Amaç: Bu araştırma, ebeveynlerin çocukluk çağı ruhsal travmalarının, çiftler arasındaki uyumlarına, iletişim kurma becerilerine, aile hayatı ve çocuk yetiştirme tutumlarına etkisini ve değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla planlandı. Arka Plan: Literatür incelendiğinde ebeveynlerin çocukluk çağı ruhsal travmalarını, çift uyumlarını, iletişim becerilerini ve aile hayatı ve çocuk yetiştirme tutumlarını bir arada inceleyen herhangi bir çalışmaya rastlanmaadı, bu sebeple bu çalışmanın literatürdeki bilgi açığını ve evlilik kurumuna katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Yöntem: Araştırmanın evrenini, Türkiye’nin İstanbul ilinin Maltepe ilçesine bağlı Cevizli mahallesinde yaşayan çalışmanın kriterlerinin karşılayan evli ve çocuk sahibi ebeveynler oluşturdu. Örneklemi ise popülasyondaki eleman sayısı bilinmeyen örneklem hesaplama formülüyle elde edilmiş olan 384 (384,16) ebeveyn olarak belirlendi. Araştırma tanımlayıcı-ilişki arayıcı ve kesitsel olarak Ocak 2022-Şubat 2022 tarihleri arasında 407 ebeveyn (211 kadın, 196 erkek) ile tamamlandı. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeği, İletişim Becerileri Ölçeği, Yenilenmiş Çift Uyum Ölçeği, Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumları Ölçeği ile toplandı. Veriler, SPSS 22.0 istatistik programı aracılığıyla değerlendirildi. Verilerin analizinde, tanımlayıcı (frekans, yüzde, ortalama, standart sapma, minimum-maksimum) ve karşılaştırmalı istatistiksel yöntemler (t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA)) ve ayrıca korelasyon, regresyon analizleri kullanıldı. Ebeveynlerin ölçek düzeylerini belirleyen boyutlar arasındaki ilişkiler korelasyon ve regresyon analizleri aracılığıyla incelendi. Araştırma değişkenlerinin normal dağılım gösterip göstermediğini belirlemek üzere Kurtosis (Basıklık) ve Skewness (Çarpıklık) değerleri incelendi. Verilerin analizinde parametrik yöntemler kullanıldı. Etki büyüklüğünü hesaplamak için Cohen (d) ve Eta kare (η2) katsayıları kullanıldı. Sonuçlar: Bulgulara göre, çocukluk çağı travmaları iletişim becerilerini, çift uyumunu, aile hayatı ve çocuk yetiştirme tutumlarını, ayrıca iletişim becerileri’nin çift uyumu ile aile hayatı ve çocuk yetiştirme tutumlarını, ek olarak çift uyumu’nun aile hayatı ve çocuk yetiştirme tutumlarını anlamlı derecede etkilediği, ölçeklerin aralarında anlamlı ilişkinin olduğu görüldü. Sonuç: Sonuç olarak ebeveynlerin çocukluk çağı travmaları iletişim becerilerini, çift uyumunu, aile hayatı ve çocuk yetiştirme tutumlarını etkilemektedir.

This research was conducted between the months of January and February in 2022 as a descriptive correlational and cross-sectional study in order to determine the childhood psychological traumas of parents on their adjustment, communication skills, family life, and child-rearing attitudes. The research area consisted of married parents with children who met the criteria of the study living in the Cevizli neighborhood of Maltepe district of Istanbul. The sample was determined as 384 (384,16) parents, whose number of members in the population was unknown, obtained with the sample calculation formula. The research was completed with a total of 407 parents, 211 of whom are female and 196 of whom are male. Data were collected with the Personal Information Form, Childhood Trauma Questionnaire, Communication Skills Scale, Revised Couple Adjustment Scale, Family Life, and Child-rearing Attitudes Scale. The collected data were evaluated using the SPSS 22.0 statistical program. In the data analysis, descriptive (frequency, percentage, mean, standard deviation, minimum-maximum) and comparative statistical methods (t-test, one-way analysis of variance (ANOVA)), as well as correlation and regression, analyses, were used. The relationships between the dimensions determining the scale levels of the parents were examined through correlation and regression analyses. Kurtosis and Skewness values were examined to determine whether the research variables showed a normal distribution. Parametric methods were used in the analysis of the data. Cohen (d) and Eta squared (η2) coefficients were used to calculate the effect size. According to the findings, it was found that childhood traumas affect communication skills, marital adjustment, family life, and child-rearing attitudes, as well as the communication skills affected marital adjustment, family life, and child-rearing attitudes. Moreover, it was found that marital adjustment affected family life and the rearing child. It was seen that there was a significant relationship between the scales and that it created a significant difference according to demographic characteristics (p<0,05). In conclusion, the childhood traumas of parents affect communication skills, marital adjustment, family life, and child-rearing attitudes.