ETNO-KÜLTÜREL FARKLILIKLAR VE SUÇ DAVRANIŞI

Suç insanlık tarihi kadar eski bir kavramdır. Suçun sonuçları bireysel ve toplumsal hayat üzerinde yarattığı etki itibarıyla çok boyutlu karmaşık bir olgudur. Bu sebeple suçla mücadelede hem kamu hem de özel güvenlik birimlerine çok önemli görevler düşmektedir. Bu nedenle suçla ilgili ihtiyaç duyulabilecek kuramsal ve pratik bilgi tarihsel ve sosyolojik bir perspektifle ele alınmalıdır. Birey ve toplum hayatının düzenlenmesini sağlayan kanunların hazırlanmasında ana kaynaklar içerisinde sosyal normlar, değerler, örf, adetler, gelenek, görenek ve töre gibi kültürel kurumlar önemli bir yer tutar. Suç olgusunun anlam kazandığı bu kültürel zeminde ortaya konulan uyuma bağlı olarak yani bireyin bu ortama sağladığı uyum oranında bir düzen ve kaos ortaya çıkar. Kültürel farklılıkların suç ile ilişkisi bu bağlamda düşünülmelidir. Kültür bireyi bütün boyutlarıyla kapsar ve yaşamını bir harita işlevi ile kolaylaştırır. Her kültür birbirinden farklıdır ve birbiri ile ilişkiye girse de son kertede birey “birden çok kültüre” değil “bir kültüre” uyar. Bu makalede etnik, dini ve kültürel farklılıkların suç eyleminin ortaya çıkışındaki etkisine değinilecektir. Literatür taraması yönteminin kullanıldığı çalışmada “Bir toplumdaki etno-kültürel ve dini farklılıklar suç davranışının kaynağı olarak görülebilir mi?” sorusunun cevabı aranacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Suç, Göç, Türdeşlik, Farklılık, Çatışma

The changing management approach has modified the understanding that the activities to be carried out in the public interest will only be carried out by the state. In addition to state institutions and bodies, non-governmental organizations have started to make efforts in the services to be made to the society and these efforts have started to diversify and increase gradually. Sometimes the activities carried out by the state bodies alone can be carried out som times with the partnerships of voluntary organizations such as non-governmental organizations. In this study, non-governmental organizations and local administrations operating in Burdur Province were examined within the framework of governance understanding. The right-based, solidarity-based and similar associations, foundations and unions serving in Burdur have been analyzed. t the same time, the capacities of Civil Society Organizations to cooperate with each other were also examined. The barriers or opportunities that emerged to establish these collaborations have been identified. It has been researched how both local governments and non-governmental organizations evaluate and interpret the process. The study is a qualitative study. In-depth interviews were conducted with representatives of both the local government and non-governmental organizations to collect the data. Content analysis was used to analyze the data. Non-governmental organizations are not willing to share the powers of local government representatives and concerns of local government representatives that non-governmental organizations are out of their founding goals is one of the remarkable findings of the study.

Keywords:

