___

• Adams, A. ve Prassl, J. (2018). Zero-hours work in the United Kingdom. International Labour Office, Inclusive Labour Markets, Labour Relations and Working Conditions Branch.
• Alper, Y. ve Kılkış, İ. (2020). İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku. 5. Baskı. Bursa: Dora Basın Yayın Dağıtım.
• Avram, S. (2020). Zero-hours contracts: Flexibility or insecurity? Experimental evidence from a low income population (No. 2020-10). ISER Working Paper Series.
• BBC. (2017). Fransa’da çalışanlar mesai dışında e-postalarına bakmak zorunda değil, 20.02.2023 tarihinde https://www.bbc.com/turkce/haberler-dun- ya-38483642 adresinden erişildi.
• Bozkurt, V. (2014). Endüstriyel ve Post Endüstriyel Dönüşüm: Bilgi, Ekonomi ve Kültür. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Brinkley, I. (2013). Flexibility or Insecurity?: Exploring the Rise of Zero Hours Contracts. London: Work Foundation.
• Çiğdem, S. (2019). Endüstri 4.0 ve Dijital Emek Platformlarının İnsana Yakışır İş Bağlamında Değerlendirilmesi. Journal of Social Policy Conferences , (77) , 157-199.
• Degryse, C. (2016). Digitalisation of the Economy and its Impact on Labour Markets. Brüksel: European Trade Union Institute.
• DESKMAG. (2019). 2019 Global Coworking Survey, 28.02.2023 tarihinde https://www. deskmag.com/en/coworking-news/2019-state-of-coworking-spaces-2-mil- lion-members-growth-crisis-market-report-survey-study adresinden erişildi.
• Durward, D., Blohm, I. ve Leimeister, J.M. (2016). Crowd Work. Business & Information Systems Engineering, 58, 281–286.
• Eichorst, W. (2012).‘Coworking – Trend oder Hype? ’[Co-working – Trend or hype?], Magazin der Industrie- und Handelskammer, Darmstadt Rhein Main Neckar [Magazine of the Chamber of Commerce of the Darmstadt Rhein Main Neckar region], 1/2, pp. 30-31.
• Eser Ay, S. (2017), Dijital İşyerinin Kalbi Dijital Çalışma Portalında Atıyor, 29.12.2023 tarihinde http://knowizz.com/blog/2017/10/27/dijital-isyerinin-kalbidijital- calisma-portalinda-atiyor/ adresinden erişildi.
• EUROFOUND (2015). New forms of employment. Luxembourg: Publications Office of the European Union.
• Felstiner, A. (2011). Working the Crowd: Employment and Labor Law in the Crowdsourcing Industry. Berkeley Journal of Employment and Labor Law, 32(1), 143- 203.
• Giddens, A. (2012). Sosyoloji. (Cemal Güzel, Çev.). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• Hamblin, H. (1995). Employees’ Perspectives On One Dimension Of Labour Flexibility: Working At A Distance. Work, Employment & Society, 9(3), 477-478. doi: https://doi.org/10.1177/095001709593003.
• ILO (2016). Non-Standard Employment Around the World: Understanding Challenges, Shaping Prospects, Geneva. İş Kanunu. (10 Haziran 2003). 4857 Sayılı İş Kanunu. Resmi Gazete Sayı 25134.
• Jäger, G., Zilian, L. S., Hofer, C., ve Füllsack, M. (2019). Crowdworking: working with or against the crowd?. Journal of Economic Interaction and Coordination, 14, 761-788. doi: https://doi.org/10.1007/s11403-019-00266-1.
• Johns, T., ve Gratton, L. (2013). The third wave of virtual work. Harvard business review, 91(1), 66-73.
• Keser, A. (2010). Çalışmanın değişen anlamı ve çalışmaya ilişkin yeni trendler. Journal of Social Policy Conferences (No. 49), 361-377.
• Keser, A. ve Kümbül Güler, B. (2021). Çalişma Psikolojisi. 2. Baskı. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
• Kittur, A., Nickerson, J. V., Bernstein, M., Gerber, E., Shaw, A., Zimmerman, J., ... Horton, J. (2013). The future of crowd work. In Proceedings of the 2013 conference on Computer supported cooperative work,1301-1318.
• Klebe, T., ve Neugebauer, J. (2014). Crowdsourcing: Für eine handvoll Dollar oder Workers of the crowd unite?. Arbeit und Recht, 62(1), 4-7.
