SEYF AYETİYLE MENSUH OLDUĞU İDDİA EDİLEN AYETLER ÜZERİNE BİR İNCELEME

Öz Kur’an-ı Kerim’de neshin mevcut olup olmadığı meselesi İslam bilginleri arasında en çok tartışılan konulardan biridir. Tartışma, bu konuda açık ve kesin delillerin olmayışından kaynaklanmaktadır. Neshin varlığına kail olanların mensuh olarak kabul ettikleri ayetlerin yaklaşık dörtte üçü gibi büyük bir çoğunluğunu “Seyf ayetiyle mensuh olduğu söylenen” ayetler oluşturmaktadır. Ancak söz konusu ayetler incelendiğinde mensuh olmaları için herhangi bir delil ya da sebebin olmadığı görülmektedir
Anahtar Kelimeler:

Seyf ayeti, nesh, mensuh

___

Ahmed b. Hanbel, Müsnedü’l-İmam Ahmed b. Hanbel, Tahkik: Şuayb el-Arnavut ve diğerleri, Müessesetü’r-Risale 1420/1999.

Akdemir, Hikmet, İnsan Hak ve Hürriyetlerinin Gelişmesinde Kur’an-ı Kerim’in Rolü, Şanlıurfa 2001.

Alusî, Ebu’l-Fadl Şihabüddin es-Seyyid Mahmud el-Bağdadî, Ruhu’l-Meânî fî Tefsiri’l-Kur’ani’l-Azim ve’s-Seb’il-Mesânî, Daru’l-Fikr, Beyrut 1414/1994.

Beğavî, Ebû Muhammed b. el-Hüseyn b. Mesud, Mealimü’t-Tenzîl, Beyrut 1407/1987.

Beydavî, Nasıruddin Ebu’l-Hayr Abdullah b. Umer, Envâru’t-Tenzîl ve Esrâru’t- Te’vil, Matbaa-i Osmaniye, İstanbul 1305.

Ebû Hayyan, Ebû Abdullah Muhammed b. Yusuf el-Endelusî el-Ğırnatî, el- Bahru’l-Muhit, İkinci Baskı, Daru İhyai’t-Turasi’l-Arabî, Beyrut 1411/1990.

Elmalılı, M. Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, Eser Neşriyat, İstanbul 1979.

Cerrahoğlu, İsmail, Tefsir Usûlü, Ankara 1976.

Heysemî, Nuruddin Ali b. Ebû Bekr, Mecmau’z-Zevaid ve Menbau’l-Fevaid, Beyrut 1412/1992,el-Mektebetü’ş-Şâmile el-İsdar es-Sani 2.11.

İbn Atiyye, Ebû Muhammed Abdulhak b. Ğalib, el-Muharraru’l-Veciz fî Tefsiri Kitabi’l-Aziz, Doha 1977-1991.

İbn Hazm ez-Zahirî, Ebû Muhammed Ali b. Ahmed b. Said, en-Nâsih vel’l- Mensûh fi’l-Kur’ani’l-Kerim, Tahkik: Abdulğaffar Süleyman el-Bendârî, Beyrut 1406.

İbnü’l-Cevzî, Ebu’l-Ferec Abdurrahman b. Ali b. Muhammed, Nevasihu’l- Kur’an, Beyrut 1405.

el-Keremî, Mer‘î b. Yusuf b. Ebû Bekr, Kalâidu’l-Mercan fî Beyani’n-Nâsihi ve’l- Mensûhi fi’l-Kur’an, Tahkik: Samî Atâ Hasan, Kuveyt 1400, el-Mektebetü’ş-Şâmile el-İsdar es-Sani 2.11.

Keskin, Yusuf Ziya, Recm Cezası, İstanbul 2001.

Kurtubî, Ebû Abdullah b. Ahmed el-Ensarî, el-Cami‘u li’l-Ahkâmi’l-Kur’an, Birinci Baskı, Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut 1408 / 1988.

Nesefî, Abdullah b. Ahmed b. Mahmud, Medârikü’t-Tenzîl ve Hakaiku’t-Te’vîl, Birinci Baskı, Daru’l-Kalem, Beyrut 1408 / 1989.

Razi, Fahruddin, Ebû Abdullah Muhammed b. Umer b. el-Hasan b. el-Hüseyn et-Teymî, Mefatihu’l-Ğayb, el-Mektebetü’ş-Şâmile el-İsdar es-Sani 2.11.

Suyutî, Celalüddin Abdurrahman b. el-Kemal, el-İtkan fî Ulûmi’l-Kur’an, el- Mektebetü’ş-Şâmile el-İsdar es-Sani 2.11.

Şevkanî, Muhammed b. Ali, Fethu’l-Kadir el-Cami beyne Fenneyi’r-Rivayeti ve’d- Dirayeti fî İlmi’t-Tefsir, Mısır 1383/1964.

Şimşek, M. Said, Günümüz Tefsir Problemleri, İstanbul 1995.

Taberî, Ebû Cafer Muhammed b. Cerîr, Camiu’l-Beyan an Tevili’l-Kur’an, Tahkik: Ahmed Muhammed Şakir, Müessesetü’r-Risale 1420/2000.

Tarihte ve Günümüzde Kur’an İlimleri ve Tefsir Usûlü, Yayınlanmamış Tebliğ Kitapçığı, İstanbul 2008.

Yıldırım, Suat, Kur’an-ı Hakim ve Açıklamalı Meali, İstanbul 2002.

Zemahşerî, Carullah Mahmud b. Umer, el-Keşşâf an Hakaıkı Ğavamizi’t-Tenzîl ve Uyûni’l-Ekâvîl fî Vücûhi’t -Te’vîl, Birinci Baskı, Daru’l-Fikr, Beyrut 1397 / 1977.