Bu makalede, Yunus Emre’nin yaşam biçimini oluşturan ve XIII. ve XIV. yüzyıllarda yazılmış en önemli Türk şiiri eserlerinden biri olan Divan’ına doğrudan yansıyan bazı ana unsurları dikkate almak istiyorum. Yunus Emre’nin hayatı hakkında çok az bilgiye sahip olsak da onun bir derviş, tasavvuf yolunu takip eden bir kişi olduğunu kesin olarak biliyoruz. Yunus Emre’nin Divan’ının onun manevi yolculuğundaki deneyimleriyle ne ölçüde ilişkili olduğunu araştıracağım. Şiirlerini okuyarak onun hayatı hakkında ne anlayabiliriz? En derin deneyimlerine tanıklık etmek için mi yazdı? Tarifsiz Öteki’ye (Hakk’a) doğru kendi yolculuğunu anlamak için mi yazdı? Manevi yolda yürüme biçimi ile dil anlayışı arasındaki ilişki nedir? Makalede bu soruların cevabı aranacaktır.

In this paper, I would like to take into account some of the main elements that in my opinion forge Yunus Emre’s form of life and that are directly reflected in his Divan, one of the most important works of Turkish poetry written during the XIII and XIV centuries. Although we have little information about Yunus Emre’s life, we know for sure that he was a dervish, a person who followed the path of Sufism. I will investigate to what extent Yunus Emre’s Divan relates to his spiritual journey experiences. What can we understand about his life by reading his poetry? Did he write to witness his innermost experiences? Did he write to understand his journey toward the Ineffable Absolute (Hakk)? What is the relationship between his way of walking along the spiritual path and his conception of language?