Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Engellilere Yönelik Tutumlarının İncelenmesi (Malatya İl Örneği)

Bu çalışma, üniversite okuyan ve kaynaştırma eğitim alan öğrencilerin engellilere yönelik tutumlarını incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya 2016-2017 eğitim öğretim yılında öğrenim gören İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesinde okuyan ve kaynaştırma eğitimi alan 224 öğrenci katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, Yuker ve Block (1986) tarafından geliştirilen, Özyürek (2006) tarafından Türkçeye uyarlanan “Yetersizlikten Etkilenmiş Kişilere Yönelik Tutum Ölçeğinden (YEKYTÖ) kullanılmıştır. Sonuçların değerlendirilmesinde t testi ile One-Way Anova testi kullanılmıştır. Cinsiyet değişkeni ile eğitim alt boyutunda; baba eğitim düzeyi değişkeni ile çalışma yaşamı alt boyutunda; herhangi bir engele sahip olma değişkeni ile eğitim ortamı alt boyutunda; ailede ve çevrede engelli bireyin bulunması değişkeni ile genel tutumlar ve kişilerarası ilişkiler alt boyutlarında öğrencilerin tutumlarında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Yapılan görüşmelere göre, öğrenciler, engellilerin aile üzerinde olumsuz bir etkisi olmadığını, normal insanlar gibi sosyal bir yaşam sürebileceklerini belirtmişlerdir. Araştırmanın sonucunda, öğrencilerin engellilere yönelik tutumlarının genel olarak olumlu olduğu belirlenmiştir.

___

  • Referans1 Bacon, E. H. & Schultz, J. B. (1991). A survey of mainstreaming practices, Teacher Education and Special Education, 14, p. 144-149.
  • Referans2 Buell, M. J., Halam, R., Gamel-McCormick, M. & Scheer, S. (1999). A survey of general and special education teacher’s perceptions an in-service needs concerning inclusion, International Journal of Disability Development and Education, 46(2), p. 143-156.