İnsansız Kara Aracı Tasarımında Ağırlık Oranı Metodu Kullanımı

Herhangi bir uygulamaya yönelik seçilen tasarım modelinin kullanımıyla, istenilen sonuca ulaşılamadığı durumlarda, tasarımcılar kendi problemlerinin çözümüne yönelik uygun işlem modelleri geliştirebilmektedir. Tam da bu noktada İKA gibi karmaşık bir araç tasarımında karşılaşılan problemleri çözmek için bir tasarım işlem modeli geliştirilmesine ihtiyaç duyulmuştur. İKA genel tasarımında, tasarımı direkt olarak etkileyen çok sayıda alt sistem vardır. Söz konusu sistemler arasında karmaşık ilişkiler ağı bulunmaktadır. Bu çalışmada İKA tasarımındaki karmaşık ilişkileri kolay bir yöntemle çözmek için kavramsal tasarım yapılmıştır. Gerçekleştirilecek tasarım ile ilgili istekler; mevcut sistem ilişkilerine dayanarak değerlendirilip en uygun olacak çözüme karar verilebilmesi için, sistematik tasarımda alternatif çözümler üretilmiş ve bu üretilen alternatif çözümlerin şartname ihtiyaçları açısından değerlendirilmiştir. En iyi alternatifi belirlemede önem dereceli metotlardan en güncel ve geçerli hesaplama tekniği olan ağırlık oran metodu kullanılmıştır. Ağırlık oranında ölçütlerin önem göstergesi ( ) ve memnuniyet dereceleri tasarımcı tarafından özel olarak belirlenmiştir. İKA ağırlığına dayalı 3 çeşit ölçüt önem göstergeli ağırlık oranı metot çizelgesi ve 3 çeşit memnuniyet dereceleri çizelgesi oluşturulmuştur. Böylece ağırlık oranı metoduyla ortaya çıkarılan alternatifler matematiksel ifadelere dönüştürülerek en iyi alternatifler belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

İKA ağırlık oranı metodu, İKA şartname, İKA kavramsal tasarım

PDF

___

[1] C. Demir ve M. Bozdemir, “İnsansız Kara Araçlarında Tekerlek ve Palet Tahrik Sistemlerinin İncelenmesi,” II. Uluslararası Savunma Sanayi Sempozyumu, Kırıkkale, Türkiye, 06-08 Nisan, 2017, Bildiri Kitabı, s. 378-387.
[2] C. Demir ve M. Bozdemir, “İnsansız Araçlarda Teknolojik Gelişmelerin İncelenmesi,” Uluslararası Taşköprü Pompeiopolis Bilim Kültür Sanat Araştırmaları Sempozyumu, Taşköprü, Kastamonu, Türkiye, 10-12 Nisan, 2017, Tam Metin Kitabı, s. 633-647.
[3] W. Hsu and M. Woon , “Current research in the conceptual design of mechanical products,” Computer Aided Design, vol 30, no 5, pp. 377-389, April, 1998.
[4] İ. Şahin, M. Dörterler ve H. Gökçe “Optimum design of compression spring according to minimum volume using grey wolf optimization method,” Gazi Mühendislik Bilimleri Dergisi, Cilt 3, Sayı 2, s. 21-27, Ağustos, 2017.
[5] M. Bozdemir, “Takım Tezgahlarının Yapay Zeka Tekniklerine Dayalı Sistematik Tasarımı,” Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 2003.
[6] S. Sivri, “Kavramsal Tasarımda Fonksiyonel Model Oluşturma,” Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 2013.
[7] B. M. O. Halloran, R. B. Stone and I. Y. Tumer, A Method to Compute Early Design Risk Using Customer Importance and Function-Flow Failure Rates. Corvallis, Oregon: Oregon State University, 2000, pp. 1-9.
[8] G. Pahl and W. Beitz, Engineering Design: A Systematic Approach. London: Springer Verlag, 1988.
[9] H. R. Börklü, Mühendislik Tasarımı-Sistematik Yaklaşım. Ankara: Hatiboğlu Basım ve Yayım, 2010, s. 1-3, 6-8, 89-101, 155-221.
[10] N.F.M Roozenburg and J. Eekels, Product Design: Fundamental and methods. Hoboken, NJ: John Willey & Sonns, 1995, pp. 10-40.
[11] L.B. Archer, Technological innovation; A methodology. Frimley, New York: Infolink, 1971, pp. 1-50.
[12] C. Demir, “İnsansız Kara Araçlarının Hareket Sistemlerinin Kavramsal Tasarımı,” Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale, Türkiye, 2017.