Bilinç-uyandırma, insanların olumsuz olarak gördükleri bir durumu değiştirmek için bir konu hakkında bilinç düzeylerini artırma süreci olarak tanımlanabilmektedir. Eğitim bağlamında dil olgusu üzerine odaklanıldığında bilinç-uyandırma, öğrencilerin sadece dilbilgisel tümceler üretmeleri ya da dilsel doğruluğu değerlendirebilme becerileri olarak algılanmamalıdır. Bilinç-uyandırma çalışmalarında (anadil konuşucuları için), örtük bilginin desteklenmesi gerekmektedir. Bilinç-uyandırma etkinlik çalışmalarında hedef, öğrencinin dikkatini anadilinin özelliklerine çekmektir. Böylelikle öğrenci, bazı dilsel özellikler hakkında farkındalık geliştirebilmektedir (Suter, 2001: 3). Bu çalışmada da amaç, anadili Türkçe olan öğrencilerde ‘–sEyDI’ ve ‘–DIysE’ koşul tümcelerine yönelik bilinç-uyandırma etkinlikleri önerisi sunmaktır. Bu amacı gerçekleştirmek üzere geliştirilen etkinlik önerisi, Larsen-Freeman’ın (2001) ortaya koyduğu biçim, anlam ve kullanımı içeren üç boyutlu dilbilgisi modelinin Türkçedeki ‘–sEyDI’ ve ‘–DIysE’ koşul tümcelerinde uygulanmasına dayandırılmıştır. “Etkinlik I”, ‘–sEyDI’ ve ‘–DIysE’ koşul tümcelerinin ‘gerçek karşıtı’ mı yoksa ‘gerçek karşıtı olmayan-varsayımsal’ mı olmalarına göre, söz konusu tümcelerdeki anatümce ve yantümce yapılarının formülleştirilmesine; “Etkinlik II”, ‘–sEyDI’ ve ‘–DIysE’ dilbilgisel biçimlerin, koşullu tümcelerin parantez içinde gerçek karşıtı ya da varsayımsal olarak belirtilen önvarsayımsallık değerlerine göre uygun biçimde eylemlere eklenmesine; “Etkinlik III”, verili bağlamlardaki gerçeklik olgusu çerçevesinde, boşlukların uygun olan ‘–sEyDI’ ya da ‘–DIysE’ koşul tümceleriyle doldurulmasına; “Etkinlik IV”, sunulan resimlerdeki karakterlerin ağzından uygun bağlam çerçevesinde ‘–sEyDI’ ve ‘–DIysE’ koşul tümcelerinin kullanılmasına yöneliktir. Tüm bu etkinlikler öğrencilerin iç içe geçmiş bir biçimde ‘–sEyDI’ ve ‘–DIysE’ koşul tümcelerinin biçimsel, anlamsal ve işlevsel özelliklerine odaklanarak örtük öğrenmelerini geliştirmeleri için birer öneri olarak düzenlenmiştir. Önerilen etkinlikler yoluyla öğrencilerin ‘–sEyDI’ ve ‘–DIysE’ eklerinin bulunduğu tümcelerin hem anlamsal hem de dilbilgisel olarak nasıl oluştuklarına yönelik farkındalık geliştirmeleri; sunulan bağlam için uygun olan koşul tümcelerini seçerken gerekçelerini belirtebilmeleri; sunulan bilgiler çerçevesinde girdileri işlevsel olarak işlemleyebilme becerilerini geliştirmeleri ve öğrencilerin zihinlerinde ‘koşullu tümceler biçimsel olarak farklılaştığında, anlamsal olarak da farklılaştığı’ bilgisinin oluşturulabilmesi hedeflenmektedir. Bu önerilerin anadili Türkçe olan öğrencilere uygulanmasının, öğrencilerin ‘–sEyDI’ ve ‘–DIysE’ koşul tümceleri arasında karşılaştırma yapmaları ve bu yapıların işlevsel özelliklerini ‘fark etme’leri açısından önemli kazanımlar getireceği düşünülmektedir. Ancak belirlenen hedefleri ve kazanımları gerçekleştirmek için çalışmanın kapsamı genişletilmeli, oluşturulan etkinliklerin öğrencilerin anadillerine yönelik bilinç-uyandırma çalışmalarında iyi işleyip işlemediği denetlenmelidir.

Consciousness-raising can be defined as the process developing people’s awareness so as to change the conditions which they regard as unfavorable. When language phenomenon is taken into considerationwithin the context of education it becomes apparent that conciousness-raising is not be perceived only as the learners’ ability to generate grammatical sentences or to evaluate linguistic correctness. In conciousness-raising activities (for native speakers) implicit knowledge should be supported. The aim of conciousness-raising activities is to draw the learners’ attention to the characteristics of their mother-tongue. Thus, the learner is able to develop an awareness of some linguistic properties (Suter, 2001, p.3). This study intends to make a suggestion for conciousness-raising activities about ‘-sEyDI’ and ‘-DIysE’ conditionals for native Turkish students. The activities that are suggested to achieve this goal are based on the application of Larsen-Freeman’s three dimensional grammar teaching modal, which involves the teaching of form, meaning and function, to ‘sEyDI’ and ‘-DIysE’ conditional sentences in Turkish. Activity I has been designed to set up a formula for the structures of the main and subordinate clauses in sentences, depending on whether ‘sEyDI’ and ‘-DIysE’ conditional caluses are ‘factual’ or ‘non-factual/hypothetical’; Activity II, to add ‘sEyDI’ and ‘-DIysE’ conditional sentences to actions in the proper way according to their presuppositional values specified in parantheses as factual or hypothethical; Activity III, to fill in the blanks with the proper ‘sEyDI’ or ‘-DIysE’ conditional sentences within the framework of reality in a given context; Activity IV, to use ‘sEyDI’ and ‘-DIysE’ conditional sentences from the mouth of the characters, appropriate to the context provided by pictures. All of these activities are designed as a proposition to help students improve their implicit learning by focusing on the integrated morphological, semantic, and functional usages of ‘sEyDI’ and ‘-DIysE’ conditional sentences. Through the suggested activities it is aimed that students will develop a awareness of how sentences with ‘sEyDI’ and ‘-DIysE’ are constructed both semantically and grammatically; will state their reasons for choosing conditional sentences appropriate to the context provided; will develop their ability to operate the input in a functioanl way within the framework of the information provided and they will bear in their minds that when conditional sentences differ formally, they differ semantically as well. It is thought that the practice of these suggestions by native Turkish students will enable them to compare and contrast ‘sEyDI’ and ‘-DIysE’ conditional sentences, and to “develop an awareness” of the functional qualities of these structures. However, the scope of this study must be extended in order to achieve the stated goals and the effectiveness of the consciousness-raising activities related to students’ mother tongue must be controlled.