Levent Doğan- Oğuzhan Durmuş'un "Türk Dilinde Kalınlık-İncelik Uyumu Bakımından +ki Eki" başlıklı bildirisinde (s.159-167), Türkçe'nin hatta Ural- Altay grubu dillerinbaşta gelen özelliklerinden olan kalınlık-incelik (dil) uyumunun Türkiye Türkçesi'ndeki istisnalarından biri olan +ki eki üzerinde durulmuş; tarihi ve çağdaş Türk lehçeleri ile mukayese edilerek ekin,Türkçe'nin genel gramerinde kalınlık- incelik uyumunu bozmadığı, Türkiye Türkçesinde tek şekilli olması hususunda genel görüşün Farsça "ki" edatının fonetik b~skısı olduğu belirtilmiş, söz konusu ekin durumunun Anadolu ağızlarının sınıflandırılmasında da bir ölçü olarak kullanıldığı söylenmiştir. Tuncer Gülensoy, "Türkiye Türkçesi'ndeki Kelimelerin Soyağacı- Etimolojik Sözlük Denemesi-" başlıklı bildirisinde (s. 211-213) Gülensoy, daha önce yapılan etimotojik sözlük denemelerinde Türkiye Türkçesi için tutulan yöntemin verimsiz olduğunu ; daha ziyadeyabancı araştırıcıların Türk dilinin etimotojik sözlüklerini hazırladıklarını; öte yandan bu sözlükleri hazırlayanların bir kısmının da Türkçe kelimelerin kökenini başka bir dile götürme zihniyetinde olduklarını söyledikten sonra kısaca bu alanda çalışanları sıralamıştır. Yeni bir etimolojik sözlük denemesine giriştİklerini bildiren Gülensoy, kullanacakları yöntemi de vermiştir.