Şanlıurfa İlindeki Sığırcılık İşletmelerinin Biyogüvenlik ve Hayvan Refahı Açısından Değerlendirilmesi
Bu araştırma, Şanlıurfa ili sığırcılık işletmelerinde biyogüvenlik ve hayvan refahının ne derece sağlandığını tespit etmek, bununla ilgili problemleri belirlemek ve problemlerin çözümüne yönelik yeni önerileri ortaya koymak amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada, Şanlıurfa ilinde “TÜRKVET” sistemine kayıtlı olan 66 işletmeden anket yoluyla elde edilen 2013 yılına ait veriler kullanılmıştır. Şanlıurfa il genelinde besi ve süt üretimi yapan sadece büyük işletmeler dikkate alınarak anket çalışması planlanmıştır. Anket formunda işletmeye ve hayvanlara ait 29 özellik belirlenmiş, bu özellikler baz alınarak biyogüvenlik ve hayvan refahı düzeyi tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu işletmelerin %62,1’inde süt sığırcılığı, %37,9’unda besi sığırcılığı yapıldığı belirlenmiştir. İşletmelerde incelenen ahırların %17,5’i kapalı, %82,5’i yarı açık tiptedir. İşletmelerin %40,9’unda idare binası mevcut olup, %59,1’inde işletmenin idare edildiği bir bina veya oda mevcut değildir. İdare binasına sahip işletmelerin %18,2’sinde girişte güvenlik kamerası mevcuttur. Hizmet içi eğitim veren işletme oranı %22,7’dir. İşletme içi kayıt yapan yetiştirici oranı %59,1’dir. Veteriner sağlık giderleri süt sığırı işletmelerinde %5,2 iken, besi sığırı işletmelerinde %3,7 olarak belirlenmiştir. İncelenen işletmelerde yıllık buzağı ölüm oranı %5 ile %20 arasında değişmektedir. Sonuç olarak, Şanlıurfa’da yetiştiricilerin biyogüvenlik ve hayvan refahı konularında yeterli düzeyde teknik bilgi ve danışmanlık hizmeti almadıkları, ahırları modern sisteme göre inşa ettikleri ancak geleneksel yöntemlerle yetiştiricilik yapmaya devam ettikleri gözlemlenmiştir. Özel veya resmi veteriner hekimlerin biyogüvenlik ve hayvan refahı konularında yetiştiricileri bilinçlendirmek amacıyla işletme ziyaretlerinde bulunmaları önem arz etmektedir.
Evaluation of the Cattle Farms for Biosecurity and Animal Welfare in Sanliurfa Province
The objective of this study was to determine the problems with respect to biosecurity and animal welfare in Sanliurfa province as well as to propose solutions to these problems. In this study data obtained by questionaire from 66 dairy and beef cattle farms registered to province of “TÜRKVET” system of Sanliurfa were used for the year 2013. The level of biosecurity and animal welfare conditions in these farms were analyzed based on 29 criteria. In 62,1% and 37,9% these farms dairy cattle and beef cattle were raised, respectively. 17,5% of the stables were closed while 82,5% of the stables were of corral barn. An office for administrator was found in 40,9% of the farms, while it was absent in 59,1% of the farms. A security camera was present in 18,2% at the entrance of the farms which possesed an administrative office. An internal training for the personal was performed in 22,7% of the farms. The rate of the farms keeping internal recors was 59,1%. Mean costs due to veterinary treatments and drugs were 5,2% of total expenditure. Annual calf mortality ranged from 5% to 20%. The results of this study indicated that farmers in Sanliurfa obtained no technical information or consulting service about biosecurity and animal welfare and raised their animals in stables which were built traditionally, as they saw from their ancestors. Veterinarians should be assigned in order to inform the farmers on the importance of biosecurity and animal welfare programs.
