Esra Işık, Sinem İşlek

Ergenlik Çağı Öncesinde (0-12 yaş) Bir Aile Eğitimi Programı " Triple P Olumlu Anne-Babalık Eğitimi "

Ebeveynler çocukların gelişiminde ve yetiştirilmesinde önemli etkiye sahiptirler. Dolayısıyla çocukların aileleriyle yaşadıkları iletişim ve bu iletişimin niteliği çocukların tüm gelişim alanlarında olduğu gibi psikolojik ve sosyal gelişimi üzerinde de etkilidir. Çocukların gelişimindeki önemi yadsınamayacak olan ailelerin, ebeveynlik yükümlülüklerini olumlu bir şekilde yerine getirebilmeleri için yeterli bilgi ve donanıma sahip olmaları gerekmektedir. Bu bağlamda ebeveyn eğitim programları ailelere çocuklarının gelişimleri ve gelişimlerine yönelik gereksinimleri konusunda yol göstermeleri açısından oldukça önemli bir yere sahiptir. Bu araştırmada gelişmiş ülkelerde uygulanan ve etkililiği kanıtlanmış ebeveyn eğitim programlarından biri olan sosyal öğrenme kuramı prensiplerine dayanan, davranışsal yaklaşım temelli bir ebeveyn eğitim programı olan ‘Triple P Olumlu Anne Babalık Eğitimi Programı’nın incelenmesi amaçlanmıştır. ‘Triple P Olumlu Anne Babalık Eğitimi Programı’ Avustralya‘da Queensland Üniversitesi‘nde Matthew Sanders ve çalışma arkadaşları tarafından geliştirilen, ergenlik öncesi çağdaki çocukların (0-12 yaş grubu) anne-babalarının bilgi, beceri ve güvenini geliştirerek çocuklarda ciddi davranışsal, duygusal ve gelişimsel sorunlara yol açan risk faktörlerini önlemeyi amaçlayan, her biri daha ileri ebeveynlik becerilerinden oluşan, beş düzeyden meydana gelen bir anne-baba müdahale programıdır. Triple P Olumlu Anne Babalık Eğitim Programının uygulandığı ülkelerde, programın hem çocuklar hem de ebeveynleri için olumlu sonuçlarının olduğu bildirilmiştir. Programın ülkemizdeki uygulamasının yaygınlaştırılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Triple P olumlu anne-babalık eğitim programı, ebeveynlik, önleme

A Family Education Program in Preadolescence (0-12 years) " Triple P-Positive Parenting Program "

Parents have a significant influence in the upbringing and development of their children. Therefore, the communication children’s with their families and the quality of this communication is effective on psychological and social development of the children as well as in all developmental areas. Families who not be denied their importance in the development of children must have sufficient knowledge and equipment in order to fulfill their parenting obligations positively. In this context, parental education programs have a very important place in terms of guide to parents about their children's development and developmental requirements. In this study, it was aimed to examine Triple P Positive Parenting Program which is one of the parent education programs based on the principles of social learning theory, based on behavioral approach, its effectiveness is proven and applied in developed countries. Triple P Positive Parenting Program developed by Matthew Sanders and colleagues at the University of Queensland in Australia which occurs five levels of intervention increasing strength parenting skills, aims to prevent the risk factors that lead to behavioral, emotional and developmental problems in children by improving their parents knowledge, skills and confidence of preadolescent children (0-12 years). In the countries where the Triple P Positive Parenting Program are applied have been reported positive outcomes for both children and their parents. It is recommended that the implementation of the program is be prevalented in our country.

Keywords:

Triple P positive parenting program, parenting, prevention,

PDF

___

Azar, S. T., & Rohrbeck, C. A. (1986). Child abuse and unrealistic expectations: further validation of the parent opinion questionnaire. Journal of consulting and clinical psychology, 54(6), 867.
Loeber, R., & Farrington, D. P. (1998). Never too early, never too late: Risk factors and successful interventions for serious and violent juvenile offenders. Studies on Crime & Crime Prevention, 7(1), 7-30.
Patterson, G. R. (1982). Coercive family process. Eugene: Castalia. Patterson, GR (2002). The early development of coercive family processes. Antisocial behavior in children and adolescents: A developmental analysis and model for intervention, 2544.
Robins, L. N. (1991). Conduct disorder. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 32(1), 193-212.
Sanders, M. R., & Duncan, S. B. (1995). Empowering families: Policy, training, and research issues in promoting family mental health in Australia. Behaviour Change, 12(02), 109-121.
Sanders, M. R. (1996). New directions in behavioral family intervention with children. In Advances in clinical child psychology (pp. 283-330). Springer US.
Sanders, M. R. (1999). Triple P-Positive Parenting Program: Towards an empirically validated multilevel parenting and family support strategy for the prevention of behavior and emotional problems in children. Clinical child and family psychology review, 2(2), 71-90.
Şahin FT, Özbey S. Aile Eğitim Programlarına Niçin Gereksinim Duyulmuştur? Aile Eğitim Programları Neden Önemlidir? Aile ve Toplum Dergisi 2007; 3 (12): 7-12.
Taylor, T. K., & Biglan, A. (1998). Behavioral family interventions for improving child-rearing: A review of the literature for clinicians and policy makers. Clinical child and family psychology review, 1(1), 41-60.
United Nations Office on Drugs and Crime. (2009). Compilation of evidence-based family skills training programmes.
Wesch, D., & Lutzker, J. R. (1991). A comprehensive 5-year evaluation of Project 12-Ways: An ecobehavioral program for treating and preventing child abuse and neglect. Journal of Family Violence, 6(1), 17-35.