Hemşirelik Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları

Amaç: Araştırma, hemşirelik öğrencilerinin sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.Yöntem: Araştırmanın evrenini 2009–2010 Eğitim-Öğretim Yılı Bahar Dönemi’nde Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü’nde temel meslek derslerine kayıtlı 336 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmacı tarafından ilgilendirildikten sonra kendi isteği ile araştırmaya katılmayı kabul eden ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları II Ölçeğini tam olarak dolduran 281 öğrenci araştırma kapsamına dahil edilmiştir. Araştırmada veriler Tanıtıcı Özellikler Formu ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları II Ölçeği kullanılarak toplanmıştır.Bulgular: Araştırmadan elde edilen bulgulara göre ölçekten alınabilecek maksimum puan 208 iken, öğrencilerin ölçek puan ortalamalarının 136.12±19.16 olduğu saptanmıştır. Öğrencilerin kişilerarası ilişkiler alt ölçeği puan ortalaması 27.12±4.05 olarak en yüksek değere sahiptir. 16.87±4.88 alt ölçek puan ortalaması ile fiziksel aktivite en düşük, 19.80±3.73 alt ölçek puan ortalaması ile stres yönetimi en düşük ikinci değere sahiptir.Sonuç: Araştırmamızda öğrencilerin sosyo-demografik özellikleri, sağlık merkezine ve ağız/ diş sağlığı merkezine gitme sıklıkları, spor yapma ve sosyal etkinliklere katılma durumları, beslenme alışkanlıkları, kendilerinin ve aile bireylerinin kronik hastalığa sahip olma durumuna göre Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları II Ölçeği puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır. Ancak, Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları II Ölçeği puan ortalamaları ile öğrencilerin ailelerinde bulunan kişi sayısı ve kullandığı sigara miktarı arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır.Anahtar Kelimeler: Sağlıklı yaşam biçimi davranışları, hemşirelik eğitimi, sağlık davranışı, öğrenci hemşire.

Anahtar Kelimeler:

Sağlıklı yaşam biçimi davranışları, hemşirelik eğitimi, sağlık davranışı, öğrenci hemşire

PDF

___

1. Phalank C. Determinant of Health Promotive Behavior; a Preview of Current Research. Nursing Clinic North America 1991; 26 (4): 815- 832.
2. Zaybak A, Fadıllıoğlu Ç. Üniversite Öğrencilerinin Sağlığı Geliştirme Davranışları ve Bu Davranışları Etkileyen Etmenlerin Belirlenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2004; 20 (1): 77- 95.
3. Pender NJ, Walker SN, Sechrist KR. The Health-Promoting Lifestyle Profile: Development and Psychometrıc Characteristics. Nursing Research 1987; 36 (2): 76-81.
4. Cindaş A. Yaşlılarda Egzersiz Uygulamasının Genel İlkeleri. Türkiye Geriatri Dergisi 2001; 4 (2): 77- 84.
5. Pender NJ, Walker SN, Madeleine JK. Health Promoting Lifestyle o Older Adults: Comparations With Young and Middle Aged Adults, Correlates and Patterns. Advanced Nursing Science 1988; 11 (1): 76- 89.
6. Al-Kandari F, Vidal VL. Correlation of the Health-Promoting Lifestyle, Enrollment Level and Academic Performance of College of Nursing Students in Kuwait. Nursing and Health Science 2007; 9, 112-119.
7. Hawks RS, Madanat HN, Merill RM, Goudy, MB, Miyagwa T. A Cross-Cultural Comparison of Health promoting Behaviours Among College Students. The Journal of Health Education 2002; 5, 84-92
8. Farrand LL, Cox CL. Determinants of Positive Health Behavior in Middle Childhood. Nursing Research 1993; 42 (4): 208-213.
9. Ayaz S, Tezcan S, Akıncı F. Hemşirelik Yüksekokulu Öğrencilerinin Sağlığı Geliştirme Davranışları. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2005; 9(2), 26- 34
10. Ata, EE. ‘Hemşirelik Programının Öğrencilerde Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Geliştirilmesine ve Yaşam Kalitesine Etkisi’ Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi, Sivas, 2008.
11. Lee RL, Loke AJ. Health-Promoting Behaviours and psychosocial Well_Being of University Students in Hong Kong. Public Health Nursing 2005; 22(3), 209-220.
12. Ünalan, D, Şenol V, Öztürk A, Erkorkmaz Ü. Meslek Yüksekokullarının Sağlık ve Sosyal Programlarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları ve Öz-Bakım Gücü Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2007; 14(2), 101-109.
13. Karadeniz G, Uçum YE, Dedeli Ö, Karaağaç Ö. Üniversite Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları. Koruyucu Sağlık Hizmetleri Dergisi 2008; 7(6), 497- 502. 14. Challegen DM. Health-Promoting Self-Care Behaviours, Self-Care, Self-Efficacy, and Self-Care Agency. Nursing Science 2003; 16, 247- 254.
15. Ma’aitah AR, Haddad L. Health Promotion Behaviours of Jordanian Woman. Health Care for Women İnternational 1998; 20, 533- 546.
16. Duffy M., Rossow R, Hernandez M. Correlates of Health Promotion Activities in Employed Mexican American Women. Nursing Research 1996; 45(1), 18-24.
17. Bindler CR.Pediatric Nursing. USA: Saunders Elsevier Publishing 2008.
18. Yalçınkaya M, Özer FG, Karamanoğlu AY. Sağlık Çalışanlarında Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Değerlendirilmesi. Koruyucu Hekimlik Bülteni 2007; 6(6), 409-420
19. Özmutaf NM. Su Ürünleri Sektöründe Yer Alan İsletmelerde Çalışanların Kendini Gerçekleştirme Düzeyleri. Ege Üniveristesi Su Ürünleri Dergisi 2005; 22(3-4), 413-418.
20. Baysal A. Genel Beslenme. Ankara: Hatipoğlu Yayıncılık 2002.
21. Tashiro J. Exploring Health Promoting Lifestyle Behaviours of Japanese College Woman: Perceptions, Practices and Issues. Health Care for Woman İnternational 2002; 23, 59-70.
22. Radmacher S. Sheridan C. “ Developing Healthy Lifestyle Behaviors”. USA: Sons 1992.
23. Bahar, Z., Beşer, A., Gördes, N., Ersin, F., Kısal, A. Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışları Ölçeği II’ nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2008; 12 (1), 1- 13.