Crime Migration, Homogeneity, , Difference, Conflict,

PDF

___

Başıbüyük, O. ve Karakuş, Ö. (2012). Sosyal çevre ve suç: Sosyal yapı teorileri. O. Dolu. (Ed.) Kriminoloji, içinde (s. 49-55), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Beşe, E. (2013). İnsan niçin suç işler? Suçun nedenselliğine ilişkin temel yaklaşımlar. F. Tepecik. (Ed.), Suç Önleme Modelleri, içinde (s.2-34), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi AÖF yayınları.
Burkay, S. (2008). Teorik çerçevede suç. ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 2(4), 1-15.
Dikeçligil, B.(1997). Bir analiz modeli denemesi: 'Sosyal yapı' ve ‘toplumsal yapı’. Yeni Türkiye Dergisi, Türk Dünyası Özel Sayı, 647-667.
Dolu, O. (2009). Rasyonel bir tercih olarak suç: Klasik okul felsefesinin suçu açıklama ve önleme kapasitesinin değerlendirilmesi. Polis Bilimleri Dergisi, 11(4), 90-120.
Dolu, O. (2012). Suç teorileri: Teori, araştırma ve uygulamada kriminoloji. İstanbul: Seçkin Yayıncılık
Erdoğan, M. M. (2015a). Türkiye’deki Suriyeliler: Toplumsal kabul ve uyum. Ankara: HUGO (Hacettepe Üniversitesi Göç ve Siyaset Araştırmaları Merkezi).
Erdoğan, M.M. ve Ünver, C. (2015b). Türk iş dünyasının Türkiye’deki Suriyeliler konusundaki görüş, beklenti ve önerileri. Ankara: Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu (TİSK).
Erdoğan, M. M. (2017a). Kopuştan uyuma kent mültecileri: Suriyeli mülteciler ve belediyelerin süreç yönetimi: İstanbul örneği. Marmara Belediyeler Birliği.
Erdoğan, M. M. (2017b). Yönetici özeti. İçinde Suriyeliler barometresi 09.09.2019 tarihinde https://mmuraterdogan.files.wordpress.com/20-16/06/suriyeliler-barometresi-yc3b6netici-c3b6zeti.pdf adresinden erişilmiştir.
International Crisis Group (2018a). Türkiye’deki Suriyeli mülteciler: Kentsel gerilimleri azaltmak, (Kriz Grubu Avrupa Raporu N°248), https://d2071andvip0wj.cloudfront.net/248-turkey-s-syrian-refugees-turkish.pdf adresinden erişilmiştir.
International Crisis Group (2018b). Türkiye’nin mülteci sorunu: Kalıcılığın siyaseti, 09.09.2019 tarihinde https://d2071andvip0wj.cloud-front.net/241-turkey-s-refugee-crisis-the-politics-of-permanence- turkish_0.pdf adresinden erişilmiştir.
İçli, T. (1993). Türkiye’de suçlular: Sosyal kültürel ve ekonomik özellikleri. 3. Baskı. Ankara: AKM Yayını
İçli, T. (2007). Kriminoloji. Ankara: Martı Yayınları.
Karğın, V. (2016). Anomi ve gerilim teorileri, Kriminoloji: Suç Teorileri ve Uygulamalar, içinde (Ed.). MUŞ, Ekrem, Ankara: Karınca Yayınları.
Kızmaz, Z. (2005). Sosyolojik suç kuramlarının suç olgusunu açıklama potansiyelleri üzerine bir değerlendirme. C.U. Sosyal Bilimler Dergisi, 29(2), 149-174.
Kızmaz, Z. (2018a). Göç ve suç arasında bir ilişki var mı? Bütüncül bir bakış. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 562-599.
Kızmaz, Z., (2018b), Suriyeli sığınmacılar: Güvenlik kaygıları ve suç. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(2), 392-431.
Kızmaz, Z. ve Döner, H. (2017). Mülteciler ile yerleşik halk arasında olası çatışma dinamikleri üzerine sosyolojik bir yaklaşım: Hatay örneği, A. Yatkın (Ed.) 11. Kamu Yönetimi Sempozyumu, Elâzığ: Fırat Üniversitesi. 2154-2170
Korkmaz, A. ve Kocadaş, B. (2015). Toplumsal sapma. İstanbul: Doğu Kütüp-hanesi Yayınları.
Memiş, H. (2015). İç savaş nedeniyle Kilis’te yaşayan Suriyelilerin oluşturduğu sosyo- ekonomik algılar üzerine bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(52), 100-114.
Orhan, O. ve Gündoğar, S.Ş. (2015). Suriyeli sığınmacıların Türkiye’ye etkileri. ORSAM-TESEV Raporu.
Poloma, M.M. (1993). Çağdaş sosyoloji kuramları. Çev. H. Erbaş, Ankara: Gündoğan Yayınları.
Slattery, M. (2012). Sosyolojide temel fikirler. (Ed.) Tatlıcan, Ü. ve Demiriz G. Ankara: Sentez Yayınları.
Taştan, C., Haklı, S. ve Osmanoğlu, E. (2017). Suriyeli sığınmacılara dair tehdit algısı: Önyargılar Ve Gerçekler. Polis Akademisi Başkanlığı. Ankara: Göç ve Sınır Güvenliği Araştırmaları Merkezi (GÖÇMER) Yay.
Unat, N. A., (2017). Bitmeyen göç / konuk işçilikten ulus-ötesi yurttaşlığa, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi
Vurucu, İ. (2015), Arafta bir kimlik: Türklük. Konya: Kitapmatik Yayınları
Yazgan, Ç. Ü. (2017). Suç korkusu. Ed. F. Güllüpınar, Suç Sosyoloji, içinde (s. 66-96), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.