1960’ların sonlarına doğru ortaya çıkmaya başlayan post-modernist söylem tartışmalarının, özellikle modern topluma ve akla yöneltilen eleştiriler çerçevesinde güç kazandığı söylenmektedir. İlk olarak, Fransa’da sanat, ABD’de ise mimarlık alanındaki son gelişmeleri anlatmak üzere ortaya atılan bu söylem, giderek diğer sosyal bilimlerde de yer bulmaya başlamıştır. Kimilerine göre siyasî bir ideoloji, kimilerine göre geçmişe bir başkaldırı, kimilerine göre düzensizliğe kapı aralayan bir boyut, kimilerine göre ise temeli olmayan mesnetsiz bir iddia… 1970’ler ile 1990’lar arasında doğduğu kabul edilen «post-modernizm», dünya gündemine olduğu kadar hukuk gündemine de damgasını vurmuştur. Bu popülaritesine nazaran, post-modernizmin, tam olarak tanımlanmış bir kavram olmadığı da belirtilmelidir. Bu çalışmada, post-modernizmin söylemine ve çözüm önerisine değinilmeye çalışılarak söz konusu akımın, hukuka yansımaları ve hukuk pratiği açısından nasıl yorumlandığı, incelenme konusu yapılacaktır.

It is said that the discussions of the post-modernist discourse, which began to emerge towards the end of the 1960s, have gained strength, within the scope of critics especially directed to modern society and mind. This discourse, which was firstly introduced to describe the arts in France and the recent developments in the field of architecture in the United States, has had an increasing coverage in other social sciences. According to some, it is a political ideology, a rebellion against the past, a dimension that is open to irregularity or a manifestly ill-founded claim to the others… “Post-modernism”, which is considered to have originated between the 1970s and the 1990s, has left its mark on the law as much as the global agenda. With regard to its popularity, it should be noted that postmodernism is not a fully defined concept. In this study, it will be aimed to touch on the discourse of post-modernism and its solution proposal, and the current trend in question will be examined on its reflections on law and interpretations on legal practice.