Saadettin GÖMEÇ

Uygur Kagan soyunun problemleri

Uygur Kaganlığı, Tokuz-Uygur boyundan Yaglakar ailesi tarafından tesis edilmiĢse de, onların iktidarları ancak 779’a kadar, yani 30 yıl civarında sürmüĢtür. Ayrıca zaman zaman Ġl Ögesi Inançu Bilge örneğinde olduğu gibi Ediz boyundan birisinin de iktidara çıktığı iddiasında bulunuluyorsa da, Tokuz-Uygur aileleri içerisinde Ediz ismini göremiyoruz. Dolayısıyla bu fikre de tereddütle bakmalıyız.

The problems of Uighur's Ruler Family

Uighurs, by following Kok Turks, who was the extention of Hun State, reigned the Turkish State and nation for a definite time, as it is known. As long as they reigned the Turkish State, Turks developed in cultural aspect considerably. They took an important part in Turkish history with their products and Works on the areas like literature, art of drawing, sculpture, architecture and writing. Although their importance is not being ignored on this subject; the uprightness or faultiness of some deeds they fulfilled are stil being discussed, one of which is their leaving the belief of Kok Tengri and joining the beliefs like Buddhism and Maniheism. They failed to protect the historical Turkish homeland, Otuken, so they caused Otuken tobe foreign people’s possession and they have changed the progress of Turkish history.

PDF

___

BACOT, J, (1956). “Reconnaisance en Haute Asie Septentrionale par Cinq Envoyes Ouigours au VIII e Siecle”, Journal Asiatique, Tom. CCXLIV, Paris.
BAILEY, W, (1951- 1952). "The Stael-Holstein Miscellany", Asia Major, Vol. 2, London.
BAYTUR, E, (1991). Şincan’daki Milletlerin Tarihi, Ürimçi.
ÇANDARLIOĞLU, G., (1972). Ötüken Bölgesindeki Büyük Uygur Kaganlığı (744-840), Doçentlik Tezi, İstanbul.
GÖMEÇ, S, (2000). Uygur Türkleri Tarihi ve Kültürü, 2. Baskı, Ankara.
GÖMEÇ, S, (2001). Kök Börüler ve Arslanlar”, Göktürk Devleti’nin 1450. Kuruluş Yıldönümü, Sempozyum Bildirileri, Ankara.
GÖMEÇ, S, (2004). “Türk Tarihinin Kahramanları: 24- Tun Baga Tarkan”, Orkun, Sayı 82, İstanbul.
GUMİLEV, L, (1967). Drevniye Tyurki, Moskva.
HAMİLTON, J.R., (1962). "Toquz-Oguz et On Uygur", Journal Asiatique, Tom. 250, Paris.
İZGİ, Ö, (1986). Kutluk Bilge Kül Kagan-Bögü Kagan ve Uygurlar, Ankara.
KLYAŞTORNIY, S.G.– SULTANOV, T.İ, (2003). Türkün Üçbin Yılı, Çev. A.Batur, İstanbul.
LIU, M.T, (1958). Die Chinesischen Nachrichten zur Geschichte der Ost-Türken (T’u-Küe), Buch 2, Wiesbaden.
MACKERRAS, C, (1990). “The Uighurs”, Early Inner Asia, Edited by D.Sinor, Cambridge.
ÖGEL, B, (1951). "Şine Usu Yazıtının Tarihi Önemi", Belleten, C. 15, Ankara.
ÖGEL, B, (1964). Sino-Turcica, Taipei.
ÖGEL, B, (1988). Türk Kültürünün Gelişme Çağları, 3. baskı, İstanbul.
PULLEYBLANK, E.G, (1956). “Some Remarks on the Toquzoghuz Problem”, Ural-Altaische Jahrbücher, 28/1-2, Wiesbaden.
SENGA, T, (1990). “The Toquz Oghuz Problem and the Origin of the Khazars”, Journal of Asian History, Wiesbaden.