Özellikle Anadolu Selçukluları döneminde hem payitaht şehirlerinden biri olması hem de bir ticaret merkezi olması nedeniyle en parlak dönemini yaşayan Sivas şehri, Osmanlı döneminde ise ticaret veya üretim hususunda önemli bir konuma sahip olmayıp ancak Osmanlı Devleti’nin idarî mekanizmasında bir üstünlüğe sahip durumdaydı. Tarihî ve şehir kimliği bakımından oldukça önemli bir şehir olmakla birlikte üzerinde hak ettiği ölçüde inceleme, araştırma ve akademik çalışma yapılmamış olup özellikle de tarihî belgelerin niteliğinden kaynaklı birtakım sorunlar nedeniyle 17. ve 18. yüzyılları araştırılmaya muhtaç niteliktedir. Alandaki bu boşluğu gidermek amacıyla Sönmez’in 2015 yılında tamamladığı Tanzimat’a Giden Yolda Bir Osmanlı Kenti: Sivas (1777-1839) başlıklı doktora tez çalışmasını düzenleyerek ortaya koyduğu bu eserde, 18. yüzyılın son çeyreğinden Tanzimat’a kadar olan dönemde Sivas şehrinin idarî, fizikî, toplumsal ve iktisadî yapısı, Sivas şer’iyye sicilleri ve II. Mahmut dönemine ait Sivas nüfus defterlerinden hareketle incelenmiştir. Şehir araştırmaları dört temel üzerinden ele alınır. Bunlar; fizikî yapı, yönetim, toplumsal yapı ve ekonomidir. Bu kitapta da yazar, Osmanlı Anadolu şehirlerinden olan Sivas şehrini “idarî yapı, fizikî yapı, toplumsal yapı ve iktisadî yapı” olmak üzere dört temel üzerinden ele alarak incelemiştir.