Terörizm ile mücadele alanındaki akademik yayınlarda ve uygulama alanında ortaya çıkan sonuç, bir taraftan terörizmi ortaya çıkaran kökten sebeplerle mücadele edilirken; diğer taraftan terör örgütlerinin operasyonel etkinliklerinin giderilmesinin gerekliliğidir. Akademik araştırmalar da sorunun bu iki boyutuna ilgi göstermiş; hatta bazı yayınlarda terörizmle ve teröristle mücadele gibi ayrımlar yapma yoluna dahi gidilmiştir. Öte yandan, terörizmle mücadelede terör örgütlerinin de bir örgüt olduğu gerçeği çok derinlemesine araştırılan bir konu olmamıştır. Bu noktadan hareket eden bu makalenin temel amacı, terör örgütlerinin örgütsel yaşam evrelerini dikkate alarak terörizmle mücadelede hangi araçların daha önemli olduğunu araştırmaktır. Çalışmanın kapsamı etnik ayrılıkçı terör örgütleri ile sınırlandırılmış ve üç terör örgütü (PIRA, ETA, LTTE) incelenmiştir. Makalede vaka çalışması yöntemi uygulanmış ve örnek olarak alınan örgütlerin eylem verileri analize dâhil edilmiştir. Araştırmanın da gösterdiği gibi, terörizmle mücadele ancak terör örgütlerinin yeteneklerini etkisiz hale getiren ve terörizmin sebeplerini ortadan kaldıran bütüncül bir stratejiyle başarılabilir. Bu ise terör örgütünün yaşam evrelerine göre farklı mücadele araçlarının kullanılmasını gerektirir. Terör örgütlerinin eylem inisiyatifine sahip olduğu dönemlerde caydırıcı ve ön alıcı tedbirler; şiddet kontrol altına alındığında ise terörizmin kökten sebeplerinin giderilmesine yönelik alınan tedbirler ağırlık kazanmalıdır.