Hemşirelik Yeterliliğini Holistik Değerlendirme Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenilirliği

Amaç: Bu araştırma, Hemşirelik Yeterliliğini Holistik Değerlendirme Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirliğini incelemek amacı ile gerçekleştirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Metodolojik tipteki bu araştırma etik kurul ve kurum izinleri alındıktan sonra Aydın ilindeki bir üniversite hastanesi (n = 203) ile T.C. Sağlık Bakanlığı’na bağlı bir devlet hastanesinde (n = 181) çalışan toplam 384 hemşire ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın geçerlilik analizleri kapsamında dil geçerliliği, kapsam geçerliliği ve yapı geçerliliği (KMO and Bartlett's Testleri, faktör analizi) değerlendirilmiştir. Güvenilirlik analizleri sonucunda ölçek maddelerinin tanımlayıcı özellikleri belirlenmiş ve iç tutarlılık analizleri (madde analizleri, test yarılama analizi ve Cronbach Alfa katsayısının hesaplanması) yapılmıştır. Bulgular: Ölçekteki her bir maddenin kapsam geçerlilik oranı 0.8 ve üzerinde olup, ölçeğin madde ortalamaları 5.89 ile 5.04 arasında değişmektedir. Ölçekteki maddeler üç faktör altında toplanmıştır. Ölçeğin madde-toplam puan korelasyon değerinin 0.51 ile 0.84 (p < .01) arasında değiştiği ve Cronbach Alfa katsayısının 0.98 olduğu saptanmıştır. Sonuç: Bu araştırmada Hemşirelik Yeterliliğini Holistik Değerlendirme Ölçeğinin Türkçe formunun, hemşirelerin yeterliliğini değerlendirmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Geçerlilik, güvenilirlik, hemşirelik, ölçek, yeterlilik

Validity and Reliability of the Holistic Nursing Competence Scale

Aim: The purpose of this study is to examine the validity and reliability of the Turkish version of The Holistic Nursing Competence Scale. Material and Methods: This methodological study was conducted with 384 nurses working in a university hospital (n = 203), and a state hospital (n = 181) in Aydın after the ethics committee and institution permissions were obtained. Language validity, content validity, and construct validity (KMO and Barlett Tests, factor analysis) were evaluated within the scope of validity analysis. As a result of the reliability analyses, descriptive characteristics of the scale items were determined, and internal consistency analyses (item analysis, split-half analysis, and calculation of the Cronbach Alpha coefficient) were performed. Results: The content validity rate of each item in the scale was 0.8 and above, and the item averages ranged between 5.89 and 5.04. Items of the scale were grouped under three factors. It was determined that the item-total score correlation value of the scale ranged from 0.51 to 0.84 (p <.01), and the Cronbach Alpha coefficient was 0.98. Conclusion: In this study, it was concluded that the Turkish version of the Holistic Nursing Competence Scale is a valid and reliable instrument that can be used to assess the competence of nurses.

Keywords:

Competence, nursing, reliability, scale, validity,

PDF

___

1. Jasper M. New nursing roles- implications for nursing management. Journal of Nursing Management 2005;13:93-96.
2. World Health Organization (WHO). Transforming and scaling up health professional education and training. Policy Brief on Regulation of Health Professions Education [Internet]. 2013 [Erişim Tarihi 15 Kasım 2018]. Erişim adresi: http://whoeducationguidelines.org/sites/default/files/uploads.
3. Kendall-Gallagher D, Blegen MA. Competence and certification of registered nurses and safety of patients in intensive care units. American Journal of Critical Care 2009;18(2):106-16.
4. Benner P. Issues in competency-based testing. Nursing Outlook 1982;30(5):303-09.
5. While AE. Competence versus performance: Which is more important? Journal of Advanced Nursing 1994;20:525-31.
6. Nagelsmith L. Competence: An evolving concept. The Journal of Continuing Education in Nursing 1995;26(6):245-48.
7. Del Bueno DJ. Evaluation: Myths, mystiques, and obsessions. Journal of Nursing Administration 1990;20(11):4-7.
8. Del Bueno DJ, Weeks L, Brown-Stewart P. Clinical assessment centers: A cost-effective alternative for competency development. Nursing Economics 1987;5(1):21-26.
9. Gurvis JP, Grey MT. The anatomy of a competency. Journal of Nursing Staff Development 1995;11:247-52.
10. Westera W. Competences in education: A confusion of tongues. Journal of Curriculum Studies 2001;33(1):75-88.
11. WHO. Global standards for the initial education of professional nurses and midwives. Nursing & Midwifery Human Resources for Health 2009;8-29.
12. Messick S. The psychology of educational measurement. Journal of Educational Measurement 1984;3(21):215-38.
13. Karahan A, Kav S. Hemşirelikte mesleki yetkinlik. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Derg. 2018;5(2):76-84.
14. Yüceer S, Demir SG. Yoğun bakım ünitesinde nozokomiyal enfeksiyonların önlenmesi ve hemşirelik uygulamaları. Dicle Tıp Derg. 2009;36(3):226-32.
15. Güleser GN, Taşçı S. Onkolojide sık kullanılan santral venöz kateterleri ve bakımı. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Derg. 2009;23(1):47-51.
16. İncirkuş K, Nahcivan NÖ. Kronik Hastalık Bakımını Değerlendirme Ölçeği-Hasta Formu’nun Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirliği. DEÜ Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Derg. 2011;4(1):102-09.
17. İspir Ö, Duygulu S. Hemşirelik uygulamaları üzerinde kontrol kavramı. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Derg. 2018;15(3):181-85.
18. Erbil N, Bakır A. Meslekte profesyonel tutum envanterinin geliştirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Derg. 2009;6(1):290-02.
19. Takase M, Teraoka S. Development of the holistic nursing competence scale. Nursing and Health Sciences 2011;13:396-03.
20. Aydin A, Hiçdurmaz D. Holistic nursing competence scale: Turkish translation and psychometric testing. Int Nurs Rev. 2019 Sep;66(3):425-33.
21. Şencan H. Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenilirlik ve Geçerlilik. 1. Basım. Ankara:Seçkin Yayıncılık; 2005.
22. Yurdugül H. Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. In:15. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı; 2005; 1-6.
23. Erkuş A. Psikometri Üzerine Yazılar. 1. Basım. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları; 2003.
24. Aksayan S, Gözüm S. Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber II: Psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Derg. 2003;1:3-14.
25. Yaşlıoğlu M.M. Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Derg. 2017;46:74-85.
26. Şenocak M. Temel Kavramlar ve Klinik Biyoistatistik. 1. Basım. İstanbul:Nobel Tıp Kitabevleri; 2009.
27. Aker S, Dündar C, Pekşen Y. Ölçme araçlarında iki yaşamsal kavram: Geçerlik ve güvenirlik. OMÜ Tıp Derg. 2005;22(1):50-60.
28. Tavşancıl E. Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. 3.Basım. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım; 2006.