___

• Abacı, R. (1995). Egan ve Nottingam insan ilişkileri becerileri eğitim modellerinin grup üyelerinin kendine saygı, kendini kabul ve kendini gerçekleştirme düzeylerine etkisi, yayımlanmamış araştırma.
• Akhun, İ. (1986). İstatistiğin manidarlığı ve örneklem. Ankara.
• Allen, S. D. (1996). A program evaluation of a communication skills training program with pre-teens and their mothers, Dissertation abstracts international section B: The sciences and Engineering 56 (8-B) 4571.
• Baker, S. B. ve Shaw, M. C. (1987). Improving counseling through primary prevention. Ohio: Merrill Publishing Company.
• Balcı S. ve Yılmaz, M. (2000). Çocukları anaokuluna devam eden annelere verilen iletişim becerleri eğitiminin ailenin işlevlerine etkisi. Türk PDR Dergisi, 14, 17-24.
• Bauer, R. K. (1989). An evaluation of communicative skills as enrichment programs taught in the military police officer basic source. Dissertation Abstracts International section A Humanities and social sciences 50 (5-A) 1194.
• Black, K. A. (2000). Gender differences in adolescents’ behavior during conflict resolution tasks with best friends. Adolescence, 35(139), 499-512.
• Buckman, R. ( 2001) Communication skills in palliative care Neurologic Clinics, 19(4), 989-1004.
• Ceyhan, A. A. (1993). Anababaların empatik eğilim düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, yayınlanmamış yüksek lisans tezi.
• Claypool, C. (2003). Improving the communication skills of your most valuable resource: Your people. Techniques Association for Career and Technical Education, 78(1), 56-7.
• Coffman, S. L, ve Coffman, V. T. (1993). Communication training for hospice volunteers. Omega Journal of Death and Dying, 27(2), 155-163.
• Cüceloğlu, D. (1994). Yeniden insan insana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çam, S. (1999). İletişim becerileri eğitimi programının öğretmen adaylarının ego durumlarına ve problem çözme becerisine etkisi. Türk PDR Dergisi, 12, 16-27.
• Danish S. J., D’Augelli A. R. ve Hauer A. L. (1994). Yardım becerileri: Temel eğitim programı. Akkoyun F.(Çev.). Ankara : Form Ofset.
• DeFleur, M. L., Kearney, P., ve Plax, T. G. (1997). Fundamentals of human communication (Second Ed). Mayfield Published Company.
• Dickson, D. A. (1989). Interpersonal communication in the health professions: A focus on training, Counseling Psychology Quartely, 2(3), 345-366.
• Egan, G. (1994). Psikolojik danışmaya giriş. Akkoyun F. (Çev). Ankara: Form Ofset.
• Frankel, J. R. ve Wallen N.E. (2003). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw Hill.
• Gordon, T. (1992). Etkili öğretmen eğitimi. Aksoy E. ve Özkan B.(Çev). İstanbul:YA-PA Yayınları.
• Hodges, B., Turnbull, J., Cohen, R. et al., (1996). Evaluating communication skills in the objective structured clinical examination format: Reliability and generalizability. Medical Education, 30(1), 38-43.
• Johnson, D. W. ve Johnson, F. P. (1997). Joining together group theory and group skills (Sixth Ed). Allyn and Bacon.
• Judd C. M., Smith E. R., ve Kidder L. H. ( 1991). Research methods in social relations. Harcourt Brace Jovanovich College Pub. (ss.112-113).
• Keenan, F. ve Brady, D. ( 2002). Carees, news analysis how soft-touch ceos get hard results. Retreived March 25, 2002 from Business Week Online.
• Korkut, F. (1996a). İletişim Becerileri Eğitimi Programının liselilerin iletişim becerilerini değerlendirmelerine etkisi. 3P Dergisi. 4(3), 191-198.
• Korkut, F. (1996b). İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi:Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
• Korkut, F. (1996c). Lise öğrencilerinin bazı değişkenler açısından iletişim becerilerini değerlendirmeleri. 3. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi Bilimsel Çalışmaları, (ss.11-20). 15-16 nisan 1996, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Korkut, F. (1997). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmeleri. IV Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi bildirileri 4., (ss.208-218). 10-12 eylül 1997, Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.
• Kruijver, I. P. M., Kerkstra, A., Francke, A. L. et al., (2000). Evaluation of communication training programs in nursing care: A review of the literature Patient education and Counseling, 39 (1), 129-145.
• McEwen, T. (1999). Communication training in corporate settings:Lessons and opportunities for the academe. Mid-American Journal of Business, 12(1), 49-58.
• Nerdrum, P. (1997). Maintenance of the effect of training in communication skills: A controlled follow-up study of level of communicated empathy. British Journal of Social Work, 27(5), 705-722.
• Reed, V. A., McLeod, K., McAllister, L. (1999). Importance of selected communication skills for talking with peers and teachers: adolescent’ opinions. Language Spech and Hearing Services in Schools, 30(1), 32-49.
• Roter, D., Rosnbaum, J., de Negri, B. et al. (1998). The effects of a continuinig medical education programme in interpersonal communication skills on doctor practice and patient satisfaction in Trinidad and Tobago. Medical Education, 32(2) , 181-189.
• Sellick, K. J. (1991). Nurses’ interpersonal behaviors and the development of helping skills. International Journal of Nursing Studies, 28(1), 3-11.
• Seward, J. P., ve Seward, G. H. (1980) .Sex differences: Mental and temperamental. Lexington: Lexington Books.
• Siegel, S. (1977). Davranış bilimleri için parametrik olmayan istatistik . Topseven Y.(Çev.). DTCF Yayınları: 274, Ankara.
• Taylor, S. (2000). Strategies for success: Polishing your personal skills. Career World, 28(6), 20.
• Verdener, R. F. (1999). Communicate (Nineth Ed). Wadsworth Publishing Company.
• Voltan, N. (1980). Grupla atılganlık eğitiminin bireyin atılganlık düzeyine etkisi, Hacettepe Üniversitesi, yayımlanmamış doktora tezi..
• Yorburg, B. (1974). Sexual Identity. New York: John Wiley and Sons.