Küçük bir burjuva ailesine mensup, çocukluğunu, gençlik yıllarını Paris’in en canlı, hareketli semtinde geçirmiş olan Manon Phlipon (1754-1793) kültürü, zekası, ve sevecen kişiliğiyle, gelecekte sıra dışı bir kadın olacağını gösteren özelliklere sahiptir. Ailevi sorunlarla ve zorluklarla geçen yılların ardından, 1780’de kendi seçimiyle, düşünce ve eylemlerine saygı duyduğu Jean-Marie Roland de La Platière ile evlenir. Madame Roland’ın Anıları (Mémoires) ve Mektupları (Lettres) bilgi, sevgi, özgürlük, mantık, doğaya ve bilime inanma gibi temaları bulabileceğimiz bir Aydınlanma envanteri gibidir. O hem bir anne hem de politikacıdır. İçişleri Bakanı olan eşinin ateşli ve sadık destekçisi olarak siyasal yaşamda yer alır. Özellikle genç devrimcilere yardım eder. Fransa’da Monarşi rejiminin yıkılıp Cumhuriyet’in kurulması için savaşır. Paris’teki salonunda kendi gibi düşünenleri bir araya getirir, burada önemli kararlar alınır. Radikal Jakobenler’e karşı ılımlı Jironden’lerle birlikte mücadele eder. Eşi Roland de la Platière ve yakın dostları Brissot ile çalışır, La Sentinelle ve Courrier de Lyon gazetelerinde yazar. 1793’de tutuklanır, idam edilir. Bir bakıma, onun kaderi XVI. Louis’nin kaderiyle kesişir. Biri soylu, Fransa’ya hükmeden kişi, diğeri ise zeki, erdemli, hırslı, halkın iyiliği için çalışmayı kendisine görev bilmiş genç bir devrimcidir. 1793’de ikisi de idam edilir. Madame Roland, Marie Antoinette ve Olympe de Gouges’dan sonra Devrim’in giyotine yolladığı üçüncü kadındır. Madame Roland neden öldürülmüştür? İnsanlar arasındaki eşitliği savunduğu için mi? Siyasal yaşamda sorumluluk alıp ailesini ihmal ettiği ve kadının toplumdaki geleneksel rolünü üstlenmediği için mi? Devrimi eleştirdiği için mi? Bu araştırmanın amacı, Madame Roland’ın düşüncesini ve etkinliklerini, onunla aynı dönemde yaşamış ve Fransız Devrimi’ne eylemleri ve yazılarıyla katkıda bulunmuş Isaballe de Charrière (1740-1805) ve Sophie de Condorcet (1740-1822) gibi kadın yazarlarla kıyaslayarak, siyasal eylem içinde bir kadın olma sorunsalını tartışmaktır.

Belonging to a modest family, and having lived her girlhood in a very agitaded district of Paris, the intelligent and cultivated Manon Phlipon (1754-1793), had already characteristics showing that she would be, in future, an extraordinary woman. She married in 1780 Jean- Marie Roland de La Platière, whose ideas and activities she respected. The Mémoires and Lettres of Madame Roland must be considered as an inventory of the Enlightenment period in which we can find themes such as knowledge, affection, liberty, reason, belief in nature and sciences. She was a politician and a mother. In political life, as an eager and faithful partner, she stood by her husband who became Home Secretary. She specially protected and helped the young revolutionaries. She fought for the destruction of the Monarchy and for the construction of the Republic. In her “salon” in Paris, individuals who thought just like her came together and took important decisions concerning the future of their country. With her friends, the moderate Jirondists, she fought against the radical Jakobins. She worked with her husband and their dear friend Brissot and wrote articles in journals such as La Sentinelle and Courrier de Lyon but she was arrested in 1793 and executed. Her fate came across with that of Louis the XVIth. One was the king of France, the other was a revolutionary, an intelligent, virtuous and a passionate young woman who worked for the well-being of her country. She was the third woman that the French Revolution sent to scaffold after Marie Antoinette and Olympe de Gouges. What were the reasons of her execution? Was it because she defended equality among mankind? Was it because she neglected her family by assuming responsibilities in political life, because she did not play the traditional part of being a woman? Was it because she criticised the Revolution? The aim of this reseach is to discuss the problem of being a woman in political action by comparing her case with those of other women writers such as Isaballe de Charrière (1740-1805) and Sophie de Condorcet (1740-1822) who lived just like her during the Revolution period and contributed to this historical event.