___

• KAYNAKÇA
• Adıgüzel, M., S. (2004). Türkçe Öğretim Yöntemleri, Ankara: Yeryüzü Yayınları.
• Akçay, E. (2009). 100 Temel Eser'in Kelime Kazanımı Açısından Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Aksan, D. (1998). Her Yönüyle Dil / Ana Çizgileriyle Dilbilim, Ankara: TDK Yay.
• Aksoy, Ö., A. (1990). Dil Yanlışları, Ankara: Emel Yayınevi, 3.Baskı.
• Bayram, İ. (2007). 9. Sınıf Türk Edebiyatı Kitabının Öğrencilerin Kelime Hazinesine Katkısı Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Bilgin, M. (2006). Anlamdan Anlatıma Türkçemiz, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Budak, Y. (2000). Sözcük Öğretimi ve Sözlüğün İşlevi, Dil Dergisi, sayı: 92.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. B., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yay.
• Cemiloğlu, M. (2003). Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi, İstanbul: Alfa Yayınları.
• Chen, Y. (2011). Dictionary Use And Vocabulary Learning In The Context Of Reading, International Journal Of Lexicography Advance Access Published 12(2), 1-32.
• Coady, J. (1993). Research on ESL/EFL Vocabulary Acquisition: Putting it in context, (T. Huckin, M. Haynes, & J. Coady, Eds.), Second Language Reading and Vocabulary Learning, Ablex Publishing Corporation, Norwood, NJ, pp. 3–23.
• Çapri B. ve Çelikkaleli Ö. (2008). Öğretmen Adaylarının Öğretmenliğe İlişkin Tutum ve Mesleki Yeterlik İnançlarının Cinsiyet, Program ve Fakültelerine Göre İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 9 (15), 33–53.
• Çiftçi M. (2010). Dil Öğretimi. Yayımlandığı kitap Çetin, İ. (Editör), Dil ve Edebiyat Öğretim Yöntemleri (107-158), Ankara: Nobel yay.
• Çotuksöken, Y. (1996). Bir Dilcinin Günlüğünden Okul Sözlüğünün Eleştirisi. İstanbul: İnsancıl Yayınları.
• Çotuksöken, Y. (2002). Türkçe Üzerine Denemeler ve Eleştiriler 1, İstanbul: Papatya Yayıncılık.
• Demir, C. (2006). Türkçe/Edebiyat Eğitimi ve Kişisel Kelime Serveti, Milli Eğitim, 34 (169), 207-225.
• Dóczi, B. (2011). Comparing The Vocabulary Learning Strategies of High School and University Students: A Pilot Study, Wopalp, 5,138-158.
• Dönger, A. (2009). Sözlük Kullanma Eğitiminin Yabancı Dil Olarak Almanca Öğrenimine Etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, Adana.
• Emecan, N. (1998). 1960’tan Günümüze Türkçe Bir Sözlük Denemesi. İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.
• Eminoğlu, E. (2010). Türk Dilinin Sözlükleri ve Sözlükçülük Kaynakçası. Sivas: Asitan Yayıncılık.
• Göçer, A. (2001). Türk Dili ile İlgili Sözlüklere Genel Bir Bakış ve Günümüz İlköğretim Sözlükleri, Türk Dili, Sayı 598.
• Göğüş, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
• Gülseren, C. ve Batur, Z. (2009). Sözlüklerin Niteliği Ve İşlevsel Özelliği Bağlamında Sözlük Okuma Alışkanlığının Anadili Becerilerine Etkisi Üzerine Kuramsal Bir Yaklaşım, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 4(4),135-147.
• Hacıeminoğlu, M. N. (1996). Milli Eğitim Bakanlığının Dil Politikası, Türk Kültürü, S. 42 .
• Huckin, T. & Coady, J. (1999). Incidental vocabulary acquisition in a second language: A review, SSLA, 21,181–193.
• İnce, H. G. (2006). Türkçede Kelime Öğretimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Kantemir, E. (1976). Türkiye'de Liselerde Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi. MEB Basımevi, İstanbul: Talim Terbiye Dairesi Yayınları.
• Kantemir, E. (1981). Yazılı Sözlü Anlatım, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Kantemir, E. (1991). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Gözden Geçirilmiş 3. Baskı. Ankara: AÜ Eğitim Bilimleri Fakültesi Yay.
• Karadağ, Ö. (2011). İlköğretim Türkçe Sözlüklerinin Hazırlanmasında Temel Ölçütler, Türklük Bilimi Araştırmaları, 30, 193-207.
• Karadağ, Ö. ve Kurudayıoğlu, M. (2010). 2005 Türkçe Programına Göre Hazırlanmış İlköğretim Birinci Kademe Türkçe Ders Kitaplarının Kelime Hazinesi. TÜBAR-XXVII(2), 423-436.
• Karadüz, A. (2009). Sözlük, Sözcük Anlamı ve Öğrenme Üzerine, Turkish Studies, 4,(4), 636-649.
• Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kaya, N. (2007). Okul Sözlüklerinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Knight, S. (1994). Dictionary: The Tool of Last Resort in Foreign Language Reading? Modern Language Journal, 78 (5), 285-299.
• Korkmaz, Z. (2003). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi). Ankara: TDK Yay.
• Lai, Y. (2005). Teaching Vocabulary Learning Strategies: Awareness, Beliefs, And Practices. A Survey Of Taiwanese Efl Senior High School Teachers. Ma İn English Language Teaching Department of Language & Linguistics, University Of Essex.
• Li Jin, L. ve Deifell, E. (2013). Foreign Language Learners' Use and Perception of Online Dictionaries: A Survey Study , MERLOT Journal of Online Learning and Teaching, 9(4),515-533.
• Mcdowell, K. ve Carroll J. (2011). Manipulating word properties: Targeting vocabulary learning for children with and without speech sound inaccuracies, Child Language Teaching and Therapy, 28(1), 101–121.
• Meb. (2005). Türk Edebiyatı ve Dil ve Anlatım Dersi Öğretim Programı Ve Kılavuzu. İstanbul: MEB Yay.
• Melanlıoğlu, D. (2013). Ortaokul Öğrencilerinin Sözlük Kullanma Alışkanlıkları: Nitel Bir Araştırma, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(2 ), 266-284.
• Mutlu, H. K. (2009). Türkçe Öğretiminde Sözlükçülük Tekniği Açısından Tematik Sözlükler, Turkish Studies, 4(4), 814-822.
• Özbay, M. ve Melanlıoğlu, D. (2013) Türkçe öğrenen yabancıların sözlük kullanma becerileri üzerine bir araştırma, Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 13-23.
• Porzıg, W. (1985). Dil Denen Mucize, (Çev.Vural Ülkü) Ankara: Kültür Bak.Yayınları.
• Rıankamol, N. (2008). A Survey Study Of Vocabulary Learning Strategies Of Gifted English Students At Triam Udomsuksa School In The First Semester Of Academic Year 2008, Unpublished Thesis, Language Institute, Thammasat Unıversity, Bangkok, Thailand.
• Sağır, M. (2002). Türkçe Dilbilgisi Öğretimi, Ankara: Nobel Yayınları.
• Scott, J. A., ve Nagy, W. E. (1997). Understanding the definitions of unfamiliar verbs, Reading Research Quarterly, 32(2),184–200.
• Sever, S. (2004).Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sezer, A. (1993). İletişim Araçlarının Dil Gelişimine Etkisi” Türkçe Öğretimi ve Sorunları, Yayına Hazırlayan: Ferhan Oğuzkan, Ankara: TED Yayını.
• Temizkan, M. (2007). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Derslerinde Okuma Stratejilerinin Okuduğunu Anlama Üzerindeki Etkisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Ankara.
• Topuzkanamış, E. (2014). Yazma Stratejileri Öğretiminin Türkçe Öğretmenliği Birinci Sınıf Öğrencilerinin Yazma Başarısına Etkisi, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(2), 274-290.
• Uzun, E. N. (2005). Modern Dilbilim Bulguları Işığında Türkçe Sözlüğe Bir Bakış http://turkoloji.cu.edu.tr/dılbılım/uzun_02.pdf, 01. 07. 2013 tarihinde erişilmiştir.
• Ünlü, H., Sünbül A. M. ve Aydos L. (2008). Beden Eğitimi Öğretmenleri Yeterlilik Ölçeği Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 9,(2), 23-33.
• Yalçın, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri, Ankara: Akçağ Yayınları.
• Yapıcı, Ş. ve Yapıcı, M. (2005). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Yücel, H. A. (1995). Öğretmen- Öğrenci Köşesi, Ankara: Kültür Bakanlığı.