• Kurtulmuş, N. (2012). Post-endüstriyel ekonomilerde kitle üretimine bir alternatif: esnek uzmanlaşma. Journal of Social Policy Conferences, 0(40), 161- 173.
• Leclercq-Vandelannoitte, A. ve Isaac, H. (2016). The new office: how coworking changes the work concept. Journal of Business Strategy, 37(6), 3-9.
• Leforestier, A. (2009). The co-working space concept. CINE Term project.
• Lordoğlu, K., Özkaplan, N. ve Törüner, M. (1999). Çalişma İktisadi. İstanbul: Beta Yayınları.
• Merkel, J. ve Oppen, M. (2013). Coworking Spaces: Die (Re-) Organisation kreativer Arbeit (No. 16). WZBrief Arbeit. Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung (WZB), Berlin, https://nbn-resolving.de/urn:nbn:de:101:1-2013062610738.
• Mieszkowski, K. (2006). I make $1.45 a week and I love it, Salon, 25.07.2023 tarihinde https://www.salon.com/2006/07/24/turks_3/ adresinden erişildi.
• Naiman, L. (2016). Creativity and the Meaning of Work, 28.07.2023 tarihinde https:// www.creativityatwork.com/creativity-and-the-meaning-of-work/ adresin- den erişildi.
• Namlı, İ. Y. (2019). Platform Work and Some Problems Related to Labor Law/ Platform Çalışma ve İş Hukuku Bakımından Doğurabileceği Bazı Sorunlar. Reflections on International Relations & Politics & History & Law, 155.
• Öcal, F. M. ve Altıntaş, K. (2018). Dördüncü sanayi devriminin emek piyasaları üzerindeki olası etkilerinin incelenmesi ve çözüm önerileri. OPUS International Journal of Society Researches, 8(15), 2066-2092.
• Ören, K., ve Yüksel, H. (2012). Geçmişten günümüze çalışma hayatı. Hak İş Uluslararasi Emek ve Toplum Dergisi, 2012, 1(1), 34-59.
• Öztürk U. ve Yıldırım E. (2022). Çağrı Üzerine Çalışma ve Sıfır Saat Sözleşmeler. A.Özdemir (Der), Çalişma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Seçme Yazilar VI içinde (ss. 58- 78). Sakarya: Değişim Yayınları.
• Parlak, Z. (1999). Yeniden yapılanma ve post-fordist paradigmalar. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, (1), 83-102.
• Prassl, J. ve Risak M. (2016). Uber, Taskrabbit, and Co.: Platforms as Employers - Rethinking the Legal Analysis of Crowdwork. Comparative Labor Law & Policy Journal, 37(3), 619- 652.
• Pyper, D. ve Harari, D. (2013). Zero-hours contracts. London: UK Parliament.
• Suzy G. (2018, Ocak 26). Zero Hours contracts: Advantages and disadvabtages. 10. 02. 2021 tarihinde https://citrushr.com/blog/day-to-day-hr/zero-hours-con- tracts/ adresinden erişildi.
• Standing, G. (2014). Prekarya. (Ergin Bulut Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları. Şenkal, A. (1998). Sendikasiz Endüstri İlişkileri. Ankara: Kamu- İş Yayınları.
• Tokol, A. ve Alper, Y. (2018). Sosyal Politika. 9. Baskı. Bursa: Dora Basım Yayın Dağıtım. Uda, T. (2013). What is coworking? A theoretical study on the concept of coworking. Graduate School of Economics and Business Administration, Hokkaido University, Discussion Paper, Series A, No. 265. http://dx.doi.org/10.2139/ ssrn.2937194.
• Veal, A.J. (2004). A Brief History of Work and Its Relationship to Leisure. J.T. Haworth, & A.J. Veal (Edi.), Work and Leisure içinde (ss.15- 33). London: Routledge.
• Wexler, M.N. (2011). Reconfiguring the sociology of the crowd: exploring crowdsourcing. International Journal of Sociology and Social Policy, 31(1/2), 6–20. doi: https:// doi.org/10.1108/01443331111104779
• Yıldız, Y. (2021). Ortak Çalışma Alanlarını Tercih Edilme Motivasyonları: İstanbul Örneği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul.
• Zyskowski, K., Morris, M. R., Bigham, J. P., Gray, M. L., ve Kane, S. K. (2015). Accessible crowdwork? Understanding the value in and challenge of microtask employment for people with disabilities. In Proceedings of the 18th ACM conference on computer supported cooperative work & social computing (pp. 1682- 1693). doi:10.1145/2675133.2675158