergide her kesimden sanatçıya yer verdi. “Dolunay Şiir Şölenleri”yle şiiri ayağa kaldırma gayesinde olan şair, 16 Ekim 2018’de vefat etti. Bahattin Karakoç ile yapılan bu röportajda sanatçının sanatı, sanatçıya bakışı ve Köy Enstitülerinin eğitim hayatındaki yeri üzerinde durulacaktır.