Eğitim ve Öğretim Alanındaki Çevre Etiği Tez Çalışmalarının İncelenmesi

Toplumsal yaşamın hemen her alanında meydana gelen hızlı değişimler ve dönüşümler, birçok alanda etik yaklaşımın öne çıktığı bir söylemler alanı meydana getirmiştir. Çevre etiği, insanlar ve doğal çevreleri arasındaki ilişkilerin içinde bulunduğu toplumun değerleri ve kuralları çerçevesinde nasıl şekillenmesi gerektiği, insanın nelere ve kimlere karşı sorumlu olduğu gibi konular ile ilgilenmektedir. Çevre etiğinin amacı, doğanın korunması yanında insanın mutlu olmasını sağlamaktır. Araştırma 2016 yılına kadar Türkiye’de eğitim ve öğretim alanında çevre etiği konusunda gerçekleştirilen tez çalışmalarını incelemek amacıyla yapılmış tarama modelinde betimsel araştırma çalışmasıdır. Araştırmanın çalışma grubunu 7 tez çalışması oluşturmaktadır. Bu çalışmalara, YÖK Tez Tarama Merkezine tarama için ‘’çevre etiği’’ kelimeleri yazılıp ve eğitim-öğretim konu alanı seçilerek ulaşılmıştır. Tezlerin incelenmesi sırasında, tez çalışmalarının yılları, yayımlanan üniversite, tezin türü, araştırmacının cinsiyeti, çalışma grubu, araştırma modeli, araştırma yöntemi inceleme kriteri olarak seçilmiştir. Analizler sonucunda; çevre etiği konusunda 2009 yılından önce eğitim ve öğretim alanında tez çalışmasına rastlanılmadığı ve 2011 ile 2012 yıllarında hiç çalışma olmadığı, çevre etiği ile ilgili çalışmaların en çok 2009 yılında yapıldığı, çalışmaların en fazla Gazi Üniversitesi tarafından yayımlandığı, çalışmaların %85,72’sinin yüksek lisans çalışması olduğu ve tez çalışmalarını yürüten araştırmacıların 6’sının kadın, 1’inin erkek olduğu belirlenmiştir. Çalışma sonuçları ilgili literatürle detaylıca tartışıldıktan sonra konuyla ilgili önerilere yer verilmiştir.
Anahtar Kelimeler:

Çevre etiği, Eğitim Öğretim

Investıgation Of Thesıs Studıes Of Envıronmental Ethics In Education and Training

The rapid changes and transformations that have taken place in almost every field of social life have brought a field of discourse that has come to the forefront of many field ethical approaches. The relationship between environmental ethics, people and natural environments is concerned with issues such as how society's values and rules should be framed, who is responsible for what and who. The purpose of environmental ethics, besides the protection of nature is to be happy people. The research is a descriptive research study in the screening model to examine the thesis studies on environmental ethics in the field of education and training in Turkey until 2016. The study group of the study has 7 thesis studies. In these studies, the word '' environmental ethics '' was written for the screening of the YÖK Thesis Screening Center and the subject area of education was selected. During the examination of the theses, the years of the thesis studies, university published, type of thesis, gender of researcher, study group, research model, research method were selected as criterion. As a result of the analyzes; Environmental ethics were not encountered in the field of education and training before 2009 and there were no studies in 2011 and 2012 and most of the studies related to environmental ethics were carried out in 2009 and % 85,72 of the studies published by Gazi University and 6 of the researchers conducting the thesis studies were female and 1 were male. After discussing the results of the study in detail with the relevant literature, the relevant proposal was given.

___

  • Atasoy, E. (2006). Çevre İçin Eğitim, Ezgi Kitapevi, ISBN:975860652-2, Bursa.352s.
  • Des Jardins, J.R. (2006). Çevre Etiği, Çeviren: Ruşen Keleş, İmge Kitabevi, ISBN: 975-533-471-8, Ankara.539s.
  • Fırat, A. S. (2003). Çevre Etiği Kavramı Üzerine Yeniden Düşünmek. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 58 (3), s.105-144.
  • Gautier, C. (2014). Petrol, Su ve İklim, Çeviren: Sevgi Genç, TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları. ISBN:978-975-403-946-7. Ankara.363s.
  • Karaca, C. (2008). Çevre, İnsan ve Etik Çerçevesinde Çevre Sorunlarına ve Çözümlerine Yönelik Yaklaşımlar, Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 12, 1, s.19-33.
  • Karataş, A. (2013). Çevre Bilincinin Geliştirilmesinde Çevre Eğitiminin Rolü ve Niğde Üniversitesi Eğitim Fakültesi Örneği, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara. 279s.
  • Kılıç, S. (2008). Çevre Etiği Ortaya Çıkışı, Gelişimi ve Sonuçları. Orion Kitabevi, ISBN:978-9944-769-08-2, Ankara.254s.
  • Özdemir, O. (2016). Ekolojik Okuryazarlık ve Çevre Eğitimi. Pegem Akademi, ISBN:978-605-318-597-0, Ankara.132s.
  • Sobel, D. (2014). Ekofobiyi Aşmak Doğa Eğitiminde Kalbin Yeri, Çeviren: İlknur Urkun Kelso, Yeni İnsan Yayınevi, ISBN:978-605-5895-38-9, İstanbul. 80s.
  • Yıldız, M. (2016). Doğa Koruma ve Ormancılıkta Kamudaki Karar Vericilerin Çevre Etiği Algısının Uygulama Etik Açısından Değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.