1877-1878 Savaşına giden süreçte Osmanlı ve Rus İmparatorluklarının içinde bulundukları yenileşme hareketlerinin sebebinin Kırım Savaşı olduğu konusunda hemen hemen bütün araştırmacılar hemfikirdir. Her iki imparatorluk da kırılganlıklarını acı bir şekilde hissederek, yalnızca eski güçlerini geri kazanmak için değil, aynı zamanda mevcut kaynakları artırmak için reformlar yapmaya çalışmışlardır. Tabi ki bu durum reformist girişimlerin tamamlanabilmesi açısından her iki taraf için de yeni fırsatlar sağlamaları gerekliliğini beraberinde getirdi. 1877-1878 Rus-Osmanlı Savaşı, tarafların gelişimini test etmeyi mümkün kıldı ve reformlar çerçevesinde ortaya atılan politikaların ne derece başarılı olduğunu anlamak açısından da gerekli verileri sağladı. Aynı zamanda yeniden yapılanmaların imparatorlukların silahlı kuvvetlerinin gelişimi üzerindeki etkisini ve potansiyel durumunu incelemeyi sağladı. Bunun ötesinde iki güçlü rakibin birbirleriyle karşılaştırılmasını sağlayan büyük bir literatür ortaya çıkmış oldu. Ancak tarihçilik açısından devasa bir literatüre sahip olunmasına rağmen, savaşın ve reformların sonuçlarının aydınlatıcı ve eleştirel bir analizini bulmak maalesef güçtür. Bu çalışmada Rus askeri tarihi ve dış politikası uzmanı Oleg Airapetov, 1850’li ve 1870’li yıllarda Rus ordusunun durumunu yansıtan çok sayıda ve büyük ölçüde yayımlanmış kaynak kullanarak 1877-1878 savaşı öncesinde Rus askeri yapısını analiz etmektedir. Ayrıca yazar Osmanlı birlikleri ve maliyesi üzerine yapılan özel çalışmaları da kullanarak Osmanlıların savaşa hazırlık süreci hakkında da detaylı bilgi vermektedir.

Almost all of the researchers agree that the Crimean War was the cause of the renewal movements in which the Ottoman and Russian Empires participated in the run-up to the war of 1877-1878. Both empires, feeling their weak structure, tried to carry out reforms not only to restore their former power, but also to increase the available resources. Of course, this situation has revealed the necessity to provide new opportunities for both sides to complete reformist initiatives. The Russo-Ottoman War of 1877-1878 made it possible to test the progression of both sides and has provided data to understand how successful the reformist policies of them in this framework. It also allowed to examine the impact and potential state of restructurings on the development of empires' armed forces. Furthermore, a large literature has emerged that allows two strong rivals to be compared with each other. However, despite the possession of a huge literature in terms of historiography, it is unfortunately difficult to find an enlightening and critical analysis of the results of the war and reforms. In this study, Oleg Airapetov, a specialist in Russian military history and foreign policy, analyzes the Russian military structure before the war of 1877-1878, using many sources that largely published sources reflecting the state of the Russian army in the 1850s and 1870s. In addition, the author also utilizes special studies on the Ottoman troops and finances to provide detailed information about the preparatory process of the Ottomans to the war.