Sağlık Hizmetleri Finansmanı ve Geri Ödeme Yöntemleri: Teşhis İlişkili Gruplar Uygulama Örneği

Sağlık hizmetlerinin finansmanı, bir sağlık sisteminin sürdürülebilirliğini, etkililiğini ve performansını etkileyen temel unsurudur. Uygun bir geri ödeme yöntemi sağlık hizmetlerinin finansman sorununu ortadan kaldırarak sağlık hizmetlerinin sunulmasını sürdürülebilir kılacaktır. Bu çalışmanın amacı, Sağlık Bakanlığı’na bağlı 235 yataklı B grubu genel bir hastanenin Teşhis İlişkili Gruplar verisi ışığında 2019 yılına ait Vaka Karması İndeksini (VKİ) hesaplayıp hizmet sunulan hasta grubunun kompleksliğini saptamaktır. Hastanenin 2019 yılına ait, ortalama hastane yatış gün sayısı, taburcu sayısı, yoğun bakım yatış gün sayısı, hastane yatış gün sayısı ve TİG verileri değerlendirmeye alınmıştır. Hastanenin toplam bağıl değeri vaka sayısına bölünerek aylık Vaka Karması İndeksi hesaplanmıştır. Aylık olarak TİG verileri incelenip hastanenin hangi aylarda daha komplike, hangi aylarda daha az komplike vakalara bakıldığı saptanmıştır. Aylık VKİ değerlerinin ortalaması hesaplanarak hastaneye ait 2019 yılına ait VKİ hesaplanmıştır. Verilerin düzenlenmesinde ve analizinde M. S. Excel programı kullanılmıştır. Hastanede 2019 yılında 2039 kodda 15.571 hastaya hizmet sunumu gerçekleştirilmiştir. 2019 yılına ait vaka karması indeksi 0,81 olarak bulunmuştur. VKİ en yüksek mart (0,88) ayında gerçekleşmiştir. Sağlık kurumlarının sağlık hizmetini talebini karşılamaları mevcut kaynakların hakkaniyet çerçevesinde kullanılmasıyla mümkündür. Kaynakların hakkaniyete uygun dağılmasının yanı sıra geri ödeme yöntemleri de önem arz eden bir diğer husustur.

Anahtar Kelimeler:

Bağıl Değer, Geri Ödeme Yöntemleri, Teşhis İlişkili Gruplar, Vaka Karması İndeksi

Healthcare Finance and Reimbursement Methods: The Case of Diagnosis Related Groups

Financing of health services is the basic element that affects the sustainability, effectiveness and performance of a health system. An appropriate reimbursement method will eliminate the financing problem of health services and make the provision of health services sustainable. The aim of this study is to determine the complexity of the patient group served by calculating the Case Mix Index (CMI) for 2019 in the light of Diagnosis-Related Groups data of a 235-bed group B general hospital affiliated to the Ministry of Health. The number of hospitalization days, the number of discharges, the average number of days of hospitalization, the number of days of intensive care hospitalization and DRG data of the hospital for 2019 were evaluated. Monthly Case Mix Index was calculated by dividing the total relative value of the hospital by the number of cases. DIG data were examined monthly and it was determined in which month the hospital was looking at more complicated cases and in which months less complicated cases were examined. By calculating the average of the monthly CMI values, the CMI of the hospital for the year 2019 was calculated. M. S. Excel program was used to organize and analyze the data. In 2019, the hospital provided services to 15,571 patients in 2039 codes. The CMI for 2019 was found to be 0.81. CMI was highest in March (0.88). It is possible for health institutions to meet the demand for health services by using existing resources within the framework of equity.

Keywords:

Case Mix Index, Diagnosis-Related Groups, Reimbursement Methods, Relative Value,

PDF

___

1. Roberts, M.J, Hsıao, W, Berman, P, Reıch, M R. (2004). Getting Health Reform Right: A Guide to Improving Performance and Equity, New York, Oxford University Press.
2. Arık, Ö, İleri, Y Y. (2016). Sağlık Hizmetlerinin Finansmanında Türkiye’de Yeni Yaklaşım; Teşhis İlişkili Gruplar (TİG). Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 7 (2), 45-50.
3. Gapenskı, L.C. (2009). Fundamentals of Healthcare Finance, Chicago, Health Administration Press.
4. Mossıalos E, Dıxon A (2002). Funding health care: an introduction içinde Ed. Mossıalos E, Dıxon A, Fıgueras J, Kutzın J. Funding health care: options for Europe.
5. Güvercin, A, Mil, H.İ, Tarım B. (2016). Sağlık Hizmetlerinin Finansmanı ve Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK). Bartın Üniversitesi İİBF Dergisi. 7 (13), 80-94.
6. Cashın, C. (Ed.) (2015). Assessing Health Provider Payment Systems: A Practical Guide for Countries Working Toward Universal Health Coverage. Joint Learning Network for Universal Health Coverage.
7. Casto, A.B, Layman E. (2006). Principles of Healthcare Reimbursement. American Health Information Management Association. Chicago.
8. Waters, H.R, Hussey, P. (2004). Pricing Health Services for Purchasers-A Review of Methods and Experiences. Health Policy. 70, 175–184.
9. Bao, Y, McGuire, T.G, Chan, Y, Eggman, A.A, Ryan A.M, Bruce, M.L, Pincus H.A, Hafer E, Unützer, J. (2017). Value-Based Payment in Implementing Evidence-Based Care: The Mental Health Integration Program in Washington State. The American Journol of Maneged Care. 23 (1), 48–53.
10. Dredge, R. (2004). Hospital Global Budgeting. The International Bank for Reconstruction and Development/The World Bank. Washington.
11. Akyürek, Ç E. (2012). Sağlıkta Bir Geri Ödeme Yöntemi Olarak Global Bütçe ve Türkiye. Sosyal Güvenlik Dergisi. 2, 124-153.
12. Gapenskı, L.C. (2005). Healthcare Finance (An Introduction to Accounting and Financial Management), Chicago, Health Administration Press,
13. Top, M, Tarcan, M. (2007). Hastane Sektöründe Kaynak Akışı: Hastane Ödeme Yöntemleri (Mekanizmaları). Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 9 (1), 169-189.
14. Özgen Narcı, H (2015). Sağlık Hizmetleri Finansmanı içinde Ed. Solak M. Sağlık Ekonomisi. Eskişehir. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
15. Gottret P, Schieber G. 2006. Health financing revisited. Washington, DC: World Bank.
16. Reıd, B, Palmer, G, Aısbett, C. (2000). The Performance of Australian DRGs. Australian Health Review. 23 (2), 20-31.
17. Ağırbaş, İ. (2019). Hastane Yönetimi ve Organizasyon. Ankara. Siyasal Kitabevi.
18. T. C. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Teşhis İlişkili Gruplar Daire Başkanlığı (2014). Teşhis İlişkili Gruplar Bilgilendirme Rehberi, Ankara.
19. Narmanlı, M, Ertong, G, Dikici, A, Sosyal E, Tümay A, Güngör M.K (2012). Ulusal Teşhis İlişkili Gruplar Sistemine Geçiş İçin Yol Haritası. IX. Ulusal Tıp Bilişimi Kongresi. 29-38.
20. T. C. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Teşhis İlişkili Gruplar Daire Başkanlığı (2013). Teşhis İlişkili Gruplar İleri Kodlama Standartları, Ankara.
21. T. C. Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü Performans Yönetimi ve Kalite Geliştirme Daire Başkanlığı (2011). TİG Uygulama Rehberi, Ankara.
22. Radu, C.P, Chırıac, D,N, Vladescu, C. (2010). Changing Patient Classification System for Hospital Reimbursement in Romania. Croat Med Journal. 51, 250-258.
23. Ammar, W, Khalıfeü, J, El-Jardalı F, Romanos, J, Harb, H, Hamadeh, G, Dımassı, H. (2013). Hospital Accreditation, Reimbursement And Case Mix: Links And Insights For Contractual Systems. BMC Health Services Research. 13 (505), 1-9.
24. Pırson, M, Schenker, L, Martıns, D, Dung, D, Chale´ C C, Leclercq P. (2013). What Can We Learn From İnternational Comparisons of Costs By DRG? European Journal of Health Economics. 14, 67–73.
25. Mendez, C.M, Harrıngton, D.W, Chrıstenson P, Spellberg, B. (2014). Impact of Hospital Variables on Case Mix Index as a Marker of Disease Severity. Population Health Management. 17 (1), 28-34.
26. Beylik, U. (2014). Sağlık Kurumlarında Tanı İlişkili Gruplara Dayalı Geri Ödeme Modeli: Türkiye-Avustralya Karşılaştırması. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
27. Özkan, O, Ağırbaş, İ. (2016). Sağlık Hizmetlerinde Geri Ödeme Modelleri: Teşhis İlişkili Gruplar ve Vaka Karması. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası. 69 (1), 21-27.
28. Aydemir İ, Ağırbaş İ. (2017). Sağlık Kurumlarına Yapılan Geri Ödeme Yöntemleri: Teşhis İlişkili Gruplar. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi. 20 (1), 49-67.
29. Işıkçelik, F, Öztürk, N, Ağırbaş İ. (2019). Sağlık Hizmetlerinde Geri Ödeme Yöntemlerinden Teşhis İlişkili Gruplar. Sosyal Güvenlik Dergisi (Journal of Social Security). 9 (2), 431-448.
30. Özkan O. (2018). Sağlık Hizmetlerinde Geri Ödeme Yöntemleri ve Teşhis İlişkili Gruplara Dayalı Bir Uygulama. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara