Mustis’teki (Africa Proconsularis) Iulii Anıt Mezarı. Onomastik ve Aile İlişkileri

Bu makale, daha önce yayınlanmış bir yazıtın metnini tamamlayan yeni bir okuma sunmakta-dır. Bu yeni okuma, aile ilişkileri, onomastik çalışma ve anıtın kronolojisi ile ilgili önemli yeni bilgiler içermektedir.

The Mausoleum of Iulii at Mustis (Africa Proconsularis). Onomastic and Family Relationships.

This article presents a new reading that completes the text of an already published inscription. This new reading has important new information regarding the family relationships, the onomastic study and the chronology of the monument.

___

  • H. Abid, Publica Mustitanorum : essai de delimitation, in: A. Mrabet Frontières (ed.), Territoires et Mobilités au Maghreb (Antiquité et Moyen Âge), Centre de Publication Universitaire de Sousse, Sousse 2021, 295-330.
  • J. Beltrán Fortes, “Monvmenta” sepulcrales en forma de altar con pulvinos de los territorios hispanorromanos revisión de materiales y estado de la cuestión, Archivo español de arqueología 189-190, 2004, 101-142.
  • A. Beschaouch, Municipium Iulium Aurelium Mustitanum, Cahiers de Tunisie 15, 1967, 85-102.
  • A. Beschaouch, Mustitana. Recueil des nouvelles inscriptions de Mustis, cité romaine de Tunisie, Paris 1968.
  • A. Beschaouch, Un témoignage sur la prospérité de l'Afrique proconsulaire au milieu du IVe siècle : le forum transitorium aménagé à Mustis sous Magnence et Décence, Comptes rendus des séances de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 149.3, 2005, 1071-1084.
  • A. Beschaouch, Municipium Iulium Aurelium Mustitanum : de Tibère à Marc Aurèle, l’histoire Municipale de Mustis, cité romaine de Tunisie”, Comptes rendus des séances de l’Académie des Inscriptions et Belles-Lettres 158.4, 2014, 1585-1595.
  • B. Borg, Roman Tombs and the Art of Commemoration: Contextual Approaches to Funerary Customs in the Second Century CE., Cambridge 2019.
  • V. Bouard – N. Demaison – L. Maurin, CIL, VIII, 26580 et l’écriture “africaine”, in. M. Khanoussi – L. Maurin (eds.), Dougga (Thugga). Études épigraphiques, Pessac 1997, 209-236.
  • H. Brandt, Konstantin der Grosse in einer Ehrung aus Mustis, ZPE 193, 2015, 304-309.
  • C. Campedelli, La strana vicenda di una statua di Iuppiter Optimus Maximus a Mustis (Tunisia), in P. Ruggeri (ed.), L’Africa Romana. Atti del XX Convegno Internazionale di studi, (Alghero-Porto Conte Ricerche, 26-29 settembre 2013), Roma 2015, 1375-1380.
  • M. Chaouali, Épitaphe inédite de Mustis sur l’administration des domaines impériaux en Afrique du Nord au début du IIe siècle apr. J.-C., Cahiers du Centre Gustave Glotz 25, 81-88.
  • M. Chaouali, Cornelia Fortunata, flaminique du culte impérial à Mustis (Tunisie), Antiquités africaines, 51, 2015, 213-216.
  • M. Dondin-Payre – H. Jaïdi – S. Saint-Amans – M. Sebaï (edd.), Autour du fonds Poinssot: Lumières sur l'archéologie tunisienne (1870–1980), Paris 2016.
  • S. España-Chamorro – G. Gregori, I tetrarchi a Mustis (Africa Proconsolare). Nuove e vecchie iscrizioni, Scienze dell’Antichità 29, 2023.
  • S. España-Chamorro, Mustis revisited. Unpublished inscriptions from the Parisian archives, Libyan Studies 53, 2022.
  • N. Ferchiou, Une cité antique de la Dorsale tunisienne, aux confins de la Fossa Regia: Aïn Rchine et ses environs. Antiquités africaines, 15, 1980, 231-259.
  • N. Ferchiou, Le mausolée de C. Iulius Felix à Henchir Messaouer. Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts - Römische Abteilung 94, 1987, 413-463.
  • N. Ferchiou, ‘Architecture funéraire de Tunisie `a l’époque romaine,’ in P. Trousset (ed.), Monuments funéraires, institutions autochtones en Afrique du nord antique et médiévale (VIe colloque international sur l’histoire et l’archéologie de l’Afrique du Nord). Paris 1995, 111-137.
  • V. Guérin, Voyage archéologique dans la Régence de Tunis. Tome Second, Paris 1862.
  • I. Kajanto, Supernomina, A Study in Latin Epigraphy, Societas Scientiarum Fennica. Commentationes humanarum litterarum. Vol. 40.1, 1967, 1-115.
  • I. Kajanto, The Latin Cognomina, Rome 1982.
  • M. Khanoussi – L. Maurin, Mourir á Dougga. Receuil des inscriptions funéraires, Bordeaux-Tunis 2002.
  • K. Kłodziński – M. Abid, Fulvius Paternus: a New [pr(imi)p(ilaris)] e(gregius) v(ir) from Mustis/Musti (Tunisia), ZPE 217, 2021, 293-298.
  • K. Kłodziński, New procuratores regionis Thuggensis?, ZPE 213, 2020, 305-312.
  • J.-M. Lassère, Recherches sur la chronologie des épitaphes païennes de l'Africa, Antiquités africaines 7, 1973, 7-152.
  • J. P. Moore, The ‘Mausoleum Culture’ of Africa Proconsularis, in: D. L. Stone – L. M. Stirling (eds.), Mortuary landscapes of North Africa, Toronto-Buffalo-London 2007, 75-109.
  • J. Vérité, Restauration d'un arc romain en Tunisie. Archeologia nr. 240, 1988, 52-61.
  • J. Vérité, L’arc est de Mustis en Tunisie : proposition de rectification d’une restauration erronée. Project Report. N/A 2014, http://openarchive.icomos.org/id/eprint/1464/
  • J. Vérité, L'arc dit de Gordien III a Mustis (Le Krib), Tunisie. Un arc mithriaque et honorifique … à la communauté de Mustis (Unpublished paper located https://hal.science/hal-03240142v1).
  • A. M. Yasin, Funerary Monuments and Collective Identity: From Roman Family to Christian Community, The Art Bulletin 87.3, 2005, 433-457.