İstanbul’da Kamu Kontrolünde Yaptırılan Toplu Konut Alanlarının Yeşil Alan Kriterleri Açısından Değerlendirilmesi: Ataşehir-Esenkent-Halkalı Örnekleri

Gelişmekte olan ve nüfusu artan tüm toplumlarda olduğu gibi ülkemizde de 1950 sonrasında konut ihtiyacı baskın bir imar unsuru olarak ortaya çıkmıştır. Endüstrileşmenin de etkisiyle büyük şehirlerimizde plansız kentleşme yayılımı başlamıştır. Bu gelişme özellikle büyük kentlerde açık ve yeşil alanları olumsuz etkilemiş ve toplu konut olgusunun ortaya çıkmasında en başta gelen etkenlerden biri olmuştur. Araştırma kapsamında, toplu konut yerleşmelerinde çevre ve yeşil alan standartlarının belirlenip son uygulamaların karşılaştırılarak konut alanlarında kalite kriterleri açısından yeşil alanlarda kullanım sonrası değerlendirmeye yönelik farklılıkların ortaya konması amacı ile İstanbul’da kamu kontrolünde farklı sunum modelleri çerçevesinde yaptırılan toplu konut alanları içinden seçilen üç örnek alan (Ataşehir, Esenkent ve Halkalı Toplu Konut Alanları) incelenmiştir

___

  • Anonim, 1989. ‘2985 Sayılı 2.Toplu Konut Kanunu ve Uygulama Yönetmeliği’, Konutbirlik Dergisi.
  • Anonim, 1998. Ticari ve Spor Alanlarının Değerlendirilmesine Esas Pazar Araştırması ve Ön Fizibilite Raporu, İstanbul Halkalı 3. Etap Toplu Konut Projesi Müşavirlik Hizmetleri, Yüksel Proje Uluslararası A.Ş., İstanbul.
  • Anonim, 2005. Şehir Ormancılığı Rehberi, İzmir Büyükşehir Belediyesi, Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğü, İzmir.
  • Bölen, F., Türkoğlu, H.D., Ergun, N., Yirmibeşoğlu, F., Kundak, S., Terzi, F., Kaya, S., 2006.
  • İstanbul’da Konut Alanlarında Fiziksel Çevre Kalitesi Analizi, İMP Konut ve Yaşam Kalitesi Grubu Raporu.
  • Çetiner, A., 1991. Şehircilik Çalışmalarında Donatım İlkeleri, İ.T.Ü., İstanbul.
  • Etli, B., 2002. Edirne İli Merkez İlçe Yeşil Alan Sisteminin Peyzaj Mimarlığı İlkeleri Yönünden İrdelenmesi, Trakya Üniversitesi, Bilimsel Araştırmalar Dergisi, B Serisi, Cilt 3, No.1, s.47-59.
  • Keleş, R., 1984. Kentleşme ve Kent Politikası, A.Ü.Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No: 540, Ankara.
  • Öznam, B.A., 2010. İstanbul’da Kamu Kontrolünde Yaptırılan Toplu Konut Alanlarının Yeşil Alan Kriterleri Açısından Değerlendirilmesi: AtaşehirEsenkent-Halkalı Örnekleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Projects for Public Spaces (PPS) Inc., 2000. How to turn a place around. A handbook for creating successful public spaces. Newyork.
  • Unutmaz, H., 1989. 1980 Sonrası İstanbul’un Anadolu Yakasındaki Toplu Konut Uygulamaları ve Sorunları, İ.T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Üstün, B., 2005. Toplu Konut Alanlarında Kullanım Sürecindeki Değişimlerin Kullanıcı Memnuniyeti Açısından İrdelenmesi: Eskişehir Üniversiteliler Yapı Kooperatifi Örneği, Konut Değerlendirme Sempozyumu, İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Baskı Atölyesi, İstanbul. ISBN: 975 – 561- 263 – 7. S: 243-25.
  • Yıldızcı, A.C., 1982. Kentsel Yeşil Alan Planlaması ve İstanbul Örneği, Yayınlanmamış Doçentlik Tezi, İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi, İstanbul.
  • Yüksel, D.Y., S, Aydınlı, G, Pulat, 1996. Toplu Konut Uygulamalarında Niteliksel Değerleri Araştırmaya Yönelik Bir Çevre Analizi, Cilt- 1, Konut Araştırmaları Dizisi 4, Toplu Konut İdaresi Başkanlığı, ODTÜ Basım İşliği, Ankara. ISBN 975-19-1330-6