Ortaokul Öğrencilerinin Kesirlerle İşlemleri Modelleme Becerileri ve Matematik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Bu araştırmada, ortaokul öğrencilerinin kesirlerle işlemler konusunu modelleme becerileri ve matematik tutumları arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma 2016-2017 eğitim öğretim yılında Ankara ili Keçiören İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı 6 tanesi ortaokul ve 6 tanesi imam-hatip ortaokulu olmak üzere rastgele seçilen 6.ve 7. sınıf öğrencileri ile yürütülmüştür (506 öğrenci). Değerlendirmeye alınan öğrenci sayısı ise 479'dur. Bu çalışmada, araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu, Kesirlerle İşlemler Konusunu Modelleme Testi ve Aşkar (1986) tarafından geliştirilen Matematik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 16 programı kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilere göre, matematik tutumu ile başarı puanı arasında pozitif yönlü orta kuvvetli bir ilişki olduğu görülmüştür. Matematik tutumu sınıfa göre anlamlı farklılık göstermektedir ve 6. Sınıfların matematik tutumu 7. Sınıflara göre olumlu yönde daha yüksektir. 1. Dönem matematik karne notu ve günlük ders çalışma süresi arttıkça matematik tutumu da olumlu yönde artmaktadır. Matematik tutumu matematikte başarılı olacağı inancına göre anlamlı farklılık göstermektedir ve başarılı olacağına inananların matematik tutumları olumlu yönde daha yüksektir. Başarı puanı sınıfa göre anlamlı farklılık göstermektedir ve 7. Sınıfların başarı puanı 6. Sınıflara göre daha yüksektir. 1. Dönem matematik karne notu arttıkça başarı puanı da artmaktadır. Başarı puanı matematikte başarılı olacağı inancına göre anlamlı farklılık göstermektedir ve başarılı olacağına inananların başarı puanları daha yüksektir. 

___

  • Akın, F. (2002). İlköğretim 4., 5., 6., 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Akkoyunlu, A. (2003). Ortaöğretim 10.sınıf öğrencilerinin seçtikleri alanlara göre, öğrenme ve ders çalışma stratejileri, matematik dersine yönelik tutumları ve akademik başarıları üzerine bir araştırma. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Arslantürk, E. (2013). Lise öğrencilerinin öğrenim stratejileri ile matematik tutumları arasındaki ilişki (Balıkesir ili Manyas ilçesi örneği). (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Aşkar, P. (1986). Matematik Dersine Yönelik Tutumu Ölçen Likert Tipi Bir Ölçeğin Geliştirilmesi, Eğitim ve Bilim, 11(62), 31 -36.Baykul, Y. (2016). İlköğretim matematik öğretimi. (13.Baskı). Ankara: Pegem.Baykuş, Y. (2000). İlköğretimde matematik öğretimi 1-5. sınıflar için. Ankara: Pegem.Bayturan, S. (2004). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin matematik başarılarının matematiğe yönelik tutum, psikososyal ve sosyodemografik özellikleriyle ilişkisi. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Büyüköztürk, Ş. (2014). Deneysel desenler: öntest-sontest, kontrol grubu, desen ve veri analizi. Ankara: Pegem A.De Carlo & Lawrance T. (1997). “On the Meaning and Use of Kurtosis”, Psychological Methods, 2, 292-307.Dede, Y. & Dursun, Ş. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin matematik kaygı düzeylerinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 295-312.Ekizoğlu, N. & Tezer, M. (2007). İlköğretim öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumları ile matematik başarı puanları arasındaki ilişki. 7th International Educational Technology Conference. Volume II. Nicosia - North Cyprus.Gülten, D.Ç. , Poyraz, C. & Karaduman, G.B. (2012). İlköğretim öğrencilerinin matematiğe karşı tutumları ile matematik dersine çalışmaları arasındaki ilişkinin farklı değişkenler açısından araştırılması. 2nd International Conference on New Trends in Education.Groeneveld, R.A. & Meeden, G. (1984), “Measuring Skewness and Kurtosis”, The Statistician, 33, 391-399.Hızlı, E. (2013). Üstün zekalı ve yetenekli çocukların matematik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Hopkins, K.D. ve Weeks, D.L. (1990). “Tests for normality and measures of skewness and kurtosis: their place in research reporting”, Educational and Psychological Measurement, 50, 717-729.Kalın, G. (2010). İlköğretim öğrencilerinin matematik tutumları, öz yeterlikleri, kaygıları ve dersteki başarılarının incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Karadeniz, İ. (2014). Kırsal kesimdeki ortaokul öğrencilerinin matematiğe ilişkin kaygıları ile matematik tutumları arasındaki ilişki. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Kurt, E. (2008). Raven SPM PLUS Testi 5.5 – 6.5 yaş geçerlik, güvenirlik, ön norm çalışmalarına göre üstün zekalı olan ve olmayan öğrencilerin erken matematik yeteneklerinin karşılaştırılması. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Mirasyedioğlu, Ş. , Hacısalihoğlu, H. &Akpınar, A. (2004). İlköğretim 6-8 Matematik Öğretimi. Ankara: Asil.Moenikia, M. & Zahed-Babelan, A. (2010). A study of simple and multiple relations between mathematics attitude, academic motivation and intelligence quotient with mathematics achievement. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2(1),1537-1542.Moors, J.J.A. (1986), “The meaning of kurtosis: darlington reexamined”, The American Statistician, 40, 283-284.Norman, R. D. (1977). Sex differences in attitudes toward aritmetic mathematics from early elementary school to collage levels. Journal of Psychology, 97(1), 247-256.Nunnally, J. C. (1967). Psychometic theory. McGraw-Hill, Inc. (1. Baskı). New York.Pehlivan, H. (2010). Ankara Fen Lisesi öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumları ile akademik benlik tasarımlarının bazı ailesel faktörler açısından incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(3), 805-818.Saraçoğlu, F. (2016). İlköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin matematik başarıları ve matematik dersine yönelik tutumlarının incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Şentürk, B. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin genel başarıları, matematik başarıları, matematik dersine yönelik tutumları ve matematik kaygıları arasındaki ilişki. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.Taşdemir, C. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin matematik dersine karşı tutumları: Bitlis ili örneği. Dicle Üniversitesi. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1)2, 89-96.Tezbaşaran, A.A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikoloji Derneği.Uğurluoğlu, E. (2008). İlköğretim öğrencilerinin matematik ve problem çözmeye ilişkin inançlar ile tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.S. Uşun & E. Gökçen. (2006). İlköğretim ikinci kademede etkinlik temelli öğretim yaklaşımının öğrencilerin matematik dersine yönelik tutumlarına etkisi. International Online Journal of Educational Sciences, 2(2),532-561.Uysal, O. (2007). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin matematik dersine yönelik problem çözme becerileri, kaygıları ve tutumları arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi. (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir. Yee, L. S. (2011). Mathematics Attitudes and Achievement of Junior College Students in Singapore. Shaping the future of mathematics education: Proceedings of the 33rd annual conference of the Mathematics Education Research Group of Australasia, 681-689.