Rousseau, İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kökeni ve Temeli Üzerine Söylev’de bundan sonraki dipnotlarda Eşitsizlik olarak kısaltılacak bu amaca uygun olarak, kelimenin en geniş anlamında bir “insan doğası” incelemesine girişir. Yapmaya çalıştığı şey, insan doğasının bu amaca uygun yapısını kanıtlamaktır ç.n. . “Bu pasaj belli ki, ‘evrensel yardımseverlik’in insan psikolojisinin gerekli bir unsuru olarak alındığı düşünceye ve toplum içindeki insanın diğerlerine iyi davranmasının yeterli bir sebebi olmasına bir saldırıdır. Rousseau’nun düşüncesi şöyle görünüyor; eğer biz birbirimize karşı kendiliğinden yardımsever olsaydık, iyi niyet duygusu kaybolurdu” İ.ç.n. . “Başka bir deyişle, gerçek şu ki, tüm insanların aynı doğaya sahip olmaları, birlikte yaşayan insanlar arasındaki işbirliği için bir dayanak olarak ‘evrensel yardımseverlik’te olduğu gibi uygunsuzdur: daha sonraki argüman şu olacaktır, sadece toplum sözleşmesi bunun için uygun bir dayanak sağlar” İ.ç.n. . § İnsanın, ‘yalıtılmış’ halde yaşamaktan, doğru bir şekilde temellendirilmemiş olan bir çeşit “topluluk” içinde yaşama haline geçtiği durum. Bu durumda insanlar bir “toplum”