Reasürans sözleşmesini akdeden tarafların genellikle farklı ülkelerden olması, bu sözleşmelere ilişkin uyuşmazlıkların çözümünde ulusal hukuk sistemlerinden kaynaklanan belirsizliklere neden olabilmektedir. “Reasürans Sözleşmelerine İlişkin İlkeler” (PRICL), ulusal hukuk sistemlerinden bağımsız ve uygulama açısından öngörülebilirlik taşır nitelikte bir kurallar dizini oluşturmayı amaçlamaktadır. Uluslararası bir anlaşma vasfında olmayan bu kuralların belirli bir sözleşmeye uygulanabilmesi için sözleşme taraflarının bu konuda ortak iradesinin bulunması zaruridir. Sözleşme öncesi beyan yükümlülüğü sigorta sözleşmesi yönünden olduğu kadar, reasürans sözleşmeleri açısından da önem taşımaktadır. Uygulamada, her iki sözleşme arasında karşılaşılabilecek farklılıkların önüne geçilmesi için belirli sözleşme şartları (klozlar) kullanılmakla birlikte, bunların ulusal hukuk sistemleri açısından yorumlanmasında belirsizliklerle karşılaşılabilmektedir. Çalışmanın amacı, anılan kuralların hazırlanma gerekçelerinin, niteliğinin, sözleşme öncesi beyan yükümlülüğü açısından yer verdiği hükümlerin ve bunların 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu ile arasındaki farkların değerlendirilmesidir.