Abdullah b. Abbas’ın Kur’ân’ın en büyük erken dönem müfessiri olarak şöhreti, Abbâsî pro-pagandasının bir ürünü olarak başlamıştır. Biyografisi dahi şüphelidir. Ancak, yalnızca bu otantiklik meselesine odaklanmak, onun Sünnî Müslüman tefsirinde temsil ettiği kültürel ha-fızayı ihmal etmek demektir. O, kendisine atfedilen binlerce hadis metni içerisinde (Sünnî) Müslüman cemaatini “yeniden toplayan” ve birliğine yardım eden elle tutulur çeşitliliklerin mitik tecessümü, kültürel hafızasıdır. İsnadlar da bağımsız bir kültürel hafızayı sürdürmek-tedir. Onlarda İbn Abbas, bir idealin somutlaşmış hali; Kur’ân’a, [Hz.]*** Peygamber’e ve onun ashabına dayanan tefsir metodolojisinin anahtarı gibidir. İsnadlardaki İbn Abbas, hadis metinlerinde İbn Abbas’ın nadiren kullandığının görüldüğü bu bilgi kaynaklarıyla olan bağlantısını ve iletişimini temsil etmektedir