Nuray KIVANÇ TERZİ, Dursun ÇADIRCI, Şenay KOÇAKOĞLU

Hipoksik beyin hasarlı hastanın palyatif bakımda takibi ve semptomlarındaki iyileşme : Olgu sunumu

Kafa travması geçiren hastalarda, beyne oksijen transferi ve beynin oksijeni kullanımı arasında oluşan dengesizlik sonucunda hipoksi tablosu gelişir. Bu vaka sunumunda, palyatif bakım kliniğimizde yatırılarak takip edilen hipoksik beyin hasarı tanılı bir hasta ele alınmıştır. Yıllar içinde önemi daha da belirginleşen palyatif bakımda, multidisipliner yaklaşım esastır. Palyatif bakım, iyi bir semptomatik kontrol ile hastanın geri kalan yaşamını en iyi şekilde geçirebilmesini hedefler ve hasta yakınlarının tüm süreç boyunca desteklenmesi sağlanır. Bu vakada, palyatif bakım kliniğimizde hasta yakınları ile kurulan doğru iletişim ve destek ortamında, hastanın semptomlarında görülen değişiklikler aktarılmıştır. Amacımız palyatif bakımın terminal dönem hastalıklar dışında, uzun soluklu tedavi ve rehabilitasyon gerektiren hastalıklarda iyileştirici etkisini bir örnek üzerinde irdelemektir.

Anahtar Kelimeler:

hipoksik beyin hasarı, , palyatif bakım, rehabilitasyon, , travma

PDF

___

1. Organization WH. WHO definition of palliative care. [Internet anasayfası] 2002 [cited 01 September 2018]. Available from: http://www who int/cancer/palliative/definition/en/index html.
2. Dilmen ÖK, Akçıl EF, Tunalı Y. Travmatik Beyin Hasarında Yoğun Bakım Tedavisi. Turkish Journal of Anesthesia & Reanimation. 2015;43(1).
3. Temel JS, Greer JA, Muzikansky A, Gallagher ER, Admane S, Jackson VA, et al. Early palliative care for patients with metastatic non–small-cell lung cancer. New England Journal of Medicine. 2010;363(8):733-42.
4. Kabalak A, Öztürk H, Erdem AT, Akın S. SB Ulus Devlet Hastanesi'nde Kapsamlı Palyatif Bakım Merkezi Uygulaması. Çağdaş Tıp Dergisi. 2012;2(2):122-6.
5. Kabalak AA. Türkiye’de Palyatif Bakim; 2014, Güncel Gelişmeler, Gereksinimler. Anestezi Dergisi. 2014; 22 (3): 121 - 3.
6. Bag B. Almanya örneğinde sağlık sisteminde palyatif bakım uygulamaları. Turkish Journal of Oncology/Türk Onkoloji Dergisi. 2012;27(3):142-9.
7. Sepúlveda C, Marlin A, Yoshida T, Ullrich A. Palliative care: the World Health Organization's global perspective. Journal of pain and symptom management. 2002;24(2):91-6.
8. Borasio GD. Translating the World Health Organization definition of palliative care into scientific practice. Palliative & supportive care. 2011;9(1):1-2.
9. Kabalak AA, Öztürk H, Çağıl H. Yaşam sonu bakım organizasyonu: Palyatif bakım. Yoğun Bakım Dergisi. 2013;11(2):56-70.
10. Kumar V, Abbas A, Fausto N, Mitchell R. Robbins Temel Patoloji. 8. baskı. Bursa: Nobel Tıp Kitapevleri. 2007:739-50.
11. Kabalak A, Öztürk H, Çağıl H. End of life care organization; palliative care. Yoğun Bakım Dergisi. 2013;11(2):56-70.
12. Özçelik H, Fadıloğlu Ç, Uyar M, Karabulut B. Kanser hastaları ve aileleri için palyatif bakım. İzmir: Üniversite Opset. 2010.
13. Turgay G. Sağlık personelinin palyatif bakıma ilişkin görüşleri. Hemşirelik Programı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Ankara, Türkiye. 2010:41-6.
14. Kıvanç MM. Türkiye’de palyatif bakım hizmetleri. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi. 2017;4(2):132-5.
15. Johnston AJ, Steiner LA, Coles JP, Chatfield DA, Fryer TD, Smielewski P, et al. Effect of cerebral perfusion pressure augmentation on regional oxygenation and metabolism after head injury. Critical care medicine. 2005;33(1):189-95.
16. Korkmaz Dilmen Ö, Tunalı Y, Yentür E. Kafa travmalarında yoğun bakım tedavisi. Nobel Tıp Kitapevi, İstanbul. 2011:691-700.