Türk kültüründe vasiyet etme konusunda farklı uygulamalar görülebilir. Vasiyet etme, kişinin ölümünden sonra yapılmasını istediği arzu ve istekleri kapsadığından, daha çok yaşlılık dönemlerinde düşünülen bir konu olarak görülür ve genellikle aile içinde bu konu gelişigüzel konuşulmaz. Bazı ailelerde ise vasiyet etmek daha genç yaşlarda bile düşünülebilen bir konu olarak görülür ve aile üyeleri arasında açık bir şekilde konuşulabilir. Aşık şiirinde de bazen doğrudan vasiyetname türünde örnekler ortaya konmuş bazense türün adı belirtilmeksizin vasiyet unsurları şiire gizlenmiştir. Aşık Veysel’in Sazım şiiri de bu bağlamda ortaya konmuş örneklerden biridir. Şiirine “Ben gidersem sazım sen kal dünyada” diyerek başlayan Veysel devamında kendisi öldükten sonra yapılmasını istediklerini sazına vasiyet etmiştir. Tıpkı bir insanla konuşur gibi sazını kişileştiren Veysel’in vasiyeti hükmündeki bu şiir, çalışmamızın konusunu oluşturmaktadır.