Sporcu ve Sedanter Lise Öğrencilerinin Özgüven Düzeylerinin Karşılaştırılması (Kırşehir İli Örneği)

Bu çalışmanın amacı, liseli sporcu öğrenciler ile sedanter öğrencilerin özgüven düzeylerini karşılaştırmaktır. Çalışma, 2016-2017 Eğitim Öğretim Yılı’nda, Kırşehir ilinde, okul ve kulüp takımlarında görev alan 92 sporcu öğrenci ile 87 sedanter öğrenci olmak üzere 179 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmada veri toplama aracı olarak Akın (2007) tarafından geliştirilen özgüven ölçeği kullanılmıştır. Shapiro-Wilk testi ile sınanan verilerin analizinde, Non-Parametrik testlerden Kruskal-Wallis testi uygulanmıştır. Elde edilen verilere yapılan analize göre, takım sporu yapanların, bireysel spor yapanlara ve sedanterlere göre özgüven seviyelerinin istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu görülmüştür (p<.05). Sedanter öğrencilerin, sporcu öğrencilere göre, hem içsel hem de dışsal özgüven seviyelerinin daha düşük olduğu sonucuna varılmıştır.
Anahtar Kelimeler:

Sporcu öğrenci, Sedanter

___

  • Akagündüz, N. (2006). İnsan Yaşamında Özgüven Kavramı. Ümraniye Rehberlik ve Araştırma Merkezi Müdürlüğü Yayınları. Sayı:1. 2006. İstanbul.Akın, A. (2007). Öz-Güven Ölçeğinin Geliştirilmesi ve Psikometrik Özellikleri, Abü, Eğitim Fakültesi Dergisi, 7,(2): 165-175.Biçer, T. Yaşamda ve sporda doruk performans. Sistem yayıncılık, İstanbul. p.136-145, 1997.Burton, K., Platts, B. Building Self-Confidence for Dummies. Chichester, West Sussex: John Wiley and Sons. 2006.Duman, S., Kuru, E. (2010). Spor Yapan Ve Spor Yapmayan Türk Öğrencilerin Kişisel Uyum Düzeylerinin Belirlenmesi ve Karşılaştırılması, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(1): 18-26.Feltz, D.H. (2007). Self Confidence and Sport Performance, Exercise and Sport Sciences Reviews, 16 (1): 423-458.Gökhan N. Olgun P. Gürses Ç. Sportif Yetenek Araştırma Metodu Türkiye Uygulaması. İstanbul: TSV Yayınları; s.13. 1979. Gürer B. (2017). The Research About Reasons Of Mountaineers' Attend To Ice Climbing And Its Effects On Their Self-Confidence, European Journal of Education Studies, 3(8): 501-515. Jones, R., Swain, A. (1995). Predisposition to Experience Debilitative and Facilitative Anxiety in Elite and Nonelite Performers. The Sport Psychology, 9: 201-211.Michael J. Mahoney and Benjamin P. Chapman. Psychological Skills Training in Sport. University of North Texas, Denton, Texas, USA. 2004.Ödemiş, M. (2014). 12 Haftalık Latin Dans Eğitiminin Üniversite Öğrencilerinin Öz Güven Düzeylerine Etkisinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale: 18 Mart üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.Slutzky, C.B., Simpkins, S.A. (2009). The Link Between Children’s Sport Participation and Self-Esteem: Exploring The Mediating Role of Sport Self-Concept, Psychology of Sport and Exercise, 10: 381–389.Weinberg, R., and Gould, D. Psychological Foundations in Sport and Exercise, Champaign, IL. Human Kinetics Press. 2003.Yarımkaya., E, Akandere, M., Baştuğ, G. (2014). Effect of Self-Confıdence Levels of 12-14 Years Old Students on Their Serving Aiılity in Volleyball, Niğde University Journal of Physical Education And Sport Sciences, 8(2): 242-250.Yıldırım, F. (2013). Sportif Sürekli Kendine Güven Alt Ölçeğinin Uyarlanması ve Ortaöğretim Kurumlarındaki Öğrencilerde Sportif Sürekli Kendine Güvenin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı.