19234

21. Yüzyıl Becerileri Işığında FATİH Projesi Değerlendirmesi

Günümüz bireylerinin eğitim yaşamlarında başarıya ulaşabilmeleri ve günümüz istihdamında pay sahibi olabilmeleri için temel bilgi ve becerilerinin ötesinde 21. yüzyıl becerileri olarak adlandırılan bir dizi beceriye sahip olmaları gerekmektedir. Bu çalışmada ilk olarak 21. yüzyıl becerilerini tanıtmak ve bu becerilerin önemini vurgulamak amaçlanmıştır. Çalışmanın bir diğer boyutunu, bilişim teknolojilerinin öğrenme-öğretme sürecine etkin bir şekilde entegrasyonunu hedefleyen FATİH projesi oluşturmaktadır. 21. yüzyıl becerilerinin içeriğine ve FATİH projesinin kapsamına bakıldığında aralarında gerek doğrudan gerekse dolaylı bir takım ilişkilerin olduğu görülmektedir. Bu kapsamda bir teknoloji entegrasyonu projesi olan FATİH projesinin 21. yüzyıl becerileri ile olan ilişkisini ortaya koymak amacıyla ilgili değerlendirmeler yapılmış ve önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

21. yüzyıl becerileri, FATİH projesi, Teknoloji entegrasyonu

-

It is necessary for today’s people to get an achievement and have a part in employment of the 21st century, they have some basic knowledge called as 21st century skills besides some basic knowledge and skills. In this study, first of all, it is tried to emphasize that the importance of the 21st century skills. Another aspect of the study is related with the FATİH Project which targets to integrate information technologies to learning and teaching processes. When we look at the contents of 21st century skills and FATİH Project, there are some relations between them which are direct or indirect. Within this framework, in order to present the relations between FATİH Project and 21st century skills, assessment and some suggestions will be made

Keywords:

21st century skills, FATİH Project, Technology integration,

PDF

___

Association of College and Research Libraries, (ACRL). (2013). 08 Kasım 2013 tarihinde
http://www.ala.org/acrl/standards/informationliteracycompetency
adresinden erişilmiştir.
Aufderheide, P. (1993). National leadership conference on media literacy. Conference report. Washington, DC: Aspen Institute.
Baskan, G. A. (2001). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen yetiştirmede yeniden yapılanma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 16-25.
Biçer, G. & Düztepe Ş. (2003). Yetkinlikler ve yetkinliklerin işletme açısından önemi. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, 2, 13-20.
Bozkurt, N. (2004). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin iletişim becerilerine ilişkin algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 443-454.
Dağkıran, D. (2010). The impact on critical thinking of the use of L1and L2 in peer feedback. Doktora Tezi, Bilkent Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Dinçer, S., Şenkal, O. & Sezgin, M. E. (2012). Fatih projesi kapsamında öğretmen, öğrenci ve veli koordinasyonu ve bilgisayar okuryazarlık düzeyleri. Akademik Bilişim 2013 Konferansı, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
Eğitim Bilişim Ağı, (EBA). (2014). EBA (Eğitim Bilişim Ağı) Projesi. 09 Haziran 2014 tarihinde
http://fatihprojesi.meb.gov.tr/tr/icerikincele.php?id=4 adresinden erişilmiştir.
Eren, E. (2003). Yönetim ve organizasyon. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York: Bantam.
Goodman, M. (1995). Creative Managment. Cronwall: Prentice Hall International, T.J. Press.
Göğebakan, D. (2012). Kubaşık öğrenme ve anlaşmazlık çözümü eğitimi ile bütünleştirilmiş Türkçe ve sosyal bilgiler programının öğrencilerin akademik başarı, iletişim ve sosyal problem çözme becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Güner, İ. (2007). Çatışma çözme becerilerini geliştirmeye yönelik grup rehberliğinin lise öğrencilerinin saldırganlık ve problem çözme becerileri üzerine etkisi. Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
IOWA, (2013). Department of Education. Essential for 21st Century Success. 06 Aralık 2013 tarihinde
www.educateiowa.gov/pk-12/iowa-core/universal-constructs
essential-21st-century-success sayfasından erişilmiştir.
Kalan, G. Ö. (2010). Medya okuryazarlığı ve okul öncesi çocuk: ebeveynlerin medya okuryazarlığı bilinci üzerine bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 39, 59-73.
Katz, R. I. & Macklin, S. A. (2007). Information and communication technology (ICT) literacy: integration and assessment in higher education. Systemics, Cybernetics and Informatics, 5(4), 50-55.
Korkut, F. (2002). Lise öğrencilerinin problem çözme becerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 177-184.
Kozunes, J. & Posner, B. (1995). The leadership challenge: how to keep getting extraordinary things done in organisations. San Francisco: JosseyBass.
Kurt, A. A., Kuzu, A., Dursun, Ö. Ö., Güllüpınar, F. & Gültekin, M. (2013). FATİH projesinin pilot uygulama sürecinin değerlendirilmesi: öğretmen görüşleri. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education, 1-23.
Kurt, Ş. (2010). Üniversite öğrencilerinin sosyal becerileri geliştirmelerinde dağcılık eğitimimin etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kocaeli.
Kutlu, O. & Schreglmann, S. (2011). Üniversitelerde görev yapan akademisyenlerin eleştirel düşünme eğilimlerinin fakülte ve ünvanlarına göre incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(40), 116-121.
Leblebici, D. N. (2008). 21. yüzyılın liderlik anlayışına bakış. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 32, 61-72.
Mcfall, R. M. (1982). A review and reformulation of the concept of social skills. Behavioral Assessment, 4, 1–33.
Milli Eğitim Bakanlığı, (MEB). (2013). FATİH Projesi Bilişim Teknolojilerinin ve İnternetin Bilinçli, Güvenli Kullanımı. 09 Haziran 2014 tarihinde http://fatihprojesi.meb.gov.tr/icerikeklenti/e041013125639.pdf sayfasından erişilmiştir.
Milli Eğitim Bakanlığı, (MEB). (2014). FATİH Projesi Hakkında. 09 Haziran 2014 tarihinde
http://fatihprojesi.meb.gov.tr/tr/icerikincele.php?id=6 sayfasından erişilmiştir.
Oliver, R. & Towers, S. (2000). Benchmarking ICT literacy in tertiary learning settings. In learning to choose: choosing to learn. Proceedings of the 17th Annual ASCILITE Conference.
Öztürk, Ş. (2004). Eğitimde yaratıcı düşünme. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 77-84.
Panel, I. L. (2002). Digital transformation: a framework for ICT literacy. Educational Testing Service.
Partnership For 21st Century Skills, (P21). (2013). Framework For 21st Century Learning. 06 Aralık 2013 tarihinde http://www.p21.org/about-us/p21-framework sayfasından erişilmiştir.
Polat, C. & Odabaş, H. (2008). Bilgi toplumunda yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: bilgi okuryazarlığı. Küreselleşme, Demokratikleşme ve Türkiye Uluslararası Sempozyumu, Antalya.
Saatçioğlu, Ö., Özmen, Ö. & Özer, P. S. (2003). Bilgi okuryazarlığı becerilerinin geliştirilmesinde
kütüphanelerin rolü ve dokuz eylül üniversitesi
uygulaması. Bilgi Dünyası Dergisi, 4(1), 45-63.
Sarkın, Y. S. (2012). Çocuğa yönelik aile içi şiddetin ilköğretim 6. 7. ve 8. sınıf düzeyindeki öğrencilerin iletişim becerileri ve özgüven düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Saygılı, G. (2010). Öğretim teknolojilerinin fen ve teknoloji dersinde kullanımının ilköğretim öğrencilerinin problem çözme becerilerine öğrenme ve ders çalışma stratejilerine üst düzey düşünme becerilerine fen ve teknoloji dersine yönelik tutumlarına ve ders başarısına etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Seferoğlu, S. & Akbıyık, C. (2006). Eleştirel düşünme öğretimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 193-200.
The Secretary's Commission on Achieving Necessary Skills, (SCANS). (1991). What work requires of schools: A SCANS report for America 2000. Washington DC: U.S. Department of Labor.
Thoman, E. (2003). Media literacy: a guided tour of the best resources for teaching. The Clearing House, 6(76), 278-283.
Timm, P. R. (1993) Successful self management. California: Crisp Publishing.
Trilling, B. & Fadel, C. (2009). 21st century skills: learning for life in our times. John Wiley & Sons.
Tuncel, A. Z. (2009). Bütünleştirilmiş program uygulamasının ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin sosyal gelişim becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Tümkaya S. & Aybek B. (2008). Üniversite öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimlerinin sosyo-demografik özellikler açısından incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2(17), 13-24.
Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği, (TÜSİAD). (2012). 09 Haziran 2014 tarihinde http:// www.tusiad.org.tr/bilgi-merkezi/basin-odasi/basin-bultenleri/ sayfasından erişilmiştir.
Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği, (TÜSİAD). (2013). Türkiye’de Öğretmen Eğitimini Yeniden Yapılandırmak İçin Bir Model Önerisi. (Yayın No: TÜSİAD- T/2013-12/543).
http://www.tusiad.org.tr/__rsc/shared/file/TUSIAD-Rapor
egitim-Aralik2013.pdf sayfasından erişilmiştir.
Usemyability, (Uma). (2013). Flexibility and Adaptability. 06 Aralık 2013 tarihinde http://www.usemyability.org.uk/resources/skills_abilities/flexibility-and- adaptability. html sayfasından erişilmiştir.
Yüksel, G. (1998). Sosyal beceri envanteri’nin Türkçe’ye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk (PDR) Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 9, 39-48.
Zibres, L. (1956). Creative teaching for creative thinking and living. Educational Leadership, (27), 19-25.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
21st Century Skills. (2013). Productivity and Accountability. 21 Aralık 2013 tarihinde https://sites.google.com/site/twentyfirststcenturyskills/analysis sayfasından erişilmiştir.