Yeniden Silolamanın Mısır Silajlarının Fermantasyon Kalitesi ve Yem Değeri Üzerine Etkileri

Bu çalışmada, yeniden silolamanın mısır silajlarının fermantasyon kalitesi ve yem değeri üzerine etkileri araştırılmıştır. Fermantasyon döneminin 150. gününde açılan mısır silajı 24 saat süre ile oksijene maruz bırakılmış ve sonrasında 60 gün süre ile yeniden silolanmıştır. Yeniden silolama öncesi ve sonrası silajlarda kimyasal ve mikrobiyolojik analizler yapılmıştır. Ayrıca, silajların in vitro gaz üretim değerleri saptanmıştır. Araştırma sonucunda yeniden silolanan silajların pH, HP, HY, SÇK ve LA içeriğinin önemli düzeyde düştüğü KM, HK, NH3-N/TN, AA, PA, LAB ve maya içeriklerini ise önemli düzeyde arttığı tespit edilmiştir (P<0.000). Silajların yeniden silolanması sonrası HS, NDF, ADF, ADL, Hemi-SEL değerleri artmış (P<0.000), selüloz içeriği ise önemli düzeyde düşmüştür (P<0.036). Mısır silajlarının inkübasyonun 3. saatinden 96. saatine kadar in vitro gaz ve metan üretimleri, ME, NEL ve OMS değerleri yeniden silolama ile düşmüştür (P<0.000). Mısır silajlarının yeniden silolama öncesi KMS, KMT ve NYD değerleri sırası ile %2.70, %67.90 ve 141.96 iken yeniden silolama sonrası %2.37, %67.48 ve 123.77 olarak tespit edilmiş, yeniden silolama silajların KMS, KMT ve NYD değerlerinin önemli düzeyde düşmesine neden olmuştur (P<0.000). Araştırma sonucunda yeniden silolamanın mısır silajlarının besin madde içeriğinin önemli ölçüde düşmesine neden olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle özellikle saha şartlarında; hayvancılık işletmeleri besin madde kayıpları nedeniyle yeniden silolanmış mısır silajı satın almaktan kaçınmalıdır. Silaj satın almalarının zorunlu olduğu durumlarda ise, KM içeriği yüksek (>%30) mısır silajları tercih edilmelidir. Besin madde kayıplarını azaltmak için, siloyu açma ve yeniden silolama arasındaki süre mümkün olduğunca kısa olmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Mısır silajı, Yeniden silolama, In vitro gaz, In vitro metan

PDF

___

1 .Akyıldız, A. R. 1984. Yemler bilgisi laboratuvar kılavuzu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, 895.
2. Anonim. 1986. The Analysis of Agricultural Material, Reference Book: pp. 427, 428, London.
3. Anonim. 2021. Yem bitkisi istatistikleri. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr-(Erişim tarihi: 19.8.2022).
4. Ashbell, G., Weinberg, Z. G., Azriel, A., Hen, Y., Horev, B. 1991. A simple system to study the aerobic deterioration of silages. Can. Agric. Eng., 33, 391–393.
5. Blümmel, M., Ørskov, E. R. 1993. Comparison of in vitro gas production and nylon bag degradability of roughages in predicting of food intake in cattle. Anim Feed Sci Technol, 40,109-119.
6. Bolsen, K. K., Ashbell, G., & Wilkinson, J. M. 1995. Silage additives. Biotechnology in animal feeds and animal feeding., 33-54.
7. Canbolat, O., Karaman, Ş. 2009. Bazı baklagil kaba yemlerinin in vitro gaz üretimi, organik madde sindirimi, nispi yem değeri ve metabolik enerji içeriklerinin karşılaştırılması. Tarım Bilim Derg, 15 (2): 188-195.
8. Chen, J., Stokes, M. R., Wallace, C. R. 1994. Effects of enzyme-inoculant systems on preservationand nutritive value of haycrop and corn silages. Journal of Dairy Science, 77(2), 501-512.
9. Chen, Y., Weinberg, Z. G. 2014. The effect of relocation of whole-crop wheat and corn silages on their quality. Journal of Dairy Science, 97(1), 406-410.
10. De Lima, T. O., De Almeida Lino, A., Sanches, L. A., Brito, V. M., Dos Santos-Araujo, S.N., Sant’Anna, M. A. C. and de Araujo, L. C. 2020. Quality of re-ensiled sorghum silages after prolonged periods of environmental exposure. Semina: Ciências Agrárias, 41(1), 357-362.
11. Dos Anjos, G. V. S., Gonçalves, L. C., Rodrigues, J. A. S., Keller, K. M., Coelho, M. M., Michel, P. H. F., Ottoni, D., Jayme, D. G. 2018. Effect of re-ensiling on the quality of sorghum silage. Journal of Dairy Science, 101(7), 6047-6054.
12. Dubois, M., Giles, K.., Hamilton, J. K., Rebes, P. A., Smith, F. 1956. Colorimetric method for determination of sugars and related substances. Analytical Chemistry, 28: 350-356.
13. Efe, E., Bek, Y., Şahin, M. 2000. SPSS’te çözümleri ile istatistik yöntemler II. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Rektörlüğü Yayınları, Kahramanmaraş, s. 223.
14. Faria, E. F. S., Da Silva, T. C., Pina, D. D. S., Santos, E. M., De Araújo, M. L. G. M. L., Da Silva, L. O., & De Carvalho, G. G. P. 2020. Do re-ensiling time and application of lactobacillus buchneri alter the characteristics of sugarcane silage? The Journal of Agricultural Science, 158(5), 438-446.
15. Heron, S. J., Edwards, R. A., & McDonald, P. 1986. Changes in the nitrogenous components of gamma‐irradiated and inoculated ensiled ryegrass. Journal of the Science of Food and Agriculture, 37(10), 979-985.
16. Kaya, Ş., 2008. Kaba yemlerin değerlendirilmesinde göreceli yem değeri ve göreceli kaba yem kalite indeksi. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 1(1): 59-64.
17. Kızılşimşek, M., Mokhtari, N. E. P., Adem, E. R. O. L., Öztürk, Ç., & Gürkan, L. 2016. Laktik asit üretme yeteneklerinin yüksek olduğu bilinen izolatların mısır silajının in vitro gaz üretim değerleri ve yem kalitesi özelliklerine etkileri. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25(ÖZEL SAYI-2), 285-288.
18. Koç, F., Coşkuntuna, L. 2003. Silo yemlerinde organik asit belirlemede iki farklı metodun karşılaştırması. Hayvansal Üretim, 44(2), 37-46.
19. Kung Jr, L., & Shaver, R. 2001. How good is your silage making. Hoard’s Dairyman, 146, 597.
20. Kung Jr, L., Williams, P., Schmidt, R. J., & Hu, W. 2008. A blend of essential plant oils used as an additive to alter silage fermentation or used as a feed additive for lactating dairy cows. Journal of Dairy science, 91(12), 4793-4800.
21. Kurtoğlu, V. 2011. Silage and Silage Additives. Aybil Publishing; Konya. Turkey: p. 356.
22. Lima, E. M. D., Gonçalves, L. C., Keller, K. M., Rodrigues, J. A. D. S., Santos, F. P. C., Michel, P. H. F., & Jayme, D. G. 2016. Re-ensiling and its effects on chemical composition, in vitro digestibility, and quality of corn silage after different lengths of exposure to air. Canadian Journal of Animal Science, 97(2), 250-257.
23. McDonald, P., Edwards, R. A., Greenhalgh, J. F. D. 2002. Animal Nutrition. 6th Edition. Longman, London and New York. 543 p.
24. McDonald, P., Henderson, A. R., Heron, S. J. E. 1991. The Biochemistry of Silage. Second Edition. Chalcombe Publication, Marlow, England. 340 p.
25. Medeiros, P. H. A., de Oliveira, A. F., de Lima, E. M., Gonçalves, L. C., dos Santos Rodrigues, J. A., Keller, K. M., da Glória, J. R., Borges, A. L. C. C., Lana, Â. M. Q., & Jayme, D. G. 2022. Re-ensiling and microbial inoculant use effects on the quality of maize silages exposed to air. Revista Brasileira de Agropecuária Sustentável, 12(1), 19-28.
26. Menke, K. H., & Steingass, H. 1988. Estimation of the energetic feed value obtained from chemical analysis and in vitro gas production using rumen fluid. Anim. Res. Develop., 28: 7–55.
27. Menke, K. H., Raab, L., Salewski, A., Steingass, H., Fritz, D., & Schneider, W. 1979. The estimation of the digestibility and metabolizable energy content of ruminant feedingstuffs from the gas production when they are incubated with rumen liquor in vitro. The Journal of Agricultural Science, 93(1), 217-222.
28. Michel, P. H. F., Gonçalves, L. C., Rodrigues, J. A. S., Keller, K. M., Raposo, V. S., Lima, E. M., & Jayme, D. G. 2017. Re‐ensiling and inoculant application with lactobacillus plantarum and propionibacterium acidipropionici on sorghum silages. Grass and Forage Science, 72(3), 432-440.
29. Moore, J. E., Undersander, D. J., 2002. Relative forage quality: Alternative to relative feed value and quality index. Proceedings 13th Annual Florida Ruminant Nutrition Symposium, 16-32.
30.Okumuş, A. 2021. İkinci ürün mısır silajına fındık zurufu ilavesinin silaj fermantasyonu, aerobik stabilite ve in vitro gaz üretimi üzerine etkileri. Yüksek lisans tezi, UÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Bursa.
31. Pahlow, G., Muck, R. E., Driehuis, F., Elferink, S. J. O., & Spoelstra, S. F. (2003). Microbiology of ensiling. Silage Science and Technology, 42, 31-93.
32. Polat, C., Koç, F., ve Özdüven, M.L., 2005. Mısır silajında laktik asit bakteri ve laktik asit bakteri+enzim karışımı inokulantların fermantasyon ve toklularda ham besin maddelerinin sindirilme dereceleri üzerine etkileri. Journal of Tekirdag Agricultural Faculty, 2(1): 13-22.
33. Redfearn, D. H., Zhang, H., & Caddel. J. 2006. Forage quality interpretations. Oklahoma Cooperative Extension Service F-2117. http://pods.dasnr.okstate.edu/docushare/dsweb/Get/Do cument-2557/F-2117web.pdf (Erişim Tarihi: Eylül 2022).
34. Richardson, C., 2001. Relative feeding value (RFV), an indicator of hay quality. OSO Extension Fact F2117, http://clay.agr.okstate.edu/alfalfa/webnews /quality3.
35. Seale, D. R., Pahlow, G., Spoelstra, S. F., Lindgren, S., Dellaglio, F., & Lowe, J. F. (1990). Methods for the microbiological analysis of silage. Grovfoder (Sweden).
36. Supelco. 1998. Solid phase microextraction: Solventless sample preparation for monitoring flavor compounds by capilllary gas chromatoghraphy. Bulletin 869A. Belefonte, PA.
37. Tabacco, E., Piano, S., Cavallarin, L., Bernardes, T. F., & Borreani, G. 2009. Clostridia spore formation during aerobic deterioration of maize and sorghum silages as influenced by lactobacillus buchneri and lactobacillus plantarum inoculants. Journal of Applied Microbiology, 107(5), 1632-1641.
38. Van Soest, P. V., Robertson, J. B., & Lewis, B. A. 1991. Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber, and nonstarch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74(10), 3583-3597.
39. Wilkinson, J. M., & Davies, D. R. 2013. The aerobic stability of silage: key findings and recent developments. Grass and Forage Science, 68(1), 1-19.
40. Yavuz, M. 2005. Bazı ruminant yemlerinin nispi yem değeri ve in vitro sindirim değerlerinin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2005(1).