SEVİNÇ ÇOKUM’UN HİKÂYELERİNDE TAHKİYENİN ÜÇ UNSURUNA ZAMAN, MEKÂN, ŞAHIS KADROSU) UMUMÎ BİR BAKIŞ

Bu makalede günümüz yazarlarından Sevinç Çokum’un hikâyeleri ve hikâyelerinde zaman, mekân ve şahıs kadrosu üzerinde durulmaktadır. Çalışmamızda Sevinç Çokum'un altı hikâye kitabı esas alınmıştır. Öncelikle adı geçen kitapları kısaca tanıttık. Daha sonra söz konusu kitaplardaki toplam seksen dört hikâyeyi yukarıda ifade ettiğimiz unsurlar bakımından değerlendirdik. Bu değerlendirmemizin sonucunda gördük ki; Sevinç Çokum’un hikâyelerinde tercih edilen zaman genelde aktüel zamandır. Bu eserlerde mekân seçiminde de gerçek hayata yakınlık gözetilmiştir. Şahıslar kadrosu günlük hayatta rastlayabileceğimiz, canlı kişilerden oluşur. Dolayısıyla Sevinç Çokum’un hikâyelerinde ortalama Türk insanı ve sosyal hayatın içinde bireyin varoluş mücadelesi tahkiyelendirilmiştir

A General View Three Elements of Narration Time, Place and Person) in Sevinc Cokum’s Stories

Keywords:

-,

___

  • I. Sevinç Çokum’un Eserleri
  • ÇOKUM, Sevinç (1972), Eğik Ağaçlar, İstanbul, Haşmet Matbaası.
  • ÇOKUM, Sevinç (1974), Bölüşmek, İstanbul, Türk Edebiyatı Yayınları.
  • ÇOKUM, Sevinç (1976), Makina, Ankara, Töre-Devlet Yayınları.
  • ÇOKUM, Sevinç (1984), Derin Yara, İstanbul, Cönk Yayınları.
  • ÇOKUM, Sevinç (1993), Onlardan Kalan, İstanbul, Ötüken Yayınları.
  • ÇOKUM, Sevinç (1995), Rozalya Ana, İstanbul, Ötüken Yayınları.
  • ÇOKUM, Sevinç (1993), Bir Eski Sokak Sesi, İstanbul, Ötüken Yayınları.
  • ÇOKUM, Sevinç (1997) Evlerinin Önü, İstanbul, Ötüken Yayınları.
  • ÇOKUM, Sevinç (2007) Tren Burdan Geçmiyor, Ötüken Yayınları.
  • II. Yararlanılan Kaynaklar
  • ARGUNŞAH, Hülya (1988), “Sevinç Çokum: Onlardan Kalan” Türk Edebiyatı Dergisi, Ocak, S.171, 70-72.
  • AYDIN, Mehmet (2001), Edebiyatımızda Kadın Şar ve Yazarlar Sözlüğü, Ankara, Alesta Yayınevi.
  • ÇETİN, Nurullah (2009), Roman Çözümleme Yöntemi, Ankara, Öncü Kitap Yayınları.
  • ÇOKUM, Sevinç (1972), Eğik Ağaçlar, İstanbul, Haşmet Matbaası.
  • ENGİNÜN, İnci (1974), “Sevinç Çokum: Zor”, Hisar Dergisi XVII, S.167, 15-16.
  • ENGİNÜN, İnci (2001), Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı, 2. Bs., İstanbul, Dergâh Yayınları.
  • ERCİLASUN, Bilge (1977), “Sevinç Çokum: Makina”, Türk Edebiyatı Dergisi IV, S.44, 22-24.
  • KABAKLI, Ahmet (1994), Türk Edebiyatı V, İstanbul, Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları.
  • LEKESİZ, Ömer (2000), “Yeni Türk Edebiyatında Kadın Öykücüler”, Hece Dergisi Türk Öykücülüğü Özel Sayısı, Yıl 4, S.46/47, s.124-130.
  • LEKESİZ, Ömer (2001), Yeni Türk Edebiyatında Öykü 4, İstanbul, Kaknüs Yayınları.
  • TAĞIZADE KARACA, Nesrin (2006), Edebiyatımızın Kadın Kalemleri, Ankara, Vadi Yayınları.
  • TAHA, Muhammet (1988), “1987’nin Değerlendirilmesi” Ankara, Türkiye Kültür ve Sanat Yıllığı, Türk Yazarlar Birliği Yayınları, 273-281.
  • Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi C.I. (2001), İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.
  • TEKİN, Mehmet (1989), Roman Sanatı ve Romanın Unsurları, Konya, Selçuk Üniversitesi Yayınları.
  • TOROS, Halime (1994), “Rozalya Ana”, Türkiye Kültür ve Sanat Yıllığı, Ankara, Türk Yazarlar Birliği Yayını, 233-234.
  • TURAL, Sadık (1994), Zamanın Elinden Tutmak, Ankara, Ecdad Yayınları.
  • www.edebiyatsanat.com, 14.04.1012, 00:58).
  • YILMAZ, Ayfer (1997), “Sevinç Çokum’la Tahkiyenin Üç Unsuru (Zaman, Mekân, Şahıslar) Üzerine Mülâkat”, Türk Edebiyatı Dergisi, Yıl 25, S. 285, s.25-